ادلۀ ترجیح قرائت کسائی در «عرف بعضه» (تحریم/ 3) و نقش آن در ابهام‌زدایی از تفسیر آیات
محورهای موضوعی : تاریخ قرائات
حسین خوشدل مفرد
1
(
استادیار گروه معارف اسلامی، واحد کاشان، دانشگاه آزاد اسلامی، کاشان، ایران.
)
کلید واژه: روایات اسباب النزول, سورۀ تحریم, قرائت کسائی,
چکیده مقاله :
مفسران مسلمان، خاصّه مفسران شیعی، همواره در معنا و سبب‌نزول آیات نخست سورۀ تحریم اختلاف داشته‌اند. بیش‌تر این اختلاف بر سر تفسیر بخشی از آیۀ 3 یعنی عبارت عَرَّفَ بَعْضَهُ وَ أَعْرَضَ عَنْ بَعْضٍ بوده است. روایات سبب‌نزول آیات نخست این سوره نیز به گونه‌ای نیست که این اختلاف را رفع کند. افزون بر تنوع این روایات و وجود نشانه‌های جعل و تحریف در بیش‌تر آن‌ها، هرگز عبارت فوق در هیچ کدام به‌روشنی تفسیر نشده است. در این مطالعه می‌خواهیم از این فرضیه دفاع کنیم که قرائت علی بن حمزۀ کِسائی (د 189ق) از این آیه که شاگرد او و قاری مشهور، ابوبکر شعبة بن عیاش (د 193ق) روایتش کرده، راه‌گشای فهم و تفسیر این بخش از آیه است. این قرائت هم از نظر سندی، هم از نظر معنایی و تطابق با آیه بر قرائت رایج رجحان دارد. اختیار این قرائت ما را از ابهامات روایات سبب‌نزول می‌رهاند؛ روایاتی که گاه راز افشاشدۀ پیامبر (ص) را بشارت زمامداری ابوبکر و عمر، و گاه ولایت امام علی (ع) می‌شناسانند و به‌نظر می‌رسد همه در یک فضای تقابلی شکل گرفته‌اند. تأکید راویان این قرائت بر این که این قرائت همان قرائت امام علی (ع) است، می‌تواند حاکی از استناد آن به اهل بیت (ع) تلقی شود.
The commentators have disagreed on the meaning and reason for the revelation of the first verses of Surah Tahrīm, The narrations do not cause the revelation of the first verses of this surah in a way that eliminates this difference; Because in addition to the fragmentation of votes and the existence of signs of forgery and distortion in most of them, he has not clearly interpreted this phrase. In this article, we have shown that the recitation of Kasāī, narrated by Abu Bakr ibn ‘Ayyāsh, paves the way for understanding and interpreting this part of the verse. The emphasis of the narrators of this recitation on the fact that it is the same recitation of Imam Ali (as) shows that it is cited by the Ahl al-Bayt. Therefore, this reading, both in terms of document and semantics and its conformity with the verse, is preferable to the common reading, and the authority of this reading, from accepting the narrations, causes the false revelation of the Sunnis that the secret of the Prophet was announced by Abu Bakr and Omar knows, as well as the Shiite narrations, which were probably forged in contrast to the Sunni narrations and introduces the secret and the head of the Prophet (PBUH) as the guardianship of Imam Ali (AS), and removes the ambiguity in the verse.
_||_
