Structural Modeling Based on Supply Chain Integration in Relation to Supply Chain Risk, Product Quality and Innovation Capability

Subject Areas : Industrial Management

Abolfazl Kazzazi ^{1 *} , Amir Mohammad khani ²

1 - Professor, Department of Industrial Management,, Allameh Tabataba'i University, Tehran, Iran.
2 - Master's degree, Department of Industrial Management, Quality and Productivity, Allameh Tabataba'i University, Tehran, Iran

Received: 2022-08-23 Accepted : 2022-10-31 Published : 2024-03-20

Keywords: Uncertainty, product quality, Supply chain risk, Supply Chain Integrity, Product Innovation Capability,

Abstract :

This study aims to investigate the unique features of the food supply chain, examining the impact of food supply chain integration, consisting of internal integration, supplier and customer, the quality of food products and product innovation capability. Managers need to understand the importance of supplier and customer integration when responding to supply chain risk and company uncertainty. The data were collected from 168 managers active in the food industry in Tehran province. The partial least squares tool (SmartPLS 3.0) was used to analyze the data using Structural Equation Modeling (SEM) technique. The results show that there is a strong relationship between uncertainty and supply chain integration including customer, supplier and internal integration. The findings indicate that customer integration and supplier integration are critical factors in improving product quality in the food supply chain. The results can be related to the prominent role of customer relations and contact in the development of innovation capabilities in manufactured products, which has also been approved by some previous studies. Additionally, analyzing the various dimensions of supply chain integration separately revealed that internal integration is a capability factor for external integration. This study can help businesses in the food industry understand the value-creating roles of food supply chain integration and provide valuable guidance for them to decide how to meet the various challenges and manage food supply chain integration in order to improve product quality and product innovation capability.

References:

Adebanjo, D., Teh, P. L., & Ahmed, P. K. (2018). The impact of supply chain relationships and integration on innovative capabilities and manufacturing performance: the perspective of rapidly developing countries. International journal of production research, 56(4), 1708-1721. doi:10.1080/00207543. 2017.1366083
Afshan, N., Mandal, P., Gunasekaran, A., & Motwani, J. (2021). Mediating role of immediate performance outcomes between supply chain integration and firm performance. Asia Pacific Journal of Marketing and Logistics, 34(4), 669-687. doi:10.1108/APJML-11-2020-0841
Alzoubi, H. M., Elrehail, H., Hanaysha, J. R., Al-Gasaymeh, A., & Al-Adaileh, R. (2022). The Role of Supply Chain Integration and Agile Practices in Improving Lead Time During the COVID-19 Crisis. International Journal of Service Science, Management, Engineering, and Technology (IJSSMET), 13(1), 1-11.doi:10.4018/IJSSMET.290348
Ataseven, C., & Nair, A. (2017). Assessment of supply chain integration and performance relationships: A meta-analytic investigation of the literature. International journal of production economics, 185, 252-265.doi:10.1016/j.ijpe.2017.01.007
Bae, H. S., Grant, D. B., Banomyong, R., & Varadejsatitwong, P. (2021). Investigating the impact of the strength of supply chain integration on cost and responsiveness. International Journal of Logistics Research and Applications, 26(1), 58-76.doi:10.1080/13675567.2021.1931827
Birasnav, M., & Bienstock, J. (2019). Supply chain integration, advanced manufacturing technology, and strategic leadership: An empirical study. Computers & Industrial Engineering, 130, 142-157.doi:10.1016/j. cie.2019.01.021
Braunscheidel, M. J., & Suresh, N. C. (2009). The organizational antecedents of a firm’s supply chain agility for risk mitigation and response. Journal of operations Management, 27(2), 119-140.doi:10.1016/j.jom.2008.09.006
Bustinza, O. F., Vendrell-Herrero, F., Gomes, E., Lafuente, E., Opazo-Basáez, M., Rabetino, R., & Vaillant, Y. (2018). Product-service innovation and performance: unveiling the complexities. International journal of business environment, 10(2), 95-111.doi:10.1504/IJBE.2018.095819
Can Saglam, Y., Yildiz Çankaya, S., & Sezen, B. (2021). Proactive risk mitigation strategies and supply chain risk management performance: an empirical analysis for manufacturing firms in Turkey. Journal of Manufacturing Technology Management, 32(6), 1224-1244. doi:10.1108/JMTM-08-2019-0299
Cenamor, J., Parida, V., & Wincent, J. (2019). How entrepreneurial SMEs compete through digital platforms: The roles of digital platform capability, network capability and ambidexterity. Journal of Business Research, 100, 196-206.doi:10.1016/j.jbusres.2019.03.035
Chang, H. H., Wong, K. H., & Chiu, W. S. (2019). The effects of business systems leveraging on supply chain performance: Process innovation and uncertainty as moderators. Information & Management, 56(6), 103140.doi:10.1016/j.im.2019.01.002
Chaudhuri, A., Boer, H., & Taran, Y. (2018). Supply chain integration, risk management and manufacturing flexibility. International Journal of Operations & Production Management, 38(3), 690–712. doi:10.1108/ijopm-08-2015-0508
Chen, I. J., & Paulraj, A. (2004). Towards a theory of supply chain management: the constructs and measurements. Journal of Operations Management, 22(2), 119–150. doi:10.1016/j.jom.2003.12.007
Chen, Z., Ming, X., Zhou, T., & Chang, Y. (2020). Sustainable supplier selection for smart supply chain considering internal and external uncertainty: An integrated rough-fuzzy approach. Applied Soft Computing, 87, 106004.doi:10.1016/j.asoc.2019.106004
Cheng, Y., Chaudhuri, A., & Farooq, S. (2016). Interplant coordination, supply chain integration, and operational performance of a plant in a manufacturing network: a mediation analysis. Supply Chain Management: An International Journal, 21(5), 550-568. doi:10.1108/SCM-10-2015-0391
Crozet, M., & Milet, E. (2017). Should everybody be in services? The effect of servitization on manufacturing firm performance. Journal of Economics & Management Strategy, 26(4), 820-841.doi:10.1111/jems.12211
Feng, M., Yu, W., Chavez, R., Mangan, J., & Zhang, X. (2017). Guanxi and operational performance:the mediating role of supply chain integration. Industrial Management & Data Systems, 117(8), 1650-1668. doi:10.1108/IMDS-06-2016-0198
Fornell, C., & Larcker, D. F. (1981). Evaluating Structural Equation Models with Unobservable Variables and Measurement Error. Journal of Marketing Research, 18(1), 39-50. https://www.jstor.org/stable/3151312
Galbraith, J. R. (1974). Organization design: An information processing view. Interfaces, 4(3), 28-36.doi:10.1287/inte.4.3.28
Ganbold, O., Matsui, Y., & Rotaru, K. (2020). Effect of information technology-enabled supply chain integration on firm's operational performance. Journal of Enterprise Information Management, 34(3), 948-989. doi:10.1108/JEIM-10-2019-0332
Güngör, A., & Aksoy, H. (2021). The Effect of Organizational Culture on Supply Chain Integration and the Mediating Role of Environmental Uncertainty. International Journal of Business and Economic Studies, 3(2), 183-192.‏ doi:10.54821/uiecd.980619
Hair Jr., J.F., Sarstedt, M., Ringle, C.M., Gudergan, S.P., 2018. Advanced Issues in Partial Least Squares Structural Equation Modeling. Sage Publications, 1-256. doi:10.3926/oss.37
Hendijani, R., & Saeidi Saei, R. (2020). The Impact of Supply Chain Integration and Demand Uncertainty on Firm Performance. Industrial Management Studies, 18(59), 1-45. [In Persian]. doi:10.22054/jims.2021.45200.2360
Henseler, J., Hubona, G., & Ray, P. A. (2016). Using PLS path modeling in new technology research: updated guidelines. Industrial management & data systems, 116(1), 2-20. doi:10.1108/IMDS-09-2015-0382
Huo, B., Ye, Y., Zhao, X., & Zhu, K. (2019). Supply chain quality integration: A taxonomy perspective. International Journal of Production Economics, 207, 236-246.doi:10.1016/j.ijpe.2016.05.004
Huo, B., Zhao, X., & Lai, F. (2014). Supply chain quality Integration: Antecedents and consequences. IEEE Transactions on Engineering Management, 61(1), 38–51. doi:10.1109/tem.2013.2278543
Ivanov, D. (2020). Predicting the impacts of epidemic outbreaks on global supply chains: A simulation-based analysis on the coronavirus outbreak (COVID-19/SARS-CoV-2) case. Transportation Research Part E: Logistics and Transportation Review, 136, 101922.doi:10.1016/j.tre.2020.101922
Jia, F., Blome, C., Sun, H., Yang, Y., & Zhi, B. (2020). Towards an integrated conceptual framework of supply chain finance: An information processing perspective. International Journal of Production Economics, 219, 18-30.doi:10.1016/j.ijpe.2019.05.013
Kalyar, M. N., Shafique, I., & Ahmad, B. (2019). Effect of innovativeness on supply chain integration and performance: Investigating the moderating role of environmental uncertainty. International Journal of Emerging Markets, 15(2), pages 362-386.‏ doi:10.1108/IJOEM-09-2018-0486
Kauppi, K., Longoni, A., Caniato, F., & Kuula, M. (2016). Managing country disruption risks and improving operational performance: risk management along integrated supply chains. International Journal of Production Economics, 182, 484-495.doi:10.1016/j.ijpe.2016.10.006
Kazai, A., khani, A. M., & birami, S. (2021). The effect of supply chain quality management and innovation performance on the operational performance of businesses operating in the food industry of Golestan province. Industrial Management Studies, 19(62), 67-98. [In Persian]. doi:10.22054/jims.2021.58750.2612
Kendall, H., Kaptan, G., Stewart, G., Grainger, M., Kuznesof, S., Naughton, P., ... & Frewer, L. J. (2018). Drivers of existing and emerging food safety risks: Expert opinion regarding multiple impacts. Food Control, 90, 440-458.doi:10.1016/j.foodcont.2018.02.018
Khanuja, A., & Jain, R. K. (2021). The mediating effect of supply chain flexibility on the relationship between supply chain integration and supply chain performance. Journal of Enterprise Information Management, 35(6), 1548-1569. doi:10.1108/JEIM-11-2020-0449
Kumar, V., Jabarzadeh, Y., Jeihouni, P., & Garza-Reyes, J. A. (2020). Learning orientation and innovation performance: the mediating role of operations strategy and supply chain integration. Supply Chain Management: An International Journal, 25(4), 457-474. doi:10.1108/SCM-05-2019-0209
Le, S., Wu, J., & Zhong, J. (2021). Relationship quality and supply chain quality performance: The effect of supply chain integration in hotel industry. Computational Intelligence, 37(3),1388-1404.doi:10.1111/coin. 12379
Lin, Y., Zhang, S., & Shi, Y. (2020). The impact of operational stickiness on product quality: product diversification moderation. Journal of Manufacturing Technology Management, 32(2), 423–447. http://dx.doi.org/ 10.1108/JMTM-09-2020-0360
Liu, C. L., & Lee, M. Y. (2018). Integration, supply chain resilience, and service performance in third-party logistics providers. The International Journal of Logistics Management, 29(3), 5-21. doi: 10.1108/IJLM-11-2016-0283
Lu, D., Ding, Y., Asian, S., & Paul, S. K. (2018). From supply chain integration to operational performance: The moderating effect of market uncertainty. Global Journal of Flexible Systems Management, 19(1), 3-20.doi:10.1007/s40171-017-0161-9
Luo, L., Liu, X., Zhao, X., & Flynn, B. B. (2022). The impact of supply chain quality leadership on supply chain quality integration and quality performance. Supply Chain Management: An International Journal, 28(3), 508-521. doi:10.1108/SCM-05-2021-0235
Mashayekhi Nezamabadi, E., & Alem Tabriz, A. (2017). The Impact of integration of Upstream and Downstream of Supply Chain on Quality Performance and Quality Program. Journal of Industrial Management Perspective, 6(4,), 37-57. [In Persian]. https://jimp.sbu.ac.ir/article_ 87214.html?lang=en
Mendoza-Silva, A. (2021). Innovation capability: A sociometric approach. Social Networks, 64, 72-82. doi:10.1016/j.socnet.2020.08.004
Mirhabibi, S. D., Farsijani, H., Modiri, M., & Damghani, K. K. (2018). A Model for relationship of Internal and External Integration of Supply Chain Vulnerabilities with Fuzzy DEMATEL and Fuzzy ANP in Electronic Domestic Appliance Industries. Journal of Quality Engineering and Management, 8(2), 98-115. [In Persian]. dor:20.1001.1.23221305. 1397. 8.2.3.7
Mirhabibi, S. D., Frsijani, H., Modiri, M., & Kahlili-Damghani, K. (2020). Improving the Integration of Supply Chain for Successful Implementation of World Class Manufacturing by using IPA: Evidence from Electronic Home Appliance. Industrial Management Studies, 18(57), 275-306. [In Persian]. doi:10.22054/jims.2020.38121.2219
Morais-Storz, M., Platou, R. S., & Norheim, K. B. (2018). Innovation and metamorphosis towards strategic resilience. International Journal of Entrepreneurial Behavior & Research, 24 No. 7, pp. 1181-1199. doi:10.1108/IJEBR-11-2016-0369
Moussa, M., Abderazzak, M. L., & Slimane, D. (2021). The impact of internal supply chain integration on perceived product quality: A case study of Moulin de Laghouat Spa. Dirassat Journal Economic Issue, 12(2), 433-445.doi:10.34118/djei.v12i2.1404
Munir, M., Jajja, M. S. S., Chatha, K. A., & Farooq, S. (2020). Supply chain risk management and operational performance: The enabling role of supply chain integration. International Journal of Production Economics, 227, 107667.doi:10.1016/j.ijpe.2020.107667
Najafi-Tavani, S., Najafi-Tavani, Z., Naudé, P., Oghazi, P., & Zeynaloo, E. (2018). How collaborative innovation networks affect new product performance: Product innovation capability, process innovation capability, and absorptive capacity. Industrial marketing management, 73, 193-205. doi:10.1016/j.indmarman.2018.02.009
Permana, A., Purba, H. H., & Rizkiyah, N. D. (2021). A systematic literature review of Total Quality Management (TQM) implementation in the organization. International Journal of Production Management and Engineering, 9(1), 25-36.doi:10.4995/ijpme.2021.13765
Qi, Y., Mao, Z., Zhang, M., & Guo, H. (2020). Manufacturing practices and servitization: The role of mass customization and product innovation capabilities. International Journal of Production Economics, 228, 107747.doi:10.1016/j.ijpe.2020.107747
Rahman, M. K., & Zailani, S. (2017). The effectiveness and outcomes of the Muslim-friendly medical tourism supply chain. Journal of Islamic Marketing,8(4),732-752.doi:10.1108/JIMA-09-2016-0070
Ringle, C. M., Wende, S., & Becker, J. M. (2015). SmartPLS 3. Boenningstedt, Germany: SmartPLS GmbH.
Ritchie, B., & Brindley, C. (2007). Supply chain risk management and performance. International Journal of Operations & Production Management, 27(3), 303–322. doi:10.1108/01443570710725563
Roscoe, S., Skipworth, H., Aktas, E., & Habib, F. (2020). Managing supply chain uncertainty arising from geopolitical disruptions: evidence from the pharmaceutical industry and brexit. International Journal of Operations & Production Management, 40(9), 1499-1529.doi:10.1108/IJOPM-10-2019-0668
Saunila, M. (2020). Innovation capability in SMEs: A systematic review of the literature. Journal of Innovation & Knowledge, 5(4), 260-265. doi:10.1016/j.jik.2019.11.002
Schoenherr, T., & Swink, M. (2012). Revisiting the arcs of integration: Cross-validations and extensions. Journal of operations management, 30(1-2), 99-115.doi:10.1016/j.jom.2011.09.001
Shou, Y., Kang, M., & Park, Y. W. (2022). A Systematic Literature Review of Supply Chain Integration. Supply Chain Integration for Sustainable Advantages, 9-29.doi:10.1007/978-981-16-9332-8_2
Shukor, A. A. A., Newaz, M. S., Rahman, M. K., & Taha, A. Z. (2020). Supply chain integration and its impact on supply chain agility and organizational flexibility in manufacturing firms. International Journal of Emerging Markets.‏ 1746-8809. doi:10.1108/IJOEM-04-2020-0418
Siddh, M. M., Soni, G., Jain, R., & Sharma, M. K. (2018). Structural model of perishable food supply chain quality (PFSCQ) to improve sustainable organizational performance. Benchmarking: An International Journal, 25(7), 2272-2317. doi:10.1108/BIJ-01-2017-0003
Song, H., Turson, R., Ganguly, A., & Yu, K. (2017). Evaluating the effects of supply chain quality management on food firms’ performance: The mediating role of food certification and reputation. International Journal of Operations & Production Management, 37(10), 1541–1562. doi:10.1108/IJOPM-11-2015-0666
Sreedevi, R., & Saranga, H. (2017). Uncertainty and supply chain risk: The moderating role of supply chain flexibility in risk mitigation. International Journal of Production Economics, 193, 332-342.doi:10.1016/j.ijpe. 2017.07.024
Sun, Y., & Sun, H. (2021). Green innovation strategy and ambidextrous green innovation: the mediating effects of green supply chain integration. Sustainability, 13(9), 1-20.doi:10.3390/su13094876
Sun, Z., Xu, Q., & Shi, B. (2022). Price and product quality decisions for a two-echelon supply chain in the blockchain era. Asia-Pacific Journal of Operational Research, 39(01), 1-31.doi:10.1142/S0217595921400169
Tarigan, Z., Mochtar, J., Basana, S., & Siagian, H. (2021). The effect of competency management on organizational performance through supply chain integration and quality. Uncertain Supply Chain Management, 9(2), 283-294.doi:10.5267/j.uscm.2021.3.004
Tian, H., Otchere, S. K., Coffie, C. P., Mensah, I. A., & Baku, R. K. (2021). Supply Chain Integration, Interfirm Value Co-Creation and Firm Performance Nexus in Ghanaian SMEs: Mediating Roles of Stakeholder Pressure and Innovation Capability. Sustainability, 13(4), 1-18.doi:10. 3390/ su13042351
Venkateswaran, N. (2022). A Process-Based Framework for B-to-B Service Quality: A Practitioner Note of Management Consulting Service. Journal of Business-to-Business Marketing, 2, 211-219.doi:10.1080/1051712x. 2022.2058540
Visnjic, I., Neely, A., & Jovanovic, M. (2018). The path to outcome delivery: Interplay of service market strategy and open business models. Technovation, 72, 46-59.doi:10.1016/j.technovation.2018.02.003
Wang, M., & Jie, F. (2020). Managing supply chain uncertainty and risk in the pharmaceutical industry. Health services management research, 33(3), 156-164. doi:10.1177/0951484819845305
Wiengarten, F., Li, H., Singh, P. J., & Fynes, B. (2019). Re-evaluating supply chain integration and firm performance: linking operations strategy to supply chain strategy. Supply Chain Management: An International Journal, 24(4), 540-559. doi:10.1108/SCM-05-2018-0189
Wong, C. Y., Boon-Itt, S., & Wong, C. W. (2011). The contingency effects of environmental uncertainty on the relationship between supply chain integration and operational performance. Journal of Operations management, 29(6), 604-615.doi:10.1016/j.jom.2011.01.003
Yu, S. X., Zhou, G., & Huang, J. (2021). Buy domestic or foreign brands? The moderating roles of decision focus and product quality. Asia Pacific Journal of Marketing and Logistics, 4, 843-861. doi:10.1108/APJML-04-2020-0210
Zhang, D. (2022). Environmental regulation and firm product quality improvement: How does the greenwashing response?. International Review of Financial Analysis, 80, 102058.doi:10.1016/j.irfa.2022.102058
Zhang, X., Yang, J., Lin, T., & Ying, Y. (2021). Food and agro-product quality evaluation based on spectroscopy and deep learning: A review. Trends in Food Science & Technology, 112, 431-441.doi:10.1016/j.tifs.2021.04.008
Zhao, L., Huo, B., Sun, L., & Zhao, X. (2013). The impact of supply chain risk on supply chain integration and company performance: a global investigation. Supply Chain Management: An International Journal, 18(2), 115-131. doi:10.1108/13598541311318773
Zhong, R., Xu, X., & Wang, L. (2017). Food supply chain management: systems, implementations, and future research. Industrial Management & Data Systems, 117(9), 2085-2114. doi:10.1108/IMDS-09-2016-0391
Ziaee Bigdeli, A., Bustinza, O. F., Vendrell-Herrero, F., & Baines, T. (2018). Network positioning and risk perception in servitization: evidence from the UK road transport industry. International Journal of Production Research, 56(6), 2169-2183 . doi:10.1080/00207543.2017.1341063

Full-Text:



Vol.18, No.68, Spring 2024                                                          Journal of Productivity Management 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Structural Modeling Based on Supply Chain Integration in Relation to Supply Chain Risk, Product Quality and Innovation Capability

 

Abolfazl Kazzazi¹ , Amir Mohammad khani²⃰

 

(Received:2022.08.23; Accepted:2022.10.31)

 

Abstract

This study aims to investigate the unique features of the food supply chain, examining the impact of food supply chain integration, consisting of internal integration, supplier and customer, the quality of food products and product innovation capability. Managers need to understand the importance of supplier and customer integration when responding to supply chain risk and company uncertainty. The data were collected from 168 managers active in the food industry in Tehran province. The partial least squares tool (SmartPLS 3.0) was used to analyze the data using Structural Equation Modeling (SEM) technique. The results show that there is a strong relationship between uncertainty and supply chain integration including customer, supplier and internal integration. The findings indicate that customer integration and supplier integration are critical factors in improving product quality in the food supply chain. The results can be related to the prominent role of customer relations and contact in the development of innovation capabilities in manufactured products, which has also been approved by some previous studies. Additionally, analyzing the various dimensions of supply chain integration separately revealed that internal integration is a capability factor for external integration. This study can help businesses in the food industry understand the value-creating roles of food supply chain integration and provide valuable guidance for them to decide how to meet the various challenges and manage food supply chain integration in order to improve product quality and product innovation capability.

 

Key Words: supply chain integrity, supply chain risk, product quality, product innovation capability, uncertainty

1. Introduction

In the dynamic landscape of the global food industry, the interplay between supply chain integration, risk management, product quality assurance, and innovation capability has become increasingly crucial. Tehran Province, as a significant hub in the food sector, stands at the forefront of these challenges and opportunities. This study delves into the intricate web of structural modeling, aiming to dissect the relationships among supply chain integration, supply chain risk, product quality, and innovation capability within the context of Tehran Province's food industry. By unraveling these interconnected factors, the research endeavors to provide valuable insights that can contribute to the resilience and competitiveness of the local food supply chain. As the industry grapples with complexities, understanding and optimizing these structural dynamics can pave the way for strategic advancements, fostering a robust and adaptable food ecosystem in Tehran Province.

2. Literature Review

A comprehensive literature review establishes the foundational framework for this study. Existing research highlights the significance of supply chain integration in enhancing operational efficiency and overall performance. Moreover, the literature underscores the critical role of product quality and innovation in ensuring sustained competitiveness. However, gaps exist in understanding how these elements interact within the specific context of Tehran's food industry,warranting an in-depth investigation.

3. Methodology

The purpose of this research is to investigate the relationships among supply chain integrity, uncertainty, supply chain risk, product quality, and innovation capability. Considering that our study focused on the effects of management linkages in SCM, respondents were required to be members of management teams and have specific knowledge of SCM. The sample size for the present research is based on the sample size calculator for structural equations in the SAMPLE POWER software. This software, with the power to write different scenarios for the sample size of the research, helps the researcher choose the best scenario for the sample size of the research test. In this method, the effect size for the research model test is 0.19, the second type error, or the power of the test, is equal to 0.80%, and finally, the first type error rate is 0.05 in order to achieve a confidence interval of 99%. The minimum sample size was determined to be 88 people. To fulfill the purpose of the present study, a questionnaire was distributed among 215 operational, middle, and senior managers as the representatives of the companies active in the field of food industry in Tehran province in a simple random manner. The number of returned completed questionnaires was covered by the Structural Equation Modeling (SEM) technique based on the Partial Least Squares (PLS) method. Considering the sample size and model characteristics, a PLS-SEM approach was considered suitable for this analysis (Hensler et al., 2016). Statistical data analysis was performed using Smart PLS 3 software (Ringle et al., 2015), and the bootstrapping technique was used to check the significance levels of the predicted relationships. In the first phase, the model was used to extract the first-order structures, and in the second phase, the structural model including the second-order structure was estimated (Hair et al., 2018).

4. Results

The preliminary results indicate a positive correlation between higher levels of customer integration and improved product quality. However, this integration creates new challenges as evidenced by increased supply chain risks. The statistical analyzes show no effect of supply chain risk on internal integrity. Interestingly, innovation emerges as a potential mitigating factor for supply chain risks, emphasizing its multifaceted role in shaping industry dynamics.

5. Discussion

The findings prompt a nuanced discussion on the implications for Tehran's food industry stakeholders. Strategies focusing on supply chain integration must be accompanied by robust risk management measures to ensure sustained product quality and innovation capability. The interplay between these factors introduces complexities that demand a holistic approach to strategic decision-making. Additionally, the study explores potential pathways for leveraging innovation to mitigate supply chain risks, presenting an avenue for strategic interventions.

In conclusion, this research contributes a deeper understanding of the structural relationships within Tehran Province's food supply chain. The positive correlation among integration, product quality, and innovation underscores the potential benefits of strategic decision-making. However, the study highlights the need for a balanced approach, recognizing the accompanying challenges of increased supply chain risks. As Tehran's food industry aims for resilience and growth, stakeholders can leverage these insights to formulate informed strategies that optimize the intricate interplay of integration, risk, quality, and innovation.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

مدل‌سازی ساختاری بر مبنای یکپارچگی زنجیرۀ‌‌تأمین دررابطه ‌با ریسک زنجیرۀ‌‌تأمین، کیفیت و قابلیت نوآوری محصول

 

ابوالفضل کزازی*³، امیرمحمد خانی⁴

 

(دریافت:01/06/1401- پذیرش نهایی:09/08/1401)

 

چكيده

این مطالعه باهدف بررسی ویژگی‌های منحصربه‌فرد زنجیرۀ‌‌تأمین محصولات غذایی، به بررسی تأثیر یکپارچه‌سازی زنجیرۀ‌‌تأمین محصولات غذایی؛ متشکل از یکپارچگی داخلی، ‌تأمین‌کننده و مشتری، به کیفیت محصولات غذایی و قابلیت نوآوری محصول می‌پردازد. مدیران باید اهمیت یکپارچه‌سازی ‌تأمین‌کننده و مشتری را -هنگام پاسخ به ریسک زنجیرۀ‌‌تأمین و عدم‌قطعیت‌ شرکت- درک کنند. داده‌ها از ۱۶۸ مدیر فعال در صنایع‌غذایی استان تهران جمع‌آوری‌ شده است. برای تحلیل داده‌ها از ابزار حداقل مربعات جزئی ‌(SmartPLS 3.0) -با استفاده از تکنیک مدل‌سازی معادلات ساختاری ‌(SEM)- استفاده شد. نتایج نشان می‌دهد که یک رابطۀ قوی بین عدم‌قطعیت و ادغام زنجیرۀ‌‌تأمین؛ شامل مشتری، ‌تأمین‌کننده و ادغام داخلی وجود دارد. یافته‌ها نشان می‌دهد که یکپارچه‌سازی مشتری و یکپارچه‌سازی ‌تأمین‌کننده، عوامل حیاتی برای بهبود کیفیت محصول -در زمینۀ زنجیرۀ‌‌تأمین محصولات‌غذایی- هستند؛ نتایج را می‌توان به نقش ‌برجستۀ روابط و تماس با مشتری در توسعۀ قابلیت‌های نوآوری در محصولات تولیدی- که توسط برخی تحقیقات قبلی در نظر گرفته شده است- مرتبط دانست. علاوه بر این، با تجزیه‌و تحلیل ابعاد مختلف یکپارچه‌سازی زنجیرۀ‌‌تأمین به‌طور جداگانه، یکپارچگی داخلی- به‌عنوان یک توانمندی برای یکپارچگی خارجی- شناخته شده است. این مطالعه می‌تواند به کسب‌ و کارهای فعال در حوزه صنایع‌غذایی کمک کند تا نقش‌های ارزش‌آفرینی یکپارچه‌سازی زنجیرۀ‌‌تأمین محصولات صنایع‌غذایی را درک کنند و راهنمایی‌های ارزشمندی را برای آنها ارائه دهد تا تصمیم بگیرند چگونه به چالش‌های مختلف پاسخ دهند و یکپارچه‌سازی زنجیرۀ‌‌تأمین محصولات غذایی را -به‌منظور بهبود کیفیت محصول و بهبود قابلیت‌های نوآوری محصول- مدیریت کنند.

واژه­های کلیدی:

یکپارچگی زنجیرۀ‌‌تأمین، ریسک زنجیرۀ‌‌تأمین، کیفیت محصول، قابلیت نوآوری محصول، عدم‌قطعیت‌

 

مقدمه

شرکت‌های مدرن در یک محیط پیچیده به‌سرعت در حال تغییر فعالیت می‌کنند و به‌طور فزاینده‌ای به شبکه‌های پیچیده شرکای زنجیرۀ‌‌تأمین- برای ارائه کالاها و خدمات در زمان و مکان مناسب تحت‌فشار مداوم هزینه و کیفیت- وابسته هستند؛ شرکت‌های معروفی مانند آی‌بی‌ام، زیراکس، میشلین و رولزرویس، از شرکت‌های صرفاً صنعتی به کسب سهم مرتبط از درآمد و نتایج خدمات خود، تحول جالبی را ایجاد کرده‌اند. سیاست‌گذاران در اقتصادهای توسعه‌یافته- به نوبه خود- توسعه خدمات توسط شرکت‌های تولیدی را -به‌عنوان ابزاری برای غلبه‌بر کاهش رشد تولید ناخالص داخلی و اشتغال در بخش‌صنعتی- ترویج می‌کنند (کروزت و میلت⁵، 2017).

حرکت از محصولات به خدمات می‌تواند یک تحول چالش‌برانگیز برای شرکت‌های تولیدی باشد. با افزایش سطح درآمد و تغییر در سبک زندگی- به‌دلیل توسعۀ سریع اقتصادی و اجتماعی- صنایع‌غذایی فشار ‌شدیدی را برای تضمین کیفیت و ایمنی محصول تجربه کرده است؛ بااین‌حال، کیفیت پایین، تقلب و مسائل ایمنی مرتبط با مواد‌ غذایی در کشورهای توسعه‌یافته و در حال ‌توسعه گسترده است (سونگ⁶ و همکاران، 201۷). به گفته بسیاری از کارشناسان، ایمنی مواد‌غذایی، عدم به‌ اشتراک‌گذاری اطلاعات و ارتباطات در طول زنجیرۀ‌‌تأمین مواد‌غذایی و فشارهای اقتصادی بر پردازنده‌های محصولات کشاورزی- به‌دلیل رقابت- از عوامل اصلی خطرات ایمنی غذا در جهان هستند (کندال⁷ و همکاران، 2018). 

برای این تحقیق، یکپارچگی زنجیرۀ‌‌تأمین، به‌عنوان همکاری استراتژیک فرآیندهای درون‌ سازمانی و بین سازمانی- که منجر به یک زنجیرۀ‌‌تأمین منسجم‌تر می‌شود- تعریف شده است. یکپارچگی زنجیرۀ‌‌تأمین منجر به افزایش عملکرد تجاری شرکت می‌شود (وینگارتن⁸ و همکاران، 2019). با این اوصاف، این سؤال مطرح است که سطح یکپارچگی چقدر می‌تواند کیفیت و قابلیت نوآوری شرکت‌ها را افزایش دهد؟ عوامل محیطی و داخلی که به شرکت‌ها امکان ادغام بهتر را می‌دهد چیست؟ عدم‌اطمینان صرفاً به برخاستن یک شرکت از خاکستر مربوط نمی‌شود، بلکه به دگرگونی و تکامل مربوط می‌شود؛ در نتیجه، هم به نوآوری و هم به خلاقیت نیاز دارد (بیراسناو و بین ستاک⁹، 2019). کیفیت و ایمنی مواد‌غذایی در نقاط مصرف نهایی، به مدیریت کیفیت و ایمنی -در هر مرحله از زنجیرۀ‌‌تأمین- بستگی دارد و یکپارچگی زنجیرۀ‌‌تأمین، یک شرکت کانونی را قادر می‌سازد تا عملکرد مرتبط باکیفیت را -از طریق ساده‌سازی فرآیندهای کسب‌و کار داخلی و با هماهنگ ‌کردن فعالیت‌ها با شرکای زنجیرۀ‌‌تأمین خود- بهبود بخشد (آتاسون و نایر¹⁰، 2017). یکپارچگی زنجیرۀ‌‌تأمین -با گسترش دامنۀ مدیریت هم در داخل و هم در خارج از شرکت- با درگیرکردن ‌تأمین‌کنندگان و مشتریان به دست می‌آید (چن¹¹ و همکاران، 20۲۰). ادغام در یک شرکت، گردش اطلاعات ریسک را در میان بخش‌های درون شرکتی امکان‌پذیر می‌سازد؛ در حالی‌که ادغام بین شرکت‌ها تبادل اطلاعات را بین شرکای زنجیرۀ‌‌تأمین بهبود می‌بخشد و به آنها کمک می‌کند تا هوشیار بمانند و به‌صورت  هماهنگ به عدم‌اطمینان محیطی -از طریق اشتراک‌گذاری اطلاعات- پاسخ دهند (لیو و لی¹²، 2018). صنایع ‌غذایی یکی از صنایع رو به رشد در اقتصادهای مصرف محور مانند ایران است؛ علاوه‌بر این، جهانی‌شدن ساختارهای زنجیرۀ‌‌تأمین، شرکت‌های این صنعت را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد و قابلیت نوآوری محصول را به منبع ارزشمندی برای سرمایه‌گذاری بر روندهای بازار، به‌ حداقل‌ رساندن ریسک‌های عملیاتی و دستیابی به عملکرد بهینه تبدیل می‌کند.

در این مطالعه، برای بهره‌مندی از مدیریت ریسک زنجیرۀ‌‌تأمین کارآمد، یک صنعت ممکن است نیاز به توسعه شیوه‌های یکپارچه در داخل شرکت و همچنین با شرکای کلیدی زنجیرۀ‌‌تأمین، یعنی ‌تأمین‌کنندگان و مشتریان داشته باشد؛ از آنجایی که مدیریت ریسک زنجیرۀ‌‌تأمین، یک فرآیند فشرده اطلاعات است، به مکانیزم پردازش اطلاعات برای به دست آوردن اطلاعات دقیق، پردازش و اجرای به‌موقع آن نیاز دارد؛ برای این منظور، ما یکپارچگی زنجیرۀ‌‌تأمین را -به‌عنوان یک عامل مرتبط با  مدیریت ریسک زنجیرۀ‌‌تأمین- شناسایی می‌کنیم و پیشنهاد می‌کنیم که سه بعد SCI ؛ یعنی ‌تأمین‌کننده، مشتری و یکپارچگی داخلی- به‌عنوان مکانیزمی برای کسب، پردازش، جذب و اجرای به موقع اطلاعات قابل اعتماد-عمل می‌کند و از این‌رو مدیریت ریسک زنجیرۀ‌‌تأمین موثر را ممکن می‌سازد.

این مطالعه به شکافی در مورد یکپارچگی زنجیرۀ‌‌تأمین می پردازد و -به صورت عمیق‌تر- به رابطه بین یکپارچه‌سازی زنجیرۀ‌‌تأمین، داخلی و خارجی و قابلیت نوآوری محصول- برای توسعۀ یک مزیت رقابتی پایدار- می‌پردازد؛ شکاف مربوط به بهره‌برداری از مدیریت ارتباط در چارچوب زنجیرۀ‌‌تأمین نیز وجود دارد؛ این مطالعه- با درک بهتررابطه بین ابعاد یکپارچه‌سازی زنجیرۀ‌‌تأمین- به شناسایی نقش برجستۀ یکپارچه‌سازی داخلی کمک می‌کند و -به صورت عمیق‌تر- به رابطه بین یکپارچه‌سازی زنجیرۀ‌‌تأمین، داخلی و خارجی، و قابلیت نوآوری محصول برای توسعه یک مزیت رقابتی پایدار می‌پردازد.

در مقایسه با تولید‌صنعتی، تولید مواد‌غذایی دارای تفاوت‌های ظریف خاص خود است؛ از جمله چرخه رشد خاص محصولات غذایی، آسیب‌پذیری در برابر اثرات فصلی و محیطی، تولید در مقیاس کوچک و غیرمتمرکز -به‌ویژه در کشور- و رفتارهای فرصت‌طلبانه کشاورزان در فرآیند تولید؛ مانند استفاده بیش از حد از آفت‌کش‌ها، علف‌کش‌ها و کودهای شیمیایی موجب می‌شود تولید مواد غذایی اغلب به‌عنوان صنعتی با فرکانس نسبتاً بالای عدم‌اطمینان محیطی در نظر گرفته ‌شود. ارتباط بین عدم اطمینان، مدیریت ریسک زنجیرۀ‌‌تأمین، ادغام‌داخلی، ادغام ‌تأمین‌کننده، ادغام مشتری، کیفیت محصول و قابلیت نوآوری محصول در ادبیات موجود -به‌ویژه در صنعت مواد غذایی- مورد بررسی قرار نگرفته است.

یکپارچه‌سازی زنجیرۀ‌‌تأمین: مدل زنجیرۀ ارزش پورتر (1980) ریشۀ مفاهیم یکپارچه‌سازی زنجیرۀ‌‌تأمین است؛ مدل ‌زنجیرۀ ارزش بر پیوندهای افقی فعالیت‌های ‌زنجیرۀ ارزش (تدارکات، عملیات و بازاریابی) در یک کارخانه تأکید می‌کند. در محیط سازمانی، این فعالیت‌ها فرآیندهای ارزش‌افزوده هستند که -به‌طور مستقل- توسط نهادهای مختلف در داخل و خارج از مرزهای شرکت‌ها انجام می‌شوند و ادغام چنین فرآیندهای مستقلی کنترل یکپارچه بر این فرآیندها را به ارمغان می‌آورد (تاریگان¹³ و همکاران، 20۲۱). 

ادبیات سه بعد اصلی یکپارچه‌سازی زنجیرۀ‌‌تأمین را ارائه می‌دهد: یکپارچه‌سازی ‌تأمین‌کننده، یکپارچه‌سازی داخلی و یکپارچه‌سازی مشتری(گانبولد¹⁴ و همکاران، 20۲۰؛ کومار¹⁵ و همکاران، ۲۰۲۰). یکپارچه‌سازی داخلی به میزانی اشاره دارد که سازمان، رویه‌ها، شیوه‌ها و رفتارهای واحدهای عملکردی داخلی خود را -برای دستیابی به همکاری و هماهنگی متقابل برای برآوردن نیازهای مشتری- ساختاربندی کرده است (خانوجه‌ و ‌جین‌¹⁶، ۲۰21). یکپارچگی داخلی پایه و اساس دستیابی به شیوه‌های سطح بالاتر یکپارچه‌سازی زنجیرۀ‌‌تأمین را فراهم می‌کند که به آن ادغام خارجی می‌گویند (چنگ¹⁷ و همکاران، 2016). ادغام ‌خارجی که می‌تواند بیشتر به یکپارچه‌سازی ‌تأمین‌کننده و یکپارچه‌سازی مشتری تقسیم شود به میزانی اشاره دارد که یک شرکت، برای ایجاد روابط بین خود با مشتریان و ‌تأمین‌کنندگان کلیدی شریک می‌شود (کومار و همکاران، 20۲۰). 

درخواست‌ها برای ادغام با شرکای خارجی در صنایع تولیدی در حال افزایش است؛ زیرا شایستگی‌های هم‌افزایی بین تولیدکنندگان و شرکای خارجی باعث رقابت هر دو طرف در شبکۀ زنجیرۀ ‌‌تأمین می‌شود. سازمان‌های تولیدی باید علاوه بر مدیریت کسب‌وکار خود، در مدیریت فعالیت‌های سایر شرکت‌های درگیر در شبکه‌های زنجیرۀ‌‌تأمین نیز مشارکت داشته باشند و همچنین باید کسب‌وکار خود را به‌گونه‌ای ساختار دهند که عملیات را برمبنای مشترک با شرکای خارجی خود انجام دهند. یکپارچه‌سازی ‌تأمین‌کننده؛ شامل جریان اطلاعات و محصول، کنترل و برنامه‌ریزی، مشارکت‌های فعال و متقابل و اعتماد و تعهد بین خریدار و ‌تأمین‌کننده است (فنگ¹⁸ و همکاران، ۲۰۱۷). یکپارچه‌سازی ‌تأمین‌کننده، یک فرآیند اجتماعی است که از طریق آن، شرکت‌های تولیدی از طراحی و شایستگی‌های فنی ‌تأمین‌کنندگان -از طریق توسعه روابط بلندمدت قوی- استفاده می‌کنند. با توجه‌ به این فرآیند، شرکت‌های تولیدی محصولات جدید بیشتری را معرفی می‌کنند و در بازار رقابتی می‌شوند (هوو¹⁹و همکاران، ۲۰۱9).

ریسک زنجیرۀ‌‌تأمین: تحقیقات موجود ریسک زنجیرۀ‌‌تأمین یک شرکت را -به روش‌های متعددی- تعریف می‌کنند (سریدوی و سارانگا²⁰، 201۷). با ‌وجود این، یک موضوع مشترک در این تعاریف این است که رویدادهای احتمالی، منجر به اختلال در منابع ‌تأمین کلیدی شرکت می‌شود و عملیات داخلی و ابزار تحویل زنجیرۀ‌‌تأمین، یک شرکت را در معرض خطر قرار می‌دهند  (ژائو²¹ و همکاران، 2013). به‌طور مشابه، رویکردهای مختلفی برای عملیاتی کردن ریسک زنجیرۀ‌‌تأمین شرکت پیشنهاد شده است؛ مطابق تعاریف قبلی، در اینجا یک خطر برای زنجیرۀ‌‌تأمین شرکت -به‌عنوان ترکیبی از احتمال و تأثیر- در مورد اختلال عرضۀ شرکت، تولید داخلی و عملیات تحویل؛ یعنی کل مجموعه فعالیت‌های زنجیرۀ‌‌تأمین شرکت تعریف شده است (کن ساغلام²²و همکاران، 20۲۱؛ سریدوی و سارانگا، 201۷). اختلالات مربوط به تحویل عرضه یا تغییر تقاضا -نه‌تنها- به‌ترتیب بر عملکرد عرضه و تقاضا تأثیر می‌گذارند؛ بلکه هریک از این اختلالات بر هر سه بعد عملکرد زنجیرۀ‌‌تأمین یک شرکت؛ یعنی سمت عرضه، عملکردهای داخلی و سمت تحویل تأثیر می‌گذارند (ژائو و همکاران، 2013). در این تحقیق، ریسک زنجیرۀ‌‌تأمین یک شرکت، یک عامل تجمیع شده بر اساس سه بعد ریسک زنجیرۀ‌‌تأمین (عملیات ‌تأمین، داخلی و تحویل) است.

کیفیت و قابلیت نوآوری محصول: طبق تعریف سازمان بین‌المللی استاندارد، کیفیت محصول به‌عنوان توانایی رضایت مشتری و بازار تعریف می‌شود (ژانگ²³ و همکاران، 2021) که اغلب به 8 بعد تقسیم می‌شود؛ که شامل عملکرد، ویژگی‌ها، قابلیت اطمینان، انطباق، دوام، قابلیت سرویس‌دهی، زیبایی‌شناسی و کیفیت درک شده است؛ به‌طور کلی، کیفیت محصول شامل کیفیت ملموس (عملکرد، دوام، اندازه و غیره) و کیفیت نامشهود (زیبایی‌شناسی، قابلیت خدمات، کیفیت درک شده) است (سان²⁴و همکاران، 20۲۲). کیفیت محصول (PQ) به‌عنوان یکی از معیارهای کلیدی عملکرد عملیاتی زنجیرۀ‌‌تأمین مورد استفاده قرار می‌گیرد. ونکاتسواران²⁵ (۲۰۲۲) کیفیت محصول را متشکل از چهار ویژگی می‌داند: قابلیت اطمینان، عملکرد، دوام و انطباق با مشخصات. ژانگ (20۲۲) کیفیت محصول را -با استفاده از نرخ عیب محصول، عملکرد محصول و قابلیت اطمینان محصول- اندازه‌گیری کردند. طبق گفته لین²⁶ و همکاران (۲۰۲۰) کیفیت محصول عمدتاً در عملکرد محصول، انطباق با استانداردهای تعیین‌شده، دوام، قابلیت اطمینان، زیبایی‌شناسی و کیفیت کلی محصول درک شده توسط مشتریان آشکار می‌شود. 

محصولات مواد‌غذایی دارای ابعاد مختلفی از کیفیت هستند؛ از جمله کیفیت موادخام، محتوای تغذیه‌ای، تازگی، ویژگی‌های فیزیکی، نشانه‌های بصری یا ظاهر، ایمنی درک شده، مزایای سلامت درک‌شده (اسکالکو²⁷ و همکاران، 2020). قابلیت نوآوری شامل قابلیت نوآوری محصول و فرآیند است و به توسعۀ محصولات و فرآیندهای جدید یا تغییرات قابل‌توجهی اشاره دارد (نجفی‌توانی²⁸ و همکاران، 201۸). سنامور²⁹ و همکاران (2019) بر قابلیت شبکه -به‌عنوان یک قابلیت پویا- تأکید کردند که هم‌ وابستگی‌های داخلی و هم خارجی را ایجاد می‌کند و فرآیند نوآوری سازمان را تسهیل می‌کند.

ادغام منابع و دانش داخلی و خارجی نقش مهمی در توسعه قابلیت نوآوری محصول و مدیریت فرآیند از تولید مفهوم تا تجاری‌سازی محصول دارد؛ قابلیت نوآوری محصول به تولیدکننده کمک می‌کند تا کاربردهای جدیدی از دانش، روش‌ها و مهارت‌ها را توسعه دهد که می‌تواند محصولات بهبودیافته را برای برآورده کردن تقاضای مشتری و نیازهای بازار تولید کند و مزایای بی‌سابقه‌ای برای مصرف‌کننده به ارمغان بیاورد (سونیلا³⁰، 20۲۰). همچنین به تولیدکننده اجازه می‌دهد تا به‌طور کارآمد طیف گسترده‌ای از محصولات را مدیریت کند، دانش بازار و فناوری را توسعه دهد و روابط نزدیک و همکاری بین کارکنان ایجاد کند (قی³¹ و همکاران، 20۲۰).

برخی از مطالعات قبلی که در جدول زیر آمده، ارتباط بین عدم‌اطمینان، مدیریت ریسک زنجیرۀ‌‌تأمین، یکپارچگی زنجیرۀ‌‌تأمین، کیفیت و قابلیت نوآوری محصول را به‌صورت مجزا بررسی کرده‌اند؛ این مطالعات نشان می‌دهند بهبود کیفیت و قابلیت نوآوری محصول در گروی پذیرش و پیاده‌سازی این مفاهیم توسط صنایع تولیدکننده موادغذایی است.

 

جدول 1. پیشینه پژوهش

Table 1. Summary of research background

نویسندگان	نتایج	زمینه مطالعاتی
مشایخی نظام‌آباد و عالم تبریز (۱۳۹۵)	هدف این پژوهش بررسی تأثیر یکپارچگی بالادستی و پایین‌دستی بر عملکرد کیفیت و برنامه‌های کیفیت است. نتایج حاکی از آن است که یکپارچگی پایین‌دستی و بالادستی تأثیر مثبت بر عملکرد کیفیت و برنامه‌های کیفیت دارد.	شرکت‌های تولیدی دارو در ایران
میرحبیبی و همکاران (۱۳۹۷)	نتایج نشان می‌دهد عوامل محیطی و ارتباطی، بالاترین تأثیرگذاری را در آسیب‌پذیری زنجیرۀ‌‌تأمین یکپارچه به خود اختصاص دادند و عامل تولید، بالاترین رتبه را در عوامل تاثیرپذیر  دارا بود. همچنین نتایج نشان داد با ایجاد شبکه‌های ارتباطی در سطح زنجیره و تقویت شاخص‌هایی مانند بهبود پراکندگی و تناسب ضعیف شرکا در زنجیره و ایجاد شفافیت اطلاعات در سطح زنجیرۀ‌‌تأمین می‌تواند تاحدود زیادی آسیب‌پذیری زنجیرۀ‌‌تأمین را کاهش دهد و موجبات بهبود تولید فراهم گردد.	صنایع الکترونیک خانگی
میرحبیبی و همکاران (۱۳۹۹)	نتایج نشان می‌دهد که دارابودن سیستم خرید پایدار با ‌تأمین‌کنندگان اصلی، داشتن سیستم یکپارچه بین دپارتمان‌های داخلی، سطح تبادل اطلاعات با ‌تأمین‌کنندگان و دارابودن سیستم‌های تبادل اطلاعات با مشتریان مهم‌ترین شاخص‌های بهبود زنجیرۀ‌‌تأمین یکپارچه برای رسیدن به تولید در کلاس جهانی در این صنعت بودند.	صنايع لوازم   الكترونيك خانگي ايران
هندیجانی و سعیدی ساعی (۱۳۹۹)	یافته‌های تحقیق نشان می‌دهد که یکپارچگی در ابعاد داخلی و فرآیند بر روی عملکرد عملیاتی و مالی تأثیر مثبت دارد. در مقابل، یکپارچگی در بعد محصول بر روی عملکرد مالی تأثیر منفی دارد. هنگامی‌که بنگاه‌ها با عدم‌قطعیت در حوزۀ تقاضا مواجه می‌شوند، یکپارچگی فرآیند موجب بهبود عملکرد مالی می‌شود.	صنایع قطعه‌سازی خودرو و فولاد
گون گور و اکسوی32 (۲۰۲۱)	در این مطالعه، نقش میانجی عدم‌قطعیت محیطی در تأثیر فرهنگ سازمانی بر یکپارچگی زنجیرۀ‌‌تأمین تعیین شده است. نتیجه تجزیه‌و تحلیل، تأثیر فرهنگ سازمانی بر یکپارچگی زنجیرۀ‌‌تأمین و تأثیر عدم‌اطمینان محیطی بر یکپارچگی زنجیرۀ‌‌تأمین از نظر آماری معنادار بود.	شرکت‌های تولیدی منطقه آزاد و منطقه صنعتی
موسی و همکاران (۲۰۲۱)	این مطالعه رابطه بین یکپارچگی زنجیرۀ‌‌تأمین داخلی (ISCI) و کیفیت محصول درک‌شده (PPQ) را در شرکتی تولیدی بررسی می‌کند. یافته‌ها نشان می‌دهد که ISCI و CRD بر PPQ تأثیر داشتند. به طور هم‌زمان، هردو COP و CLB به‌عنوان ابعاد (ISCI) تأثیر معنی‌داری بر PPQ ندارند.	شرکتی در الجزایر
تیان33 و همکاران (۲۰۲۱)	نقش میانجی قابلیت نوآوری و فشار سهامداران  در روابط بین یکپارچه‌سازی زنجیرۀ‌‌تأمین و عملکرد شرکت مورد آزمایش قرار گرفت. قابلیت نوآوری، رابطه مثبت بین یکپارچه‌سازی زنجیرۀ‌‌تأمین و عملکرد شرکت را واسطه می‌کند.	شرکت کوچک‌و متوسط ​​ انجمن صنایع غنا
مانیر34 و همکاران (۲۰۲۰)	این مقاله بر‌اساس دیدگاه پردازش اطلاعات مدیریت ریسک است و ارتباط بین یکپارچه‌سازی زنجیرۀ‌‌تأمین (SCI) و مدیریت ریسک زنجیرۀ‌‌تأمین (SCRM) را برای بهبود عملکرد عملیاتی بررسی می‌کند. یافته‌های این مطالعه نشان می‌دهد که یکپارچه‌سازی داخلی، ‌تأمین‌کننده و مشتری به‌طور مثبت بر SCRM تأثیر می‌گذارد در حالی‌که تأثیر یکپارچگی داخلی نیز تاحدی توسط یکپارچه‌سازی ‌تأمین‌کننده و مشتری واسطه می‌شود.	شرکت‌های تولیدی
شو35 و همکاران (2022)	این مطالعه ادبیات موجود را با ارائه یک تحلیل جامع از اثرات عملکرد SCRM گسترش می‌دهد. نتایج نشان می‌دهد که SCRM به‌طور مثبت بر کارایی عملیاتی و مدیریت ریسک زنجیرۀ‌‌تأمین تأثیر می‌گذارد و تأثیر غیرمستقیم بر عملکرد مالی دارد.	صنایع کوچک‌و متوسط

 

عدم‌قطعیت و یکپارچگی زنجیرۀ‌‌تأمین: رابطۀ بسیار نزدیکی بین عدم ‌قطعیت و ریسک وجود دارد؛ زیرا عدم ‌قطعیت اطمینان، احتمال وقوع ریسک را افزایش می‌دهد و ریسک، پیامد عدم ‌قطعیت است؛ به‌عبارت دیگر، ریسک به‌دلیل عدم ‌قطعیت نسبت به آینده رخ می‌دهد و این عدم ‌قطعیت به این معنی است که ممکن است رویدادهای غیر منتظره‌ای رخ دهد که باعث نوعی آسیب شود (وانگ و جی³⁶ ، ۲۰20). 

در این مقاله، عدم قطعیت زنجیرۀ‌‌تأمین و ریسک به‌طور هم‌زمان در نظر گرفته می‌شوند. شکر³⁷ و همکاران (20۲۰) نشان می‌دهند که عدم‌قطعیت مانند طاعونی است که در سراسر سازمان پخش می‌شود و پیچیدگی و ابهام را به آن القا می‌کند. عدم‌قطعیت و ریسک زنجیرۀ‌‌تأمین مفهوم        پیچیده ای است که به اشکال مختلف ظاهر می‌شود و ممکن است شامل منابع، پیامدها و محرک‌ها باشد (روسکو‌³⁸ و همکاران، ۲۰۲۰).

مطالعۀ چن و همکاران (۲۰۲۰) ضرورت درنظرگرفتن هم‌زمان عدم‌قطعیت‌ داخلی و خارجی را برای ارائه یک روش سیستماتیک بیان می‌کند. عدم‌قطعیت‌های ‌تأمین‌کننده، به عدم‌قطعیت‌ها و نوسانات خارجی -در توانایی یک شرکت برای تولید محصولات و خدمات خود- اشاره دارد (جیا‌³⁹ و همکاران، ۲۰۲۰). عدم‌قطعیت‌های ‌تأمین‌کننده، به‌دلیل توانایی نامنسجم ‌تأمین‌کنندگان -برای برآوردن الزامات تعیین‌شده توسط شرکت‌های تولیدی و میزان ثبات ‌تأمین‌کنندگان برای ‌تأمین کیفیت تولید- ایجاد می‌شود. تقاضای مشتری ازیک‌طرف و ‌تأمین‌کنندگان از سوی دیگر، زمینه‌ساز ایجاد عدم‌قطعیت در سازمان محسوب می‌شوند (لو⁴⁰ و همکاران، ۲۰۱۸؛ بیراسناو و بینستوک، ۲۰۱۹).

عدم‌قطعیت پیرامون زنجیرۀ‌‌تأمین را می‌توان به سه منبع نسبت داد: عدم‌اطمینان ‌تأمین‌کننده، عدم‌قطعیت تقاضا و عدم‌اطمینان فناوری. شیوع همه‌گیر کرونا باعث ایجاد خطر قابل‌توجهی در زنجیرۀ‌‌تأمین می‌شود که با عدم‌قطعیت بالا همراه است و در نهایت باعث اختلال در بخش‌های بالادستی و پایین‌دستی زنجیرۀ‌‌تأمین می‌شود (ایوانف⁴¹، ۲۰۲۰). براساس تئوری‌های احتمالی و پردازش اطلاعات سازمانی، وونگ⁴² و همکاران (۲۰۱۱) رابطه بین عدم‌اطمینان و یکپارچگی مشتری، ‌تأمین‌کننده و داخلی را افزایش دادند. رحمان و زایلانی (۲۰۱۷) پشتیبانی تجربی از نقش مهم عملکرد زنجیرۀ‌‌تأمین در شرایط نامطمئن کسب‌وکار را ارائه کردند؛ آنها دریافتند که عدم‌قطعیت به‌طور قابل‌توجهی بر اجرای یکپارچه‌سازی زنجیرۀ‌‌تأمین تأثیر می‌گذارد؛ بنابراین هدف پژوهش حاضر بررسی روابط بین متغیرهای یکپارچگی زنجیرۀ‌‌تأمین، عدم‌قطعیت، ریسک زنجیرۀ‌‌تأمین، کیفیت و قابلیت نوآوری محصول است.

 

 

شکل 1. مدل مفهومی اولیه پژوهش (مبتنی بر مبانی نظری و پیشینه پژوهش)

Figure 1: Conceptual model of research

ابزار و روش

این پژوهش به لحاظ هدف، کاربردی و از لحاظ جمع‌آوری داده‌ها، توصیفی و از نوع همبستگی است؛ با توجه ‌به اینکه مطالعۀ ما بر تأثیرات پیوندهای مدیریتی در SCM متمرکز بود، پاسخ‌دهندگان ملزم به عضویت در تیم‌های مدیریت بودند و باید دانش خاصی از SCM را دارا می‌بودند.

میزان حجم نمونه: برای پژوهش حاضر باتوجه‌ به محاسبه‌گر حجم نمونه برای معادلات ساختاری از نرم‌افزار SAMPLE POWER استفاده شده است؛ این نرم‌افزار با قدرت نگارش سناریوهای مختلف برای حجم نمونه تحقیق، محقق را -در انتخاب بهترین سناریو برای حجم نمونه آزمون پژوهش- یاری می‌رساند. طبق این روش، اندازه اثر برای آزمون مدل پژوهش، مقدار 19/0، عکس خطای نوع دوم یا همان توان آزمون معادل 80/0درصد و در نهایت میزان خطای نوع اول جهت دستیابی به بازه اطمینان ۹۹ درصد، 05/0 در نظر گرفته شد که در نتیجه حداقل حجم نمونه ۸۸ نفر تعیین گردید. در نهایت پرسشنامه میان ۲۱۵ نفر از مدیران عملیاتی، میانی و ارشد به‌عنوان نماینده شرکت‌های فعال در حوزه صنایع‌غذایی استان تهران به‌صورت تصادفی ساده توزیع شد و تعداد 1۶۸ پرسشنامه تکمیل‌شده برگشتی، تحت‌پوشش تکنیک مدل‌سازي معادلات ساختاري (SEM) مبتنی‌بر روش حداقل مربعات‌جزیی (PLS) قرار گرفت. باتوجه‌به حجم نمونه و ویژگی‌های مدل، یک رویکرد PLS-SEM برای این تحلیل مناسب در نظر گرفته شد (هنسلر⁴³ و همکاران، 2016). تجزیه‌و تحلیل داده‌های آماری با استفاده از نرم‌افزار Smart PLS 3 انجام شد (رینگل⁴⁴ و همکاران، 2015) و از تکنیک bootstrapping -برای بررسی سطوح معنی‌داری روابط پیش‌بینی‌شده- استفاده شد. در فاز اول از مدل برای استخراج سازه‌های مرتبه اول استفاده شد و در فاز دوم مدل ساختاری شامل سازه مرتبه دوم برآورد شد (هایر⁴⁵ و همکاران، 2018).

 

جدول ۲. سؤالات پرسشنامه 

Table 2. Questionnaire questions

متغیرها Variables	مشخصه cod	تعداد سؤال Number of questions	منبع Source
عدم‌قطعیت Uncertainty	UN	5	چن و پاولراج46 (2004)
ریسک زنجیرۀ‌‌تأمین Supply Chain Risk	SCR	4	مانیر و همکاران (۲۰۲۰)
یکپارچگی داخلی Internal Integration	II	4	بیراسناو و بینستاک (۲۰۱۹) افشان و همکاران (۲۰۲۱)
یکپارچگی با ‌تأمین‌کننده Integration Supplier	IS	4
یکپارچگی با مشتری Integration Customer	IC	4
قابلیت نوآوری محصول Product Innovation Capability	PIC	5	تیان و همکاران (۲۰۲۱)
کیفیت محصول Product Quality	PQ	5	هو و همکاران (۲۰۱۴)

 

تجزیه‌و تحلیل مدل اندازه‌گیری از طریق سه معیار اصلی ایجاد شده است: مقیاس، پایایی و اعتبار سازه‌های مرتبه اول و دوم. برای ساختار نهفتۀ مرتبۀ اول، موارد با بارهای 6/0 یا بیشتر پذیرفته شدند و موارد با بارگذاری بین 5/0 و 6/0 مورد تجزیه‌و تحلیل قرار گرفتند. دو شاخص حذف شد(IC1 در یکپارچگی داخلی)؛ در نتیجه، ۳۰ مورد حفظ شد. جدول 2 موارد پذیرفته شده را -با بارهای عاملی و سطوح معنی‌داری و همچنین پایایی و روایی همگرای سازه‌های مرتبه اول- نشان می‌دهد. هفت سازه بازتابی مدل، دارای مقادیر آلفای کرونباخ (α) و قابلیت اطمینان مرکب‌ (CR) بالاتر از 7/0 هستند که نشان‌دهندۀ قابلیت اطمینان مجموعۀ شاخص‌ها است (هایر و همکاران، 2017). علاوه‌بر این، روایی همگرا با بررسی میانگین واریانس استخراج‌شده (AVE) مورد ارزیابی قرار گرفت. در تمام ساختارهای مرتبۀ اول پنهان، مقدار AVE بالای 5/0 است (فورنل و لارکر⁴⁷، 1981) که اعتبار همگرا را تأیید می‌کند. در نهایت، اعتبار تمایز با نگاه به بارگذاری متقاطع و استفاده از معیار فورنل و لارکر ارزیابی شد. در سطح آیتم، تأیید می‌شود که هر آیتم در ساختار خودش بیشتر از هر ساختار دیگری بارگذاری می‌شود. در سطح سازه، جذر AVE برای هر سازه بیشتر از همبستگی‌های مربوط به سازه است (فورنل و لارکر، 1981) که اعتبار متمایز را تأیید می‌کند. جدول ۴ این نتایج را نشان می‌دهد.

 

 

جدول۳. مقادیر آلفای کرونباخ، پایایی ترکیبی و روایی همگرا

Table 3. Cronbach's alpha, composite reliability and convergent validity values

متغیر Variables	آلفای کرونباخ Cronbachs alpha	پایایی مرکب Composite Reliability	میانگین واریانس استخراج شده Average Variance Extracted
عدم‌قطعیت (UN) Uncertainty	0/856	0/896	0/633
ریسک زنجیرۀ‌‌تأمین (SCR) Supply Chain Risk	0/830	0/887	0/662
یکپارچگی داخلی (II) Internal Integration	0/837	0/891	0/672
یکپارچگی با ‌تأمین‌کننده (IS) Integration Supplier	0/7	0/813	0/523
یکپارچگی با مشتری (IC) Integration Customer	0/740	0/853	0/659
قابلیت نوآوری محصول (PIC) Product Innovation Capability	0/853	0/895	0/632
کیفیت محصول (PQ) Product Quality	0/831	0/882	0/601

 

 

 

 

 

 

 

جدول۴. روایی واگرا بر اساس شاخص فورنل و لارکر

Table 4. Results of divergent validity examination using the method of Fornell and Larcker

متغیرها Variables	یکپارچگی با مشتری Integration Customer	یکپارچگی داخلی Internal Integration	قابلیت نوآوری محصول Product Innovation Capability	کیفیت محصول Product Quality	ریسک زنجیرۀ‌‌تأمین Supply Chain Risk	یکپارچگی با ‌تأمین‌کننده Integration Supplier	عدم‌قطعیت‌ Uncertainty
یکپارچگی با مشتری Integration with the customer	0/812
یکپارچگی داخلی Internal integrity	0/454	0/820
قابلیت نوآوری محصول Product innovation capability	0/671	0/462	0/795
کیفیت محصول Product quality	0/562	0/417	0/602	0/775
ریسک زنجیرۀ‌‌تأمین Supply chain risk	0/535	0/298	0/724	0/543	0/814
یکپارچگی با ‌تأمین‌کننده Integration with suppliers	0/674	0/478	0/733	0/556	0/662	0/723
عدم‌قطعیت uncertainty	0/501	0/330	0/575	0/484	0/561	0/557	0/796

 

یافته‌ها

برازش مدل اندازه‌گیری و مدل ساختاری برای بررسی کیفیت مدل اندازه‌گیری، از شاخص اشتراک با روایی متقاطع⁴⁸ (Cv- Com) استفاده می‌شود. سه مقدار 02/0، 15/0 و 35/0 شاخص Cv- Com به‌ترتیب کیفیت کم، متوسط و زیاد را برای مدل اندازه‌گیری نشان می‌دهند.

 

برای برازش مدل ساختاری می‌توان از شاخص R2 (ضریب تعیین) و شاخص ⁴⁹Cv-Red بهره برد. مقادیر 19/0 (دامنه ضعیف)، 33/0 (دامنه متوسط) و 67/0 (دامنه قوی) برای شاخص R2 و سه مقدار 02/0، 15/0 و 35/0 به‌ترتیب کیفیت کم، متوسط و زیاد برای شاخص Cv-Red درنظر گرفته شده است. لازم به ذکر است شاخص R2 برای متغیرهای وابسته و میانجی و شاخص Cv-Red تنها برای متغیرهای وابسته به کار می‌رود (محسنین و اسفندیانی، 1393). همان‌طور که نتایج جدول ۵ نشان می‌دهد مدل اندازه‌گیری و ساختاری پژوهش از کیفیت مطلوبی برخوردار می‌باشد.

 

 

جدول ۵. برازش کیفیت مدل اندازه‌گیری و مدل ساختاری

Table 5. Report related to Criterion R2, Cv-com, Cv-Red

متغیرها Variables	Cv-com	Cv-Red	R2
عدم‌قطعیت (UN) Uncertainty	0/403	-	-
ریسک زنجیرۀ‌‌تأمین (SCR) Supply Chain Risk	0/399	-	-
یکپارچگی داخلی (II) Internal Integration	0/395	0/071	0/212
یکپارچگی با ‌تأمین‌کننده (IS) Integration Supplier	0/205	0/272	0/272
یکپارچگی با مشتری (IC) Integration Customer	0/318	0/258	0/258
قابلیت نوآوری محصول (PIC) Product Innovation Capability	0/415	0/360	0/326
کیفیت محصول (PQ) Product Quality	0/398	0/215	0/486

 

 

 

شکل 2. ضرایب مسیر و سطح معناداری

Figure 2. Path Coefficients and Significance level

 

شکل 3. مقادیر آماره T

Figure 3. Statistics Values T

 

جدول ۶. نتایج آزمون فرضیه‌های پژوهش

Table 6. Research Hypotheses Test

فرضیه‌های تحقیق	ضریب بتا Original sample	آماره T T Statistics	p- value	نتیجه آزمون Result
قابلیت نوآوری محصول -> یکپارچگی با مشتری Product innovation capability -> customer integration	0/302	4/604	0/000	تایید confirmation
کیفیت محصول -> یکپارچگی با مشتری Product quality -> integrity customer	0/310	3/781	0/000	تایید confirmation
یکپارچگی با مشتری -> یکپارچگی داخلی Customer Integration -> Internal Integration	0/283	4/511	0/000	تایید confirmation
قابلیت نوآوری محصول -> یکپارچگی داخلی Product innovation capability -> internal integration	0/093	1/587	0/114	رد disapproval
کیفیت محصول -> یکپارچگی داخلی Product quality -> internal integrity	0/143	1/861	0/064	رد disapproval
یکپارچگی با ‌تأمین‌کننده -> یکپارچگی داخلی Integration supplier -> internal integration	0/271	5/053	0/000	تایید confirmation
یکپارچگی با مشتری -> ریسک زنجیرۀ‌‌تأمین Customer integration -> supply chain risk	0/324	4/523	0/000	تایید confirmation
یکپارچگی داخلی -> ریسک زنجیرۀ‌‌تأمین Internal integrity -> supply chain risk	0/165	1/787	0/076	رد disapproval
یکپارچگی با ‌تأمین‌کننده -> ریسک زنجیرۀ‌‌تأمین Integration supplier -> supply chain risk	0/465	7/983	0/000	تایید confirmation
قابلیت نوآوری محصول -> یکپارچگی با ‌تأمین‌کننده Product innovation capability -> integration supplier	0/485	7/564	0/000	تایید confirmation
کیفیت محصول -> یکپارچگی با ‌تأمین‌کننده Product quality -> integration supplier	0/279	3/404	0/001	تایید confirmation
یکپارچگی با مشتری -> عدم‌قطعیت‌ Integration customer -> uncertainty	0/226	3/018	0/003	تایید confirmation
یکپارچگی داخلی -> عدم‌قطعیت ‌ Internal integrity -> uncertainty	0/237	2/976	0/003	تایید confirmation
یکپارچگی با ‌تأمین‌کننده -> عدم‌قطعیت‌ Integration supplier -> uncertainty	0/207	3/071	0/002	تایید confirmation

 

نتیجه‌گیری و پیشنهادها 

مطالعه حاضر -با تحقیق در مورد اثبات ارتباط بین یکپارچگی زنجیرۀ‌‌تأمین، عدم‌قطعیت و ریسک زنجیرۀ‌‌تأمین - به ادبیات -در زمینۀ نقش این متغیرها در دستیابی به افزایش کیفیت و قابلیت نوآوری محصول- کمک شایانی کرده است. در ادامه با بررسی فرضیه‌ها سعی گردیده پیشنهادات کاربردی -جهت ارتقای کیفیت و قابلیت نوآوری محصول- به شرکت‌های صنایع ‌غذایی استان تهران ارائه شود.

نتایج مدل ساختاری برای فرضیه‌های اول، دوم، سوم پژوهش مشخص کرد: عدم‌قطعیت، ارتباط مثبت و معناداری با یکپارچگی مشتری، یکپارچه‌سازی ‌تأمین‌کننده و یکپارچگی داخلی دارد. این بخش از نتیجه با مطالعات گون‌گور و اکسوی (۲۰۲۱)‌، چانگ⁵⁰ و همکاران (۲۰۱۹)‌، رحمان و زایلانی (۲۰۱۷)، هندیجانی و سعیدی ساعی (۱۳۹۹) و میر‌حبیبی و همکاران (۱۳۹۷) مطابقت دارد.

عدم‌قطعیت محیطی، یکی از مفاهیم این مطالعه است که مستلزم کنترل نوسانات خارجی -در توانایی یک شرکت برای تولید محصولات و خدمات- است. زنجیرۀ‌‌تأمین معمولاً با عدم‌قطعیت‌های محیط خارجی بواسطۀ تقاضای مشتری از یک طرف و ‌تأمین‌کنندگان از طرف دیگر مرتبط است. محصولات یا خدمات نوآورانه و خلاقانه برای برآوردن نیازهای مشتری هستند؛ بنابراین، عدم‌قطعیت‌ تحت‌تأثیر رفتارهای مشتری، عرضه‌کننده و یکپارچگی داخلی است و این مسأله از اهمیت یکپارچگی زنجیرۀ‌‌تأمین در این مطالعه حمایت می‌کند. 

عدم‌قطعیت‌ را نمی‌توان به‌عنوان یک متغیر منفرد در تصمیم‌گیری در نظر گرفت؛ اعضای زنجیرۀ‌‌تأمین باید انواع مختلفی از عدم‌قطعیت زنجیرۀ‌‌تأمین را در نظر بگیرند؛ زیرا هیچ تفکیک‌پذیری واحدی وجود ندارد که بتواند به‌طور یکسان به همه انواع عدم‌قطعیت پاسخ دهد. اینکه آیا عدم‌قطعیت زنجیرۀ‌‌تأمین، اعضای زنجیرۀ‌‌تأمین را به اجرای یکپارچگی زنجیرۀ‌‌تأمین سوق می‌دهد؟ بستگی به نحوه ساختار آنها دارد. ازآنجایی‌که ساختار سازمانی تابع اختیارات مدیریت ارشد است، می‌توان آن را برای درخواست سطوح بالاتر یا پایین‌تر زنجیرۀ‌‌تأمین تغییر داد. 

فرصت‌های جالب زیادی برای تحقیقات آینده مرتبط با این مطالعه وجود دارد. تحقیقات آینده باید بررسی کند که چگونه انواع عدم‌قطعیت می‌توانند با هم‌وجود داشته باشند و بر یک عضو زنجیرۀ‌‌تأمین خاص تأثیر بگذارند؛ برای مثال، ممکن است خوشه‌ها یا پروفایل‌های متفاوتی از انواع عدم‌قطعیت‌ وجود داشته باشد که ممکن است بسته به صنعت، فرهنگ ملی و سایر عوامل متفاوت باشد. چنین تحقیقاتی می‌تواند بررسی کند که آیا کاهش عدم‌قطعیت‌ و استراتژی‌های تطبیق مرتبط با خوشه‌های مختلف عدم‌قطعیت‌ وجود دارد یا خیر؟ بنابراین، اگرچه تحقیقات ما تقریباً هیچ تعاملی را بین انواع عدم‌قطعیت‌ نشان نداد، این یک زمینه پربار برای تحقیقات آینده است.

در خصوص فرضیه‌های چهارم و پنجم؛ نتایج مدل ساختاری برای پژوهش نشان داد، ریسک زنجیرۀ‌‌تأمین شرکت باعث می‌شود شرکت، یکپارچه‌سازی مشتری و ‌تأمین‌کننده را افزایش ‌دهد؛ نتیجه این بخش از پژوهش با مطالعات محققانی چون چادوری⁵¹ و همکاران (۲۰۱8)، مانیر و همکاران (۲۰۲۰) و شو و همکاران (2022) همسو است. چادوری و همکاران (۲۰۱۷) گزارش می‌دهند که ارتباطات و دیده‌شدن در زنجیرۀ‌‌تأمین، همسویی فرآیندها و اهداف با بازیگران کلیدی زنجیرۀ‌‌تأمین و مدیریت شرکای تجاری از کشورهای درحال‌توسعه -به‌عنوان عناصر مهم مدیریت ریسک زنجیرۀ‌‌تأمین- شناخته می‌شوند؛ به‌طور مشابه، ریچی و بریندلی⁵² (2007) استدلال می‌کنند که وقتی شرکت‌ها با ریسک زنجیرۀ‌‌تأمین مواجه می‌شوند، ساختار، فرآیندها و رویکردهای اشتراک‌گذاری، اطلاعات جدیدی را در سطح تاکتیکی و عملیاتی برای حل اختلافات و حفظ تحویل محصول ایجاد می‌کنند؛ نتایج، بیانگر ارتباط دوطرفه -بین ریسک زنجیرۀ‌‌تأمین شرکت و یکپارچگی زنجیرۀ‌‌تأمین- است که نشان می‌دهد میزان ریسک زنجیرۀ‌‌تأمین و یکپارچگی زنجیرۀ‌‌تأمین یک شرکت، یکدیگر را تنظیم می‌کنند. 

این مقاله بینش‌های خاصی را برای مدیران عملیات و زنجیرۀ‌‌تأمین ارائه می‌دهد؛ مدیران باید اهمیت یکپارچه سازی ‌تأمین کننده و مشتری را هنگام پاسخ به ریسک زنجیرۀ‌‌تأمین شرکت درک کنند. با توجه به شیوع ریسک زنجیرۀ‌‌تأمین، ادغام ‌تأمین‌کننده و مشتری، عناصر ساختاری را- برای دستیابی به عملکرد مطمئن‌تر- افزایش می‌دهد. ‌تأمین‌کنندگان و مشتریان کلیدی منبع اطلاعات بازار عرضه و تقاضا هستند که یک ورودی کلیدی -در فرآیند حس سازی سازمانی در شرایط مستعد ریسک- است. ارتباط ناقص با ‌تأمین کنندگان یا مشتریان کلیدی می‌تواند اثرات ضعیف و آبشاری بر برنامه ریزی، سازماندهی و کنترل فعالیت های زنجیرۀ‌‌تأمین شرکت برای عملکرد تولیدی داشته باشد.

در‌خصوص فرضیه ششم، مشخص گردید ریسک زنجیرۀ‌‌تأمین، تأثیری در افزایش یکپارچگی داخلی شرکت ندارد؛ نتیجه این فرضیه با مطالعات مانیر و همکاران (۲۰۲۰) و شو و همکاران (2022) مطابقت ندارد؛ اما با مطالعات ژائو و همکاران (2013) و چن ‌و ‌همکاران (2020) هم‌راستا است. چن ‌و‌ همکاران (2020) استدلال می‌کنند که ‌تأمین‌کننده، فرآیندها و همکاری مشتری به ترتیب بر ریسک عرضه، فرآیند و تقاضا تأثیر منفی دارند. ژائو و همکاران (2013) ریسک زنجیرۀ‌‌تأمین را -به‌عنوان یکی از موانع اصلی یکپارچه‌سازی زنجیرۀ‌‌تأمین- برجسته می‌کنند. آنها استدلال می‌کنند که تحت سطح ریسک بالا، شرکت‌ها دوست ندارند اطلاعات را به اشتراک بگذارند و در طرح‌های مشترک بهبود محصول با ‌تأمین‌کنندگان و مشتریان مشارکت کنند. 

وجود عدم‌قطعیت‌های عرضه و تقاضا مانع هماهنگی بین واحدهای مختلف عملکردی شرکت می‌شود؛ به ‌این‌ترتیب ریسک‌های عرضه و تقاضا، یکپارچه‌سازی زنجیرۀ‌‌تأمین را دشوار و غیر‌جذاب می‌کند؛ بنابراین تأثیر‌ منفی ریسک‌های عرضه و تقاضا بر یکپارچگی زنجیرۀ‌‌تأمین وجود دارد. در رد فرضیه فوق، ما دو توضیح ممکن را ارائه می‌دهیم: اول؛ این می‌تواند به‌دلیل سطح کلی بلوغ سازمانی صنایع نمونه ما باشد؛ ممکن است صنایع در نمونه ما به‌طور کلی بالغ شده باشند و به یکپارچگی داخلی بدون توجه به ریسک زنجیرۀ‌‌تأمین شرکت دست یافته باشند. دوم؛  این می‌تواند به این دلیل باشد که یکپارچگی داخلی به منابع داخلی دسترسی می‌دهد که دسترسی نسبتاً آسان‌تری نسبت به منابع ‌تأمین‌کننده و مشتری در موقعیت‌های ریسک زنجیره دست پیدا کنند؛ بنابراین، صنایع مورد بررسی ممکن است به‌جای ادغام داخلی، یکپارچه‌سازی ‌تأمین‌کننده و مشتری را پاسخ مناسب‌تری به ریسک زنجیرۀ‌‌تأمین بیابند.

 تحت سطح ریسک بالا، شرکت‌ها دوست ندارند اطلاعات داخلی را به اشتراک بگذارند و در طرح‌های مشترک بهبود محصول با ‌تأمین‌کنندگان و مشتریان سرمایه‌گذاری کنند؛ به‌طور مشابه، وجود عدم قطعیت‌های عرضه و تقاضا مانع هماهنگی بین واحدهای مختلف عملکردی شرکت می‌شود. به این ترتیب، خطرات عرضه و تقاضا، یکپارچگی زنجیرۀ‌‌تأمین را دشوار و غیرجذاب می‌کند؛ بنابراین تأثیر منفی ریسک‌های عرضه و تقاضا بر یکپارچگی زنجیرۀ‌‌تأمین وجود دارد. تحقیقات آتی می‌تواند عوامل زمینه‌ای مانند صنایع بالغ در مقابل رشد، کشورهای در حال ‌توسعه در مقابل کشورهای توسعه‌یافته، میزان رقابت‌ و بخش‌های تولیدی در مقابل خدمات را -که ممکن است بر رابطه بین ریسک زنجیرۀ‌‌تأمین و یکپارچگی زنجیرۀ‌‌تأمین تأثیرگذار باشد- در نظر بگیرد.

در مورد فرضیه‌های هفتم و هشتم که به تأثیر مثبت یکپارچگی داخلی بر یکپارچگی مشتری و یکپارچگی داخلی اشاره شده بود؛ نتیجه بیانگر تأیید این دو فرضیه است؛ مطالعات قبلی هندیجانی و سعیدی ساعی (۱۳۹۹)‌، مشایخی نظام‌آباد و عالم تبریز (۱۳۹۵)‌، مانیر و همکاران (۲۰۲۰)‌، گانبولد و همکاران (۲۰۲۰) و چاودوری و همکاران (۲۰۱۷) نیز فرضیات فوق را تأیید می‌کنند. یکپارچگی داخلی اهمیت مرتبطی در توسعه سطوح بالاتر ادغام خارجی دارد که به‌طور مثبت و قابل‌توجهی بر ادغام خارجی- به‌عنوان یک کل- تأثیر می‌گذارد؛ اولاً، شرکت‌ها باید درک کنند که تلاش‌ها برای یکپارچگی داخلی مقدم بر همکاری خارجی است. ثانیاً، در ادغام خارجی، مشتریان بازیگر اصلی برای همکاری در هنگام تولید در سطح بالا هستند. باتوجه‌ به شرایط موجود در صنایع‌غذایی کشور، ادغام مشتری می‌تواند راحت‌تر باشد؛ زیرا کمبود منابع و قابلیت‌های خاص ممکن است آنها را به جستجوی در سایر عوامل وادار کند. بخش‌های عملکردی در صنعت باید برای افزایش یکپارچگی داخلی، فعالیت‌های خود را هماهنگ کرده و اطلاعات ضروری را تا حد امکان به‌ دفعات تبادل کنند.

در‌خصوص فرضیه نهم مبنی‌بر ارتباط بین یکپارچگی داخلی زنجیرۀ‌‌تأمین و تأثیر مثبت آنها بر قابلیت نوآوری محصول، نتایج حاکی از رد این فرضیه است؛ نتیجه این فرضیه با نتیجه مطالعاتی تیان و همکاران (۲۰۲۱)‌، بوستینزا⁵³ و همکاران (۲۰۱۹) و ویشنیچ و همکاران (2018) در تضاد است.

نتایج فرضیه دهم و یازدهم، تأثیر مثبت یکپارچگی مشتری و یکپارچگی ‌تأمین‌کننده بر قابلیت نوآوری محصول را تأیید می‌کند؛ نتایج ما مقادیر بالاتری از ابعاد یکپارچه‌سازی زنجیرۀ‌‌تأمین و قابلیت نوآوری محصول را برای صنایع‌غذایی بسیار بالا نشان می‌دهد. این نتایج استدلال‌های مطالعات قبلی را تأیید می‌کند که به‌طور جداگانه یکپارچه‌سازی زنجیرۀ‌‌تأمین و یکپارچگی مشتری را با قابلیت نوآوری محصول مورد بررسی قرار داده‌اند (ویشنیچ و همکاران، 2018؛ بوستینزا و همکاران، ۲۰۱۹؛ تیان و همکاران، ۲۰۲۱). نتایج، شواهدی را در مورد تأثیر نامتقارن هر بعد از ادغام زنجیرۀ‌‌تأمین بر قابلیت نوآوری محصول با درنظرگرفتن سطح نوآوری محصول ارائه می‌دهد. این امر، نقش یکپارچگی داخلی و خارجی را در توسعه قابلیت نوآوری محصول در سطوح مختلف روشن می‌کند. نتایج مشخص می‌کند که برای شرکت‌های تولیدی، یکپارچگی داخلی به‌تنهایی نمی‌تواند مستقیماً قابلیت نوآوری محصول را افزایش دهد، اما یکپارچگی خارجی می‌تواند این کار را به‌طور مستقیم انجام دهد. علاوه‌بر این، ازآنجایی‌که شرکت‌های کوچک‌و متوسط در کشور دارای اکثریت هستند قابلیت‌های همکاری در زنجیرۀ‌‌تأمین ممکن است مرزهای شرکت‌ها را گسترش داده و از ظرفیت‌های دیگر برای افزایش قابلیت‌های نوآوری استفاده کند. تحقیقات بیشتر می‌تواند عمیق‌تر به بررسی این موضوع بپردازد که چرا برخلاف یکپارچه‌سازی مشتری و یکپارچه‌سازی ‌تأمین‌کننده، یکپارچگی داخلی بر قابلیت نوآوری محصول تأثیرگذار نیست.

نتایج مدل ساختاری برای فرضیه دوازدهم پژوهش مشخص کرد: یکپارچگی داخلی تأثیر مثبتی بر کیفیت محصول ندارد؛ این بخش از نتیجه با مطالعات مشایخی نظام‌آباد و عالم تبریز (۱۳۹۵)‌، موسی و همکاران (۲۰۲۱)‌، ونگ و همکاران (۲۰۱۱) و هو و همکاران (2019) همخوانی ندارد.

در نهایت نتایج فرضیه سیزدهم و چهاردهم حاکی از تأثیر مثبت یکپارچگی مشتری و ‌تأمین‌کننده بر‌کیفیت محصول است؛ نتیجه این بخش از پژوهش با مطالعات محققانی چون نظام‌آباد و عالم تبریز (۱۳۹۵)‌، هو و همکاران (2019)، موسی و همکاران (۲۰۲۱)‌، و ونگ و همکاران (۲۰۱۱) مطابقت دارد. نتایج نشان می‌دهد که یکپارچگی مشتری و ‌تأمین‌کننده، حیاتی‌ترین عوامل برای بهبود کیفیت محصولات غذایی هستند. در واقع، به‌دلیل فسادپذیری محصولات غذایی، نگرانی‌های بسیار‌مهمی در یکپارچگی زنجیرۀ‌‌تأمین- برای افزایش اطمینان از کیفیت محصول (تازگی، ظاهر، طعم و مزایای تغذیه‌ای و ایمنی)- وجود دارد. از منظر فرآیند تولید محصولات غذایی، کیفیت محصول، ارتباط تنگاتنگی با فعالیت‌های تولیدی ‌تأمین‌کنندگان بالادستی و شرکت‌های محصولات مواد‌غذایی دارد. بسیاری از مسائل مربوط به کیفیت و ایمنی محصولات مواد‌غذایی ناشی از مسائل خود‌شرکت‌ها و رفتارهای سوداگرانه ‌تأمین‌کنندگان است و یکپارچگی داخلی و یکپارچگی ‌تأمین‌کننده ممکن است کنترل مؤثری برای مقابله با آنها فراهم کنند، بنابراین به‌طور مستقیم به بهبود کیفیت کمک می‌کنند. برای کسب‌و کارهای فعال در حوزه مواد‌غذایی، ادغام ‌تأمین‌کنندگان برای تضمین کیفیت محصولات غذایی و همچنین تقویت یکپارچگی فرآیند داخلی و کنترل کیفیت برای بهبود کیفیت محصولات غذایی حیاتی است. ازآنجایی‌که محصولات غذایی باید از استانداردهای کیفیت و ایمنی خاصی پیروی کنند، بنابراین ابتکارات یکپارچه‌سازی در این بخش ممکن است پیامدهای منحصربه‌فردی فراتر از موارد سنتی داشته باشد؛ این مطالعه ممکن است نقطه شروع خوبی برای تحقیقات آینده در زمینه یکپارچگی زنجیرۀ‌‌تأمین باشد. این مطالعه می‌تواند به کسب‌و کارهای فرآوری مواد‌غذایی کمک کند تا نقش ارزش‌آفرینی یکپارچگی زنجیرۀ‌‌تأمین را بهتر درک کنند و راهنمایی‌های ارزشمندی برای تصمیم‌گیری در مورد نحوه مدیریت یکپارچگی زنجیرۀ‌‌تأمین -برای دستیابی به کیفیت بهتر محصول- ارائه کنند. 

اجرای مدیریت کیفیت زنجیرۀ‌‌تأمین (SCQM) اثر مثبت تأیید شده یکپارچگی زنجیرۀ‌‌تأمین بر کیفیت محصول را نشان می‌دهد که مدیریت کیفیت -در یکپارچگی زنجیرۀ‌‌تأمین برای بهبود کیفیت محصول و سپس افزایش سودآوری کلی  تجارت محصولات مواد‌غذایی- بسیار مهم است. مدیریت کیفیت سنتی در درجه اول بر ‌کنترل و بهبود فرآیند داخلی تمرکز دارد و اغلب فاقد دیدگاه شبکه زنجیرۀ‌‌تأمین است؛ بنابراین تأثیر محدودی بر ‌مدیریت کل کیفیت شبکه ‌تأمین دارد؛ برخی از مطالعات خاطرنشان کردند که برای پرداختن به کیفیت در سراسر زنجیرۀ‌‌تأمین و شبکه، نیاز به حرکت فراتر از محدوده یک سازمان وجود دارد (کزازی و همکاران، ۱۴۰۰).

 اجرای SCQM تنها به شیوه‌های داخلی در یک سازمان اشاره ندارد، بلکه به شیوه‌های بیرونی نیز اشاره دارد که با ادغام یک شرکت با ‌تأمین‌کنندگان و مشتریانش، از مرزهای عملکردی عبور می‌کنند؛ گنجاندن سایر عوامل مانند انتظار برای دستیابی به کیفیت -که ممکن است شرکت‌ها را برای اجرای II، CI‌ و SI تشویق کند و PQ را بهبود بخشد- به درک غنی‌تری از تأثیر یکپارچگی زنجیرۀ‌‌تأمین بر عملکرد شرکت‌ها منجر می‌شود. مطالعه حاضر، محدود به پاسخ یک مطلع از هر‌یک از مشاغل فعال در صنایع‌غذایی است. تحقیقات آینده می‌تواند شامل پاسخ‌دهندگان متعدد از ‌تأمین‌کنندگان بالادستی تا مشتریان پایین‌دستی باشد؛ مانند کشاورزان، شرکت‌های تعاونی، شرکت‌های تجارت الکترونیک، سوپرمارکت‌ها، سایر خرده‌فروشان و مصرف‌کنندگان نهایی. تشدید رقابت بازاریابی و تقاضای مشتریان برای محصولات موادغذایی باکیفیت بالاتر و ایمن‌تر ممکن است برخی از شرکت‌های مواد غذایی را به تقویت یکپارچگی داخلی و خارجی خود و توسعه اتحاد با مشتریان و ‌تأمین‌کنندگان خود برانگیزد.

این مطالعه چند محدودیت را پیشنهاد می‌کند که تحقیقات آتی می‌تواند به آنها رسیدگی کند؛ نمونه‌های ما محدود به صنایع غذایی است و تعداد آنها تا حدودی کم است. اگر تعداد پاسخ‌دهندگان افزایش یابد، نتایج آماری مستحکم‌تر و قابل تعمیم‌تر و تجزیه‌و تحلیل‌های جدید، مانند تعیین تفاوت‌های سطح بخشی امکان‌پذیر می‌شود. تحقیقات آینده ممکن است از داده‌های سایر بخش‌های صنعتی، مانند بخش‌های خدماتی برای بررسی تعمیم‌پذیری این تحقیق استفاده کند. با توجه به محدودیت‌های زمانی و منابعی که محقق با آن مواجه است، این مطالعه از طرح تحقیق مقطعی استفاده کرد که در آن داده‌ها در یک مقطع زمانی واحد جمع‌آوری شدند. محقق می‌خواهد این پیشنهاد و توصیه را مطرح کند که برای تحقیقات آتی، روش طراحی تحقیق طولی مورد توجه قرار گیرد؛ زیرا اشکال قوی‌تری از اعتبار ابزار اندازه‌گیری ارائه می‌کند. این مطالعه بر بخش‌های صنعتی که در موقعیت میانی در زنجیرۀ‌‌تأمین قرار دارند و شرکت‌هایی که اغلب با اعضای ‌تأمین بالادستی و پایین‌دستی تعامل دارند، تمرکز دارد. بنابراین، پیامدهای یافته‌ها هم گسترده و هم قوی هستند. با این حال، برای تایید یافته‌های مقاله، تحقیقات و تحلیل‌های بیشتری باید در انواع محیط‌های صنعتی و جغرافیایی انجام شود. علاوه‌بر این، نتایج فقط از بخش‌های صنایع غذایی استان تهران به‌دست آمده است. این مطالعه نیاز به انجام و تکرار با نمونه‌های شرکت از سایر محیط‌های جغرافیایی دارد تا نتایج به‌دست‌ آمده تأیید شود.

در نهایت، شایستهاست که نکات زیر  در مطالعات آتی مورد توجه قرار گیرد:

ü       بررسی تاثیر یکپارچگی داخلی و خارجی زنجیرۀ‌‌تأمین بر نوآوری فناورانه.

ü       یکپارچه‌سازی اقدامات داخلی و خارجی زنجیرۀ‌‌تأمین و ارزیابی تأثیر آن بر موفقیت سازمان‌ها.

ü       بررسی تأثیر یکپارچگی داخلی و خارجی زنجیرۀ‌‌تأمین بر رقابت شرکت و کسب مزیت رقابتی.

تعارض منافع

 نویسندگان هیچگونه تعارض منافع ندارند.

 

References

Adebanjo, D., Teh, P. L., & Ahmed, P. K. (2018). The impact of supply chain relationships and integration on innovative capabilities and manufacturing performance: the perspective of rapidly developing countries. International journal of production research, 56(4), 1708-1721. doi:10.1080/00207543. 2017.1366083

Afshan, N., Mandal, P., Gunasekaran, A., & Motwani, J. (2021). Mediating role of immediate performance outcomes between supply chain integration and firm performance. Asia Pacific Journal of Marketing and Logistics, 34(4), 669-687. doi:10.1108/APJML-11-2020-0841

Alzoubi, H. M., Elrehail, H., Hanaysha, J. R., Al-Gasaymeh, A., & Al-Adaileh, R. (2022). The Role of Supply Chain Integration and Agile Practices in Improving Lead Time During the COVID-19 Crisis. International Journal of Service Science, Management, Engineering, and Technology (IJSSMET), 13(1), 1-11.doi:10.4018/IJSSMET.290348

Ataseven, C., & Nair, A. (2017). Assessment of supply chain integration and performance relationships: A meta-analytic investigation of the literature. International journal of production economics, 185, 252-265.doi:10.1016/j.ijpe.2017.01.007

Bae, H. S., Grant, D. B., Banomyong, R., & Varadejsatitwong, P. (2021). Investigating the impact of the strength of supply chain integration on cost and responsiveness. International Journal of Logistics Research and Applications,  26(1), 58-76.doi:10.1080/13675567.2021.1931827

Birasnav, M., & Bienstock, J. (2019). Supply chain integration, advanced manufacturing technology, and strategic leadership: An empirical study. Computers & Industrial Engineering, 130, 142-157.doi:10.1016/j. cie.2019.01.021

Braunscheidel, M. J., & Suresh, N. C. (2009). The organizational antecedents of a firm’s supply chain agility for risk mitigation and response. Journal of operations Management, 27(2), 119-140.doi:10.1016/j.jom.2008.09.006

Bustinza, O. F., Vendrell-Herrero, F., Gomes, E., Lafuente, E., Opazo-Basáez, M., Rabetino, R., & Vaillant, Y. (2018). Product-service innovation and performance: unveiling the complexities. International journal of business environment, 10(2), 95-111.doi:10.1504/IJBE.2018.095819

Can Saglam, Y., Yildiz Çankaya, S., & Sezen, B. (2021). Proactive risk mitigation strategies and supply chain risk management performance: an empirical analysis for manufacturing firms in Turkey. Journal of Manufacturing Technology Management, 32(6), 1224-1244. doi:10.1108/JMTM-08-2019-0299

Cenamor, J., Parida, V., & Wincent, J. (2019). How entrepreneurial SMEs compete through digital platforms: The roles of digital platform capability, network capability and ambidexterity. Journal of Business Research, 100, 196-206.doi:10.1016/j.jbusres.2019.03.035

Chang, H. H., Wong, K. H., & Chiu, W. S. (2019). The effects of business systems leveraging on supply chain performance: Process innovation and uncertainty as moderators. Information & Management, 56(6), 103140.doi:10.1016/j.im.2019.01.002

Chaudhuri, A., Boer, H., & Taran, Y. (2018). Supply chain integration, risk management and manufacturing flexibility. International Journal of Operations & Production Management, 38(3), 690–712. doi:10.1108/ijopm-08-2015-0508

Chen, I. J., & Paulraj, A. (2004). Towards a theory of supply chain management: the constructs and measurements. Journal of Operations Management, 22(2), 119–150. doi:10.1016/j.jom.2003.12.007

Chen, Z., Ming, X., Zhou, T., & Chang, Y. (2020). Sustainable supplier selection for smart supply chain considering internal and external uncertainty: An integrated rough-fuzzy approach. Applied Soft Computing, 87, 106004.doi:10.1016/j.asoc.2019.106004

Cheng, Y., Chaudhuri, A., & Farooq, S. (2016). Interplant coordination, supply chain integration, and operational performance of a plant in a manufacturing network: a mediation analysis. Supply Chain Management: An International Journal, 21(5), 550-568. doi:10.1108/SCM-10-2015-0391

Crozet, M., & Milet, E. (2017). Should everybody be in services? The effect of servitization on manufacturing firm performance. Journal of Economics & Management Strategy, 26(4), 820-841.doi:10.1111/jems.12211

Feng, M., Yu, W., Chavez, R., Mangan, J., & Zhang, X. (2017). Guanxi and operational performance:the mediating role of supply chain integration. Industrial Management & Data Systems, 117(8), 1650-1668. doi:10.1108/IMDS-06-2016-0198

Fornell, C., & Larcker, D. F. (1981). Evaluating Structural Equation Models with Unobservable Variables and Measurement Error. Journal of Marketing Research, 18(1), 39-50. https://www.jstor.org/stable/3151312

Galbraith, J. R. (1974). Organization design: An information processing view. Interfaces, 4(3), 28-36.doi:10.1287/inte.4.3.28

Ganbold, O., Matsui, Y., & Rotaru, K. (2020). Effect of information technology-enabled supply chain integration on firm's operational performance. Journal of Enterprise Information Management, 34(3), 948-989. doi:10.1108/JEIM-10-2019-0332

Güngör, A., & Aksoy, H. (2021). The Effect of Organizational Culture on Supply Chain Integration and the Mediating Role of Environmental Uncertainty. International Journal of Business and Economic Studies, 3(2), 183-192.‏ doi:10.54821/uiecd.980619

Hair Jr., J.F., Sarstedt, M., Ringle, C.M., Gudergan, S.P., 2018. Advanced Issues in Partial Least Squares Structural Equation Modeling. Sage Publications, 1-256. doi:10.3926/oss.37

Hendijani, R., & Saeidi Saei, R. (2020). The Impact of Supply Chain Integration and Demand Uncertainty on Firm Performance. Industrial Management Studies, 18(59), 1-45. [In Persian]. doi:10.22054/jims.2021.45200.2360

Henseler, J., Hubona, G., & Ray, P. A. (2016). Using PLS path modeling in new technology research: updated guidelines. Industrial management & data systems, 116(1), 2-20. doi:10.1108/IMDS-09-2015-0382

Huo, B., Ye, Y., Zhao, X., & Zhu, K. (2019). Supply chain quality integration: A taxonomy perspective. International Journal of Production Economics, 207, 236-246.doi:10.1016/j.ijpe.2016.05.004

Huo, B., Zhao, X., & Lai, F. (2014). Supply chain quality Integration: Antecedents and consequences. IEEE Transactions on Engineering Management, 61(1), 38–51. doi:10.1109/tem.2013.2278543

Ivanov, D. (2020). Predicting the impacts of epidemic outbreaks on global supply chains: A simulation-based analysis on the coronavirus outbreak (COVID-19/SARS-CoV-2) case. Transportation Research Part E: Logistics and Transportation Review, 136, 101922.doi:10.1016/j.tre.2020.101922

Jia, F., Blome, C., Sun, H., Yang, Y., & Zhi, B. (2020). Towards an integrated conceptual framework of supply chain finance: An information processing perspective. International Journal of Production Economics, 219, 18-30.doi:10.1016/j.ijpe.2019.05.013

Kalyar, M. N., Shafique, I., & Ahmad, B. (2019). Effect of innovativeness on supply chain integration and performance: Investigating the moderating role of environmental uncertainty. International Journal of Emerging Markets, 15(2), pages 362-386.‏ doi:10.1108/IJOEM-09-2018-0486

Kauppi, K., Longoni, A., Caniato, F., & Kuula, M. (2016). Managing country disruption risks and improving operational performance: risk management along integrated supply chains. International Journal of Production Economics, 182, 484-495.doi:10.1016/j.ijpe.2016.10.006

Kazai, A., khani, A. M., & birami, S. (2021). The effect of supply chain quality management and innovation performance on the operational performance of businesses operating in the food industry of Golestan province. Industrial Management Studies, 19(62), 67-98. [In Persian]. doi:10.22054/jims.2021.58750.2612

Kendall, H., Kaptan, G., Stewart, G., Grainger, M., Kuznesof, S., Naughton, P., ... & Frewer, L. J. (2018). Drivers of existing and emerging food safety risks: Expert opinion regarding multiple impacts. Food Control, 90, 440-458.doi:10.1016/j.foodcont.2018.02.018

Khanuja, A., & Jain, R. K. (2021). The mediating effect of supply chain flexibility on the relationship between supply chain integration and supply chain performance. Journal of Enterprise Information Management, 35(6), 1548-1569. doi:10.1108/JEIM-11-2020-0449

Kumar, V., Jabarzadeh, Y., Jeihouni, P., & Garza-Reyes, J. A. (2020). Learning orientation and innovation performance: the mediating role of operations strategy and supply chain integration. Supply Chain Management: An International Journal, 25(4), 457-474. doi:10.1108/SCM-05-2019-0209

Le, S., Wu, J., & Zhong, J. (2021). Relationship quality and supply chain quality performance: The effect of supply chain integration in hotel industry. Computational Intelligence, 37(3),1388-1404.doi:10.1111/coin. 12379

Lin, Y., Zhang, S., & Shi, Y. (2020). The impact of operational stickiness on product quality: product diversification moderation. Journal of Manufacturing Technology Management, 32(2), 423–447. http://dx.doi.org/ 10.1108/JMTM-09-2020-0360

Liu, C. L., & Lee, M. Y. (2018). Integration, supply chain resilience, and service performance in third-party logistics providers. The International Journal of Logistics Management, 29(3), 5-21. doi: 10.1108/IJLM-11-2016-0283

Lu, D., Ding, Y., Asian, S., & Paul, S. K. (2018). From supply chain integration to operational performance: The moderating effect of market uncertainty. Global Journal of Flexible Systems Management, 19(1), 3-20.doi:10.1007/s40171-017-0161-9

Luo, L., Liu, X., Zhao, X., & Flynn, B. B. (2022). The impact of supply chain quality leadership on supply chain quality integration and quality performance. Supply Chain Management: An International Journal, 28(3), 508-521. doi:10.1108/SCM-05-2021-0235

Mashayekhi Nezamabadi, E., & Alem Tabriz, A. (2017). The Impact of integration of Upstream and Downstream of Supply Chain on Quality Performance and Quality Program. Journal of Industrial Management Perspective, 6(4,), 37-57. [In Persian]. https://jimp.sbu.ac.ir/article_ 87214.html?lang=en

Mendoza-Silva, A. (2021). Innovation capability: A sociometric approach. Social Networks, 64, 72-82. doi:10.1016/j.socnet.2020.08.004

Mirhabibi, S. D., Farsijani, H., Modiri, M., & Damghani, K. K. (2018). A Model for relationship of Internal and External Integration of Supply Chain Vulnerabilities with Fuzzy DEMATEL and Fuzzy ANP in Electronic Domestic Appliance Industries. Journal of Quality Engineering and Management, 8(2), 98-115. [In Persian].  dor:20.1001.1.23221305. 1397. 8.2.3.7

Mirhabibi, S. D., Frsijani, H., Modiri, M., & Kahlili-Damghani, K. (2020). Improving the Integration of Supply Chain for Successful Implementation of World Class Manufacturing by using IPA: Evidence from Electronic Home Appliance. Industrial Management Studies, 18(57), 275-306. [In Persian]. doi:10.22054/jims.2020.38121.2219

Morais-Storz, M., Platou, R. S., & Norheim, K. B. (2018). Innovation and metamorphosis towards strategic resilience. International Journal of Entrepreneurial Behavior & Research, 24 No. 7, pp. 1181-1199. doi:10.1108/IJEBR-11-2016-0369

Moussa, M., Abderazzak, M. L., & Slimane, D. (2021). The impact of internal supply chain integration on perceived product quality: A case study of Moulin de Laghouat Spa. Dirassat Journal Economic Issue, 12(2), 433-445.doi:10.34118/djei.v12i2.1404

Munir, M., Jajja, M. S. S., Chatha, K. A., & Farooq, S. (2020). Supply chain risk management and operational performance: The enabling role of supply chain integration. International Journal of Production Economics, 227, 107667.doi:10.1016/j.ijpe.2020.107667

Najafi-Tavani, S., Najafi-Tavani, Z., Naudé, P., Oghazi, P., & Zeynaloo, E. (2018). How collaborative innovation networks affect new product performance: Product innovation capability, process innovation capability, and absorptive capacity. Industrial marketing management, 73, 193-205. doi:10.1016/j.indmarman.2018.02.009

Permana, A., Purba, H. H., & Rizkiyah, N. D. (2021). A systematic literature review of Total Quality Management (TQM) implementation in the organization. International Journal of Production Management and Engineering, 9(1), 25-36.doi:10.4995/ijpme.2021.13765

Qi, Y., Mao, Z., Zhang, M., & Guo, H. (2020). Manufacturing practices and servitization: The role of mass customization and product innovation capabilities. International Journal of Production Economics, 228, 107747.doi:10.1016/j.ijpe.2020.107747

Rahman, M. K., & Zailani, S. (2017). The effectiveness and outcomes of the Muslim-friendly medical tourism supply chain. Journal of Islamic Marketing,8(4),732-752.doi:10.1108/JIMA-09-2016-0070

Ringle, C. M., Wende, S., & Becker, J. M. (2015). SmartPLS 3. Boenningstedt, Germany: SmartPLS GmbH.

Ritchie, B., & Brindley, C. (2007). Supply chain risk management and performance. International Journal of Operations & Production Management, 27(3), 303–322. doi:10.1108/01443570710725563

Roscoe, S., Skipworth, H., Aktas, E., & Habib, F. (2020). Managing supply chain uncertainty arising from geopolitical disruptions: evidence from the pharmaceutical industry and brexit. International Journal of Operations & Production Management, 40(9), 1499-1529.doi:10.1108/IJOPM-10-2019-0668

Saunila, M. (2020). Innovation capability in SMEs: A systematic review of the literature. Journal of Innovation & Knowledge, 5(4), 260-265. doi:10.1016/j.jik.2019.11.002

Schoenherr, T., & Swink, M. (2012). Revisiting the arcs of integration: Cross-validations and extensions. Journal of operations management, 30(1-2), 99-115.doi:10.1016/j.jom.2011.09.001

Shou, Y., Kang, M., & Park, Y. W. (2022). A Systematic Literature Review of Supply Chain Integration. Supply Chain Integration for Sustainable Advantages, 9-29.doi:10.1007/978-981-16-9332-8_2

Shukor, A. A. A., Newaz, M. S., Rahman, M. K., & Taha, A. Z. (2020). Supply chain integration and its impact on supply chain agility and organizational flexibility in manufacturing firms. International Journal of Emerging Markets.‏ 1746-8809. doi:10.1108/IJOEM-04-2020-0418

Siddh, M. M., Soni, G., Jain, R., & Sharma, M. K. (2018). Structural model of perishable food supply chain quality (PFSCQ) to improve sustainable organizational performance. Benchmarking: An International Journal, 25(7), 2272-2317. doi:10.1108/BIJ-01-2017-0003

Song, H., Turson, R., Ganguly, A., & Yu, K. (2017). Evaluating the effects of supply chain quality management on food firms’ performance: The mediating role of food certification and reputation. International Journal of Operations & Production Management, 37(10), 1541–1562. doi:10.1108/IJOPM-11-2015-0666

Sreedevi, R., & Saranga, H. (2017). Uncertainty and supply chain risk: The moderating role of supply chain flexibility in risk mitigation. International Journal of Production Economics, 193, 332-342.doi:10.1016/j.ijpe. 2017.07.024

Sun, Y., & Sun, H. (2021). Green innovation strategy and ambidextrous green innovation: the mediating effects of green supply chain integration. Sustainability, 13(9), 1-20.doi:10.3390/su13094876

Sun, Z., Xu, Q., & Shi, B. (2022). Price and product quality decisions for a two-echelon supply chain in the blockchain era. Asia-Pacific Journal of Operational Research, 39(01), 1-31.doi:10.1142/S0217595921400169

Tarigan, Z., Mochtar, J., Basana, S., & Siagian, H. (2021). The effect of competency management on organizational performance through supply chain integration and quality. Uncertain Supply Chain Management, 9(2), 283-294.doi:10.5267/j.uscm.2021.3.004

Tian, H., Otchere, S. K., Coffie, C. P., Mensah, I. A., & Baku, R. K. (2021). Supply Chain Integration, Interfirm Value Co-Creation and Firm Performance Nexus in Ghanaian SMEs: Mediating Roles of Stakeholder Pressure and Innovation Capability. Sustainability, 13(4), 1-18.doi:10. 3390/ su13042351

Venkateswaran, N. (2022). A Process-Based Framework for B-to-B Service Quality: A Practitioner Note of Management Consulting Service. Journal of Business-to-Business Marketing, 2, 211-219.doi:10.1080/1051712x. 2022.2058540

Visnjic, I., Neely, A., & Jovanovic, M. (2018). The path to outcome delivery: Interplay of service market strategy and open business models. Technovation, 72, 46-59.doi:10.1016/j.technovation.2018.02.003

Wang, M., & Jie, F. (2020). Managing supply chain uncertainty and risk in the pharmaceutical industry. Health services management research, 33(3), 156-164. doi:10.1177/0951484819845305

Wiengarten, F., Li, H., Singh, P. J., & Fynes, B. (2019). Re-evaluating supply chain integration and firm performance: linking operations strategy to supply chain strategy. Supply Chain Management: An International Journal, 24(4), 540-559. doi:10.1108/SCM-05-2018-0189

Wong, C. Y., Boon-Itt, S., & Wong, C. W. (2011). The contingency effects of environmental uncertainty on the relationship between supply chain integration and operational performance. Journal of Operations management, 29(6), 604-615.doi:10.1016/j.jom.2011.01.003

Yu, S. X., Zhou, G., & Huang, J. (2021). Buy domestic or foreign brands? The moderating roles of decision focus and product quality. Asia Pacific Journal of Marketing and Logistics, 4, 843-861. doi:10.1108/APJML-04-2020-0210

Zhang, D. (2022). Environmental regulation and firm product quality improvement: How does the greenwashing response?. International Review of Financial Analysis, 80, 102058.doi:10.1016/j.irfa.2022.102058

Zhang, X., Yang, J., Lin, T., & Ying, Y. (2021). Food and agro-product quality evaluation based on spectroscopy and deep learning: A review. Trends in Food Science & Technology, 112, 431-441.doi:10.1016/j.tifs.2021.04.008

Zhao, L., Huo, B., Sun, L., & Zhao, X. (2013). The impact of supply chain risk on supply chain integration and company performance: a global investigation. Supply Chain Management: An International Journal, 18(2), 115-131. doi:10.1108/13598541311318773

Zhong, R., Xu, X., & Wang, L. (2017). Food supply chain management: systems, implementations, and future research. Industrial Management & Data Systems, 117(9), 2085-2114. doi:10.1108/IMDS-09-2016-0391

Ziaee Bigdeli, A., Bustinza, O. F., Vendrell-Herrero, F., & Baines, T. (2018). Network positioning and risk perception in servitization: evidence from the UK road transport industry. International Journal of Production Research, 56(6), 2169-2183 . doi:10.1080/00207543.2017.1341063 

 

(113)

 

 

---

[1] .Professor, Department of Industrial Management, Faculty of Management and Accounting, Allameh Tabataba'i University, Tehran, Iran

*Corresponding Author: [e-mail].i

[2] .Master's degree, Department of Industrial Management, Quality and Productivity, Allameh Tabataba'i University, Tehran, Iran

[3] . استاد، گروه مدیریت صنعتی، دانشکده مدیریت و حسابداری، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران،ایران (نویسنده مسؤول) [e-mail].i

[4] . کارشناسی‌ارشد گروه مدیریت صنعتی، دانشکده مدیریت و حسابداری، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران  [e-mail]

[5] . Crozet & Milet

[6] . Song

[7] . Kendall

[8] . Wiengarten

[9] . Birasnav & Bienstock

[10] . Ataseven & Nair

[11] . Chen

[12] . Liu & Lee

[13] . Tarigan

[14] . Ganbold

[15] . Kumar

[16] . Khanuja & Jain

[17] . Cheng

[18] . Feng

[19] . Huo

[20] . Sreedevi & Saranga

[21] . Zhao

[22] . Can Saglam

[23] . Zhang

[24] . Sun

[25] .Venkateswaran

[26] . Lin

[27] . Scalco

[28] . Najafi-Tavani

[29] . Cenamor

[30] . Saunila

[31] . Qi

[32] . Güngör & Aksoy

[33] . Tian

[34] . Munir

[35] . Shou

[36] . Wang & Jie

[37] . Shukor

[38] . Roscoe

[39] . Jia

[40] . Lu

[41] . Ivanov

[42] . Wong

[43] . Henseler

[44] . Ringle

[45] . Hair

[46] . Paulraj

[47] . Fornell & Larcker

[48] . CV-Communality 

[49] . CV-Redundancy 

[50] . Chang

[51] . Chaudhuri

[52] . Ritchie & Brindley

[53] . Bustinza