Language, cases and tools of establishing Joke

Subject Areas : Research Allegory in Persian Language and Literature

Abolghasem  Radfar ¹ (Professor of Persian literature and language Research- center of humanistics, Tehran)

Received: 2009-05-23 Accepted : 2009-09-09 Published : 2009-11-22

Keywords:

Abstract :

Abstract:   Joke and joke speeching is one of special methods for stating society critical issues thus a Joky conserves human values and by state tool defends decrease of instinctual in his day, Joke recognizes human tours more than anything, and also the persons with Joke problems. Factors of making Jokes beside to laugh i.e. its base including special language that's different in respect to types of Joke, proverbs, idioms terms and expressions, using types of state and intellectual and talk decorations like blame like appraise, similarities, expressions, authorized, describing, proverbs, accent and folk uses and setting aside two unsuitable things causes laughing, also goal of Joke is using suitable combinations with position and adaptive with time for respecting people personality who have not been played during many years in field of politics etc.    

References:

اصلانی، محمد رضا،‌ 1385. فرهنگ واژگان و اصطلاحات طنز،‌تهران،‌ کاروان.

انجوی شیرازی، ابوالقاسم، 1352. بازی­های نمایشی، تهران،‌ امیرکبیر،‌ چ 1، (مقدمه امیرحسین جهانبگلو).

براون، ادوارد، 1358. تاریخ ادبی ایران، ترجمة علی پاشا صالح،‌ تهران،‌ امیرکبیر.

بهزادی اندوهجردی، حسین، 1378. طنز و طنزپردازی در ایران، تهران،‌ صدوق،‌ چ 1.

پناهی سمنانی، محمد احمد، 1369. شعر کار در ادب فارسی، تهران، مؤلف.

جمال­زاده، محمد علی، 1321. فرهنگ لغات عامیانه،‌ تهران،‌ ابن سینا.

رادفر، ابوالقاسم،‌ 1364. «طنز چیست؟» در گسترة تاریخ و ادب ، ش 1، تهران،‌ نشر گستره، ص­ص 109- 122.

رحیمی، مصطفی، 1348. مجلة جهان نو،‌خرداد، صص 4 و 5.

زرویی نصرآباد، ابوالفضل، 1374. «معجونی از نیش و نوش،‌گفتگو با ابوالفضل زرویی نصرآباد»، سروش،‌ ش 771، شنبه 16 دی ماه،‌ ص 44.

زرّین­کوب، عبدالحسین، 1355(2535). شعر بی­دروغ، شعر بی­نقاب، تهران،‌ جاویدان – علمی، چ2.

سارتر، ژان پل، 1356 (2536). ادبیات چیست، ترجمة ابوالحسن نجفی و مصطفی رحیمی، تهران،‌ زمان.

صفوی، کورش، 1384. «پیش درآمدی بر طنز از منظر زبان­شناسی»، الفبا، دو ماه­نامة داخلی، مرکز آفرینش­های ادبی حوزة هنری،‌ س 2، ش 7، مرداد و شهریور، ص 26.

ظریفی، سیامک، 1374. «گفتگو با سیامک ظریفی»، سروش، ش 771، شنبه 16 دی، صص 51،52.

کیمیاگر، مسعود،‌1374. «نقد سازنده نه سوزنده؛ گفتگو با مسعود کیمیاگر»، سروش، ش 771، شنبه 16 دی ماه، ص 46.

گویا، محمد علی، 1374. «طنز یعنی خندة پر اشک و آه»، سروش، ش 771، شنبه 16 دی، صص 30، 31- 32.