شناسایی پیامدهای ارتقای سرمایه دیجیتال در نظام آموزش عالی کشور: تحلیل کیفی
محورهای موضوعی : آموزش از راه دور
مرتضی جاویدپور
1
(
گروه علوم تربیتی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی
)
مهدی معینی کیا
2
(
گروه علوم تربیتی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی
)
سلیم کاظمی
3
(
گروه علوم تربیتی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی
)
شهرام مهرآور گیگلو
4
(
دانشجوی دکتری مدیریت آموزش عالی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران
)
کلید واژه: سرمایه دیجیتال, آموزش عالی, مطالعه کیفی,
چکیده مقاله :
هدف از انجام این پژوهش شناسایی پیامدهای ارتقای سرمایه دیجیتال در نظام آموزش عالی کشور است. چارچوب اصلی شیوه‌ی کیفی و از نوع پدیدارشناسی توصیفی با نمونه گیری هدفمند و جهت جمع‌آوری داده‌ها از ابزار مصاحبه نیمه ساختاریافته استفاده شد. مشارکت کنندگان پژوهش را اساتید و متخصصان حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات و مدیران دانشگاه پس از اشباع نظری به تعداد 14 نفر تشکیل داد که به صورت نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند. تحلیل داده‌ها با استفاده از روش تحلیل مضمون و به شیوه‌ی توصیفی-تفسیری انجام شد. نتایج پژوهش نشان داد که توسعه سرمایه دیجیتال در نظام آموزش عالی دارای پیامدهای فردی(سواد دیجیتالی، تعاملات آنلاین، کسب و کار دیجیتالی، وابستگی دیجیتالی)، سازمانی(تحول دیجیتال، خلق عملکرد، هوشمند شدن، بهره‌وری، اشتیاق شغلی) و اجتماعی(شهروند دیجیتال، کاهش شکاف دیجیتال، خودکارایی اجتماعی، اقتصاد دیجیتالی) می‌باشد. بنابراین افرادی که مجهز به سرمایه دیجیتال هستند، می‌توانند به سرعت با فناوری‌های جدید سازگار شوند، حتی اگر هنوز هم به سواد لازم دیجیتال، دست نیافته باشند. حضور محض سرمایه دیجیتال باعث می‌شود که به نحو کارآمدی به سواد دیجیتالی دست یابند.
The purpose of this research is to identify the consequences of promoting digital capital in the country's higher education system. The main determination of qualitative method and descriptive phenomenological type with purposeful sampling and semi-structured interview tool was used to collect data. The participation of researchers and experts in the field of communication and university administrators formed a group of 14 people from technology after theoretical saturation, who were selected as a purposeful sampling. Data analysis was done using thematic analysis and descriptive-interpretive method. The results show that the development of digital capital in the higher education system has individual consequences (digital literacy, online data research, digital business, digital dependence), organizational (digital transformation, performance, becoming intelligent, productivity, job satisfaction) and It is social (digital citizen, digital gap reduction, social self-efficacy, digital economy). As they have digital investments, they can adapt to new technologies, even if they still need to acquire digital literacy. The sheer presence of digital capital determines how efficiently they achieve digital literacy.
