Grammatical and Vocabulary Archaism in Parvin Etesami’s Five Minimal Stories

Subject Areas :

ashraf malek hosseini ¹ , mohamad reza zaman ahmadi ²

1 - دانشجوی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اراک، گروه زبان و ادبیات فارسی، اراک، ایران.
2 - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اراک، گروه زبان و ادبیات فارسی، اراک، ایران.

Received: 2018-01-03 Accepted : 2018-01-03 Published : 2017-09-23

Keywords:

Abstract :

Archaism is one of highlighting and personazing methods of language. This method is one of unfamiliarity of ancient elements (archaic) of language. The use of historical language elements in texture of time after it is called archaism. Language units (such as morpheus, words, phrases, grammatical structures) have time seal on themselves, which means historical nature and language historicity. If we seperate past language elements from historical situations and transfer them to subsequent periods of language texture, then the speech time’s norm is broken and the speech takes distance from the historical texture which is born. Deep link of Parvin’s poem with Persian language and literature is clear and obvious in her various and perfect poetry. By passing centuries, Persian language has deserved her strength and authenticity dynamically. That shows richness of Persian language in vocabulary and content. Among contemporary poets, Parvin had tendency to classic poetry and she chose and used archaism as a place for making eloquence of language. Vocabulary and grammatical archaism in Parvin’s poetry has special position. In this research, I study four minimal stories of this famous poet based on the effect of ancient grammar and vocabulary in her poems that how much Parvin’s poetry was affected by which one of archaism types.

References:

منابع و مآخذ

1ـ اعتصامی، پروین. دیوان شعر. تهران: ساغر ـ مهتاب، 1377.

2ـ انوری، حسن؛ حسن احمدی گیوی. دستورزبان فارسی. تهران: فاطمی، 1370.

3ـ بهار، محمدتقی. سبک‏‏شناسی. تهران: امیرکبیر، چاپ هشتم، 1375.

4ـ پورنامداریان، تقی. سفر درمه (تأملی در شعر احمد شاملو). تهران: نگاه، چاپ جدید، 1381.

5ـ داد، سیما. فرهنگ اصطلاحات ادبی. تهران: مروارید، چاپ اول، 1372.

6ـ دستغیب، عبدالعلی. نیما یوشیج (نقد و بررسی). تهران: پازند، چاپ سوم، 1356.

7ـ دیچز، دیوید. شیوه‏های نقد ادبی. محمدتقی صدقیانی و غلامحسین یوسفی. تهران: مروارید، چاپ اول، 1384.

8ـ سلاجقه، پروین. نقد شعر معاصر (امیرزادة کاشی‏ها «شاملو»). تهران: مروارید، چاپ اول، 1384.

9ـ شفیعی‏کدکنی، محمدرضا. موسیقی شعر. تهران: آگه، چاپ دهم، 1386.

10ـ صنوی، کوروش. از زبان‏شناسی به ادبیات (جلد اول، نظم). تهران: سورۀ مهر، چاپ اول، 1383.

11ـ علی‏پور، مصطفی. ساختار زبان شعر امروز. تهران: فردوس، چاپ اول، 1378.

12ـ ملک‏حسینی، اشرف. سبک‏‏شناسی شعر معاصر (از پروین تا سپیده). 1383.

13ـ ناتل‏خانلری، پرویز. تاریخ زبان فارسی. تهران: نو، چاپ هفتم، 1382.

14ـ نظامی‏عروضی، احمد. کلیات چهار مقاله. تهران: اشراقی، چاپ دوم، بی‏تا.

15ـ نورپیشه، محسن، «فراهنجاری دستوری در شعر معاصر»، فصلنامۀ ادبیات فارسی، خوی، سال. 1388، شماره پنجم.

16ـ یوشیج، نیما. حرف‏های همسایه. تهران: دنیا، چاپ پنجم، 1363.