Personality Analysis in Saadi's Gulestān and Bustān Based on the Seven Planetary Types of William Ben Ham

Subject Areas : شاهنامه

Mohammad Hossein Nikdarasl ¹ , Isa Bahmanyar ²

1 - Associate Professor of Persian Language and Literature, Yasuj University (corresponding author)
2 - M.A. in Persian Language and Literature, Yasuj University

Received: 2021-09-28 Accepted : 2021-09-28 Published : 2021-11-22

Keywords: personality, Saadi, Planetary Types, Ben Ham,

Abstract :

One of the valuable and important aspects of Saadi's works is his thoughtful attitude towards human personality and Its characteristics. Saadi's view of man, his personality, and its manifestations in different strata of society exposed in Saadi's Gulestān and Bustān, have significant for research. As a master psychologist and psychoanalyst, Saadi sometimes speaks as the ruler and sometimes as dervish, child, woman, thief, scholar, etc., represented the types of personality in society. William Ben Ham is a contemporary psychologist who has studied the personality of human beings in a special way. By using the beliefs of people in different civilizations and territories on the efficiency of the sky and constellations on human life and attributing human characteristics such as courage, love, knowledge, etc. to them, has provided a special perspective in the analysis of human personality. In this research, we try to show the homogeneity or heterogeneity of Saadi and William Ben Ham's works in the personality discourse by comparative reading, and to answer what is prominent similarity and alignment what is the prominent similarity and alignment of Saadi's work with Ben Ham personality method? It can be said that the remarkable frequency of this comparative research showed that the nature of Jupiter, which deals with the king-ruler, is reflected in Saadi's writings.          

References:

1. ابوریحان بیرونی، محمد بن احمد (1362)، التفهیم لاوائل صناعه التنجیم، تصحیح و مقدمة جلال‌الدین همایی، تهران: بابک.


2. احمدی، سیروس؛ نیکدار اصل، محمدحسین (1391)، «تحلیلی بر قشربندی اجتماعی در گلستان سعدی»، تاریخ ادبیات (پژوهشنامة علوم انسانی) ، شمارة 71 ، 5‑18.


3. بیرجندی، پروین (1357)، روانشناسی رفتار غیرعادی (موضعی)، تهران: دهخدا.


4. بیرلین، ج. ف (1386)، اسطوره‏های موازی، ترجمة عباس مخبر، تهران: نشر مرکز.


5. جوکار، نجف؛ رحیمی طاقانکی، چنگیز؛ دیری، محمدرضا (1388)، «تحلیل شخصیت در آثار سعدی، تطبیق آن با روانشناختی جورج کلی»، دانشگاه شهید باهنر کرمان، دورة جدید، شمارة 25 (پیاپی 22)، 1‑32.


6. حسن‏آبادی، حمیدرضا (1383)، «شخصیت سالم از منظر فرانکل و معارف قرآنی»، سروش اندیشه، شمارة 9، 1‑29.


7. دهخدا، علی‏اکبر (1377)، لغت‏نامه، تهران: مؤسسه انتشارات و چاپ دانشگاه تهران.


8. رایکمن، ریچارد (1387)، نظریه‏های شخصیت، ترجمة مهرداد فیروزبخت، ویراست نهم، تهران: ارسباران.


9. سعدی، مصلح بن عبداللّه (1390)، کلیات سعدی، به تصحیح محمدعلی فروغی، تهران: فرهنگ و قلم.


10. شنبه‏ای، رقیه (1389)، «شخصیت و شگردهای شخصیت‏پردازی سعدی در گلستان»، پژوهشنامة ادب حماسی (پژوهش‌نامة فرهنگ و ادب)، دورة 6، شمارة 10، 321‑343.


11. شفا، شجاع‏الدین (1383)، افسانة خدایان، تهران: دنیای نو.


12. شوالیه، ژان. آلن، گربران (1906)، فرهنگ نمادها، ترجمة سودابه فضایلی، تهران: جیحون.


13. صفا، ذبیح‏اللّه (1369)، تاریخ ادبیات در ایران، تهران: فردوس.


14. صیادکوه، اکبر؛ نجفیان، آزاده؛ ظهیرامامی، پریسا (1389)، «بررسی عنصر شخصیت در حکایت‏های بوستان سعدی»، بوستان ادب، دورة دوم، شمارة دوم، پیاپی 1/58، 107‑131.


15. عزیزی، امین؛ حیدری‏نیا، هادی؛ فلاح، محمدحسین (1398)، «بررسی مؤلفه‏های روانشناسی شفقت گیلبرت در کتاب بوستان سعدی»، پژوهشنامة ادبیات تعلیمی، دورة 11، شمارة 41، 181‑204.


16. فلوطین (1366)، دورة آثار فلوطین، ترجمة محمدحسن لطفی، تهران: خوارزمی.


17. فیست، جس، جی، گریگوری (1388)، نظریه‏های شخصیت، ترجمة سیّد محمد یحیی، تهران: نشر روان.


18. ماهیار، عباس (1382)، شرح مشکلات خاقانی دفتر یکم از ثری تا ثریا، تهران: جام گل.


19. مرادی، شعله؛ قهاری، شیما (1396)، «بررسی اثرگذاری تکنیک درون متنی رئوس مطالب بر درک متون تخصصی و نقش پیش‏بینی‏کنندگی هوش کلامی و فضایی»، فناوری آموزش و یادگیری، سال سوم، شمارة 11، 59‑77.


20. مختاریان، بهار؛ صرامی، عارفه (1395)، «بازنمود زحل و باورهای مربوط به آن در نگاره‏ها»، چیدمان، سال 5، شمارة 14، 54‑68.


21. مصفی، ابوالفضل (1357)، فرهنگ اصطلاحات نجومی، [بی‏جا]: انتشارات مؤسسه تاریخ و فرهنگ ایران.


22. مهدوی، محمود؛ صادقی، علی‏رضا (1397)، «انسان خودشکوفا و خودشکوفایی سعدی با رویکرد تطبیقی به نظریه مزلو»، پژوهشنامة ادبیات تعلیمی، دورة 10، شمارة 40، 1‑36.


23. نزهت، بهمن؛ نظریانی، عبدالناصر؛ حسینایی، یحیی (1396)، «مؤلف‏های تعلیم و تربیت مطلوب در گلستان سعدی»، پژوهشنامة ادبیات تعلیمی، دورة 9، شمارة 35، 119‑142.


24. واگنر، کارل (1385). هنر و علم تحلیل شخصیت، ترجمة ناتالی چوبینه، تهران: نشر تنویر.


25. هجویری غزنوی، ابوالحسن علی ابن عثمان (1383)، کشف‏المحجوب، تصحیح محمود عابدی، تهران: سروش.


26. وفایی، عباسعلی؛ اکبری گندمانی، مهرداد؛ کمالی باینانی، مهدی‏رضا (1395)، «بررسی نظریه‏های تربیت کودک از دید برتراند راسل در حکایت طایفة دزدان گلستان سعدی»، پژوهشنامة ادبیات تعلیمی، دورة 8، شمارة 32، 1‑28.


27. یزدان‏پناه، سپیده (1386)، «نقد روانشناختی شخصیت ضحاک در شاهنامه»، پژوهشنامة ادب حماسی، شمارة 5، پیاپی 5، 167‑185.