Introduction: Irisin is a new adipokine that is released from membrane protein FNDC5 and has positive effects on metabolism. The aim of this study was to survey the effects of caloric restriction on serum irisin levels and insulin resistance index in obese sedentary wom More
Introduction: Irisin is a new adipokine that is released from membrane protein FNDC5 and has positive effects on metabolism. The aim of this study was to survey the effects of caloric restriction on serum irisin levels and insulin resistance index in obese sedentary women. Materials and Methods: Twenty women (Mean± SD: 41.40±4.53 years; 76.69±6.14 Kg) who referred to home health of west of Tehran were divided into two groups; caloric restriction group (n=10) and control group (n=10). The calorie restriction group, in the intervention period, received 25% less than the estimated daily energy requirement. Serum irisin, glucose, insulin levels and insulin resistance using HOMA-IR were measured before and after 16 weeks. Results: Weight, BMI (body mass index), WHR (waist to hip ratio), serum irisin, fasting glucose, fasting insulin and HOMA-IR were decreased significantly in the caloric restriction group. Significant correlation were observed between changes of serum irisin levels with changes of body weight, WHR, HOMA-IR, fasting glucose and fasting insulin levels (p<0.05). Conclusion: There is a significant correlation between serum irisin levels with BMI, WHR and HOMA-IR. 16 weeks of caloric restriction is effective in reduction of serum irisin levels and insulin resistance in obese sedentary women.
Manuscript profile
Aim and Background: Parkinson's disease is the second most common neurodegenerative disorder after Alzheimer's disease and the most common cause of disability . it is a progressive disease that is associated with the destruction of nerve cells. Caloric restriction is th More
Aim and Background: Parkinson's disease is the second most common neurodegenerative disorder after Alzheimer's disease and the most common cause of disability . it is a progressive disease that is associated with the destruction of nerve cells. Caloric restriction is the only preventive action that has a life long-lasting effect on laboratory models. It has been shown in a large scale of laboratory animals that caloric restriction increases life expectancy, decreases the incidence of several age-related diseases, and preserves youth activities. Therefore, the aim of this study was to investigate the effect of caloric restriction diet on reserpine-induced catalepsy in male rats model of Parkinson's disease. Material and Methods: In this study, 30 Wistar rats were divided in 5 groups (control, Parkinson's disease,caloric restriction, Parkinson's disease + caloric restriction, caloric restriction+ Parkinson's disease(2) ).Animals in caloric restriction groups were under the caloric restriction of 30 percent. Parkinson's disease was induced by administration of Reserpine (1 mg/kg, i.p). The bar- test was used to measure cataleptic symptoms. Results: catalepsy was significantly lower in of caloric restriction + Parkinson's disease and caloric restriction+ Parkinson's disease (2) groups than in Parkinson's disease group. (P <0/05). Conclusion: caloric restriction of 30 percent can improve reserpine-induced catalepsy in male rats model of Parkinson's disease. Also, caloric restriction before inducing Parkinson's disease reduces the severity of complications after getting sick, including catalepsy.
Manuscript profile
سیرتوئین‌ها، پروتئین‌های رده 3 یک خانواده از آنزیم‌های هیستون داستیلاز هستند که هیدرولیز انتهای استیله هیستون را کاتالیز کرده، موجب تغییر شکل کروماتین، ایجاد هتروکروماتین و در نتیجه مهار رونویسی شده و در پیری و سرطان نقش دارد. سیرتوئین فرایندهای مهم سلولی نظیر آپوپتوز، More
سیرتوئین‌ها، پروتئین‌های رده 3 یک خانواده از آنزیم‌های هیستون داستیلاز هستند که هیدرولیز انتهای استیله هیستون را کاتالیز کرده، موجب تغییر شکل کروماتین، ایجاد هتروکروماتین و در نتیجه مهار رونویسی شده و در پیری و سرطان نقش دارد. سیرتوئین فرایندهای مهم سلولی نظیر آپوپتوز، پیری سلول و متابولیسم را تنظیم می‌کند. بنابراین سیرتوئین می‌تواند یک هدف درمانی جدید برای دیابت باشد. در مطالعه حاضر اثر نیتریک اکساید بر فعالیت سیرتوئین در رت‌های دیابتی و تحت محدودیت کالری مورد بررسی قرار گرفت. حیوانات مورد استفاده در پژوهش حاضر موش‌های صحرایی نر نژاد ویستار با وزن 250 گرم بودند که به 5 گروه کنترل (C)، تحت محدودیت کالری (CR)، دیابتی شده (D)، ال-آرژنین و گروه L-Name تقسیم شدند و هر گروه شامل ده حیوان بوده است. گروه دریافت کننده L-Name (مهارکننده NO)، با دوز mg/kg 10 آنرا بصورت تزریق درون حفره شکمی دریافت کردند. گروه ال-آرژنین (پیش‌ساز نیتریک‌اکساید) نیز، دوز mg/kg 50 از آنرا بصورت تزریق درون حفره صفاقی دریافت کردند. گروه محدودیت کالری به مدت 4 هفته تحت رژیم کم کالری قرار گرفتند. پس از طی دوره‌ی 4 هفته‌ای، حیوانات تحت بیهوشی قرارگرفته و خون‌گیری بطور مستقیم از قلب آنها بعمل آمد. میزان سیرتوئین سرم در گروه ال-آرژنین (P<0.05) و CR (P<0.01) بطور معنی‌داری افزایش یافت در حالیکه در گروه دیابت کاهش معنی‌دار نشان داد (P<0.001). همچنین میزان کاهش سیرتوئین در گروه L-Name معنادار نبود. نتایج نشان داد که ال- آرژنین بعنوان پیش‌ساز نیتریک‌اکساید باعث افزایش میزان سیرتوئین در رت‌های دیابتی و تحت محدودیت کالری می‌گردد.
Manuscript profile
Sanad
Sanad is a platform for managing Azad University publications
