رابطه بین یادگیری خودراهبر و خودکارآمدی دانشجویان با نقش میانجی سواد اطلاعاتی

محورهای موضوعی : روانشناسی

لیلا حسینی طبقدهی ¹ , محمد صالحی ²

1 - استادیار گروه مدیریت، واحد رامسر، دانشگاه آزاد اسلامی، رامسر، ایران
2 - دانشیار گروه علوم تربیتی، واحد ساری، دانشگاه آزاد اسلامی، ساری،‌ ایران

تاریخ دریافت : 1396/11/16 تاریخ پذیرش : 1397/07/04 تاریخ انتشار : 1397/02/01

کلید واژه: خودکارآمدی, دانشجویان, سواد اطلاعاتی, یادگیری خودراهبر,

چکیده مقاله :

هدف تحقیق حاضر، بررسی رابطه بین یادگیری خودراهبر و خودکارآمدی دانشجویان دوره دکتری با نقش میانجی سواد اطلاعاتی در دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری بود. پژوهش، از نظر هدف کاربردی و از لحاظ روش اجرا توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش، کلیه دانشجویان دوره دکتری به تعداد 1000 نفر بود. حجم نمونه از طریق جدول کرجسی و مورگان مشخص و با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی ساده 278 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوری داده‌ها، پرسش‌نامه استاندارد خودکارآمدی شرر و مادوکس، پرسش‌نامه استاندارد یادگیری خودراهبر فیشر و پرسش‌نامه محقق‌ساخته سواداطلاعاتی بود. روایی پرسش‌نامه‌ها از نظر متخصصان گروه علوم تربیتی بررسی و تأیید شد. پایایی پرسش‌نامه‌‌ها از طریق ضریب آلفای کرونباخ در یک گروه 30 نفری، برای پرسش‌نامه خودکارآمدی 79/0، برای پرسش‌نامه یادگیری خودراهبر 83/0 و برای پرسش‌نامه سواد اطلاعاتی 89/0 برآورد گردید. در تحلیل داده‌ها از نرم‌افزار آماری 8.5 Lisrel و SPSS نسخه 18 استفاده شد. فرضیه‌ها از طریق آزمون مدل معادلات ساختاری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که بین یادگیری خودراهبر و سواد اطلاعاتی دانشجویان رابطه مثبت معناداری وجود دارد؛ بین سواد اطلاعاتی و خودکارآمدی دانشجویان رابطه مثبت معناداری وجود دارد؛ بین یادگیری خودراهبر و خودکارآمدی دانشجویان رابطه مثبت معناداری وجود دارد. هم‌چنین، نتایج آزمون نشان داد که سواد اطلاعاتی نقش میانجی در رابطه بین یادگیری خودراهبر و خودکارآمدی دانشجویان دارد.

چکیده انگلیسی:

The study aimed at investigating the relationship between self-directed learning and self-efficacy of PhD students with a focus on the mediating role of information literacy in Islamic Azad University of Sari. This applied research adopted a descriptive-correlational approach as its methodology. The statistical population of this study consisted of 1,000 students of all PhD students. The Sample size was determined by Krejcie and Morgan tables and 278 people were considered as the study sample being chosen through random sampling. The data collection tools were the Self-efficacy Scale by Sherer and Maddux (1982) and Fisher's Self-directed Learning Questionnaire (2001) and a Researcher- made Questionnaire on Information Literacy. The validities of the given tools were evaluated and confirmed by experts from the Department of Educational Sciences. The reliabilities of the questionnaires were estimated through Cronbach's alpha coefficient in a group of 30 subjects, which were  0.79, 0.83 and 0.89 for the self-efficacy questionnaire, self-directed learning questionnaire, and information literacy questionnaire, respectively. For the statistical analysis, the Lisrel 8.5 and Spss version 18 were used. Hypotheses were analyzed through structural equation modeling. The results showed a significant positive correlation between self-directed learning and students’ information literacy. There existed a significant positive relationship between information literacy and student self-efficacy; Moreover, there was a significant positive correlation between self-directed learning and students’ self-efficacy. Also, the results of the test showed that information literacy had a mediating role in the relationship between self-directed learning and students’ self-efficacy.