The Allegory Role of Animals in Tarb al-Majales

Subject Areas : Research Allegory in Persian Language and Literature

reza  elyasi ¹ (PhD Student of Persian language and literature, Dehaghan Branch, Islamic Azad University)
Maryam  mahmoodi ² (Associate professor of Persian language and literature, Dehaghan Branch, Islamic Azad University . Dehaghan. Iran.)

Received: 2020-03-09 Accepted : 2020-03-09 Published : 2020-02-20

Keywords:

Abstract :

Using the role of animals as characters in storytelling and storytelling is one of the tools that writers and storytellers have long been interested in and benefited from. Among the works that have been used in some of the animals for symbolic and symbolic roles is the seventh-century work by Tarb al-Majalis, a work by Mir Hossein Ghori Heravi. Mir Hosseini Heravi has used various animals as part of his book's story in the third part of the book, "On the virtue and dignity of man over all animals." The book mentions more than 60 different beasts, each with their own role in the story, an example of the character that exists in the outside world, and Mir Hosseini Heravi using these symbolic and symbolic characters. Designed for each of these animals in society and in people's minds, he has expressed his educational, ethical, and educational goals in this mystical work. Therefore, this book can be regarded as an educational and symbolic work, given its effective and widespread use of the female role of the various animals in it, and its place as an allegorical work in Persian and mystical literature.

References:

قرآن کریم

1-      انوری، اوحد الدین محمد بن محمد (1364). دیوان انوری، تصحیح سعید نفیسی، تهران: انتشارات پیروز، چ سوم.

2-      تقوی، محمد (1376). حکایت­های حیوانات در ادب فارسی، تهران: روزنه.

3-      پورنامدارن، تقی (1367). رمز و داستان­های رمزی در ادب فارسی، تهران: انتشارت علمی و فرهنگی، چ دوم.

4-      حافظ، شمس الدین محمد (1379). دیوان، تصحیح بهاءالدین خرمشاهی، تهران: انتشارات دوستان، چ سوم.

5-      رازی، ابوالفتوح (1371). روض الجنان و روح الجنان فی تفسیر القرآن، جلد چهارم، تصحیح محمّد جعفر یاحقی و محمّد مهدی ناصح، مشهد: بنیاد پژوهش­های اسلامی آستان قدس رضوی.

6-      سعدی، مشرف الدّین مصلح بن عبدالله (1376). گلستان، شرح خلیل خطیب رهبر، انتشارات صفی علیشاه، چ یازدهم.

7-      سنایی غزنوی، ابوالمجد مجدود بن آدم (1388). دیوان، تصحیح محمد تقی مدرس رضوی، تهرن: انتشارات سنایی، چ هفتم.

8-      عبداللهی، منیژه (1381). فرهنگنامۀ جانوران در ادب فارسی، تهران: پژوهنده.

9-      فرخی سیستانی، ابوالحسن علی بن جولوغ (1335). دیوان، تصحیح محمّد دبیر سیاقی، تهران: چاپ سپهر.

10-   فردوسی، ابوالقاسم (1371). شاهنامه، تصحیح جلال خالقی مطلق، جلد اول، به کوشش احسان یارشاطر، نیورک: ناشر Bibliotheca Persica .

11-   مولوی، جلال الدّین محمّد (1371). مثنوی معنوی، تصحیح رینولود نیکلسون، تهران: مؤششۀ انتشارات امیر کبیر.

12-   مولوی، جلال الدّین محمّد (1378). کلیات شمس (دیوان کبیر)، تصحیح بدیع الزمان فروزانفر،  ج چهارم، تهران: امیر کبیر.

13-   میرحسینی هروی، حسین بن عالم بن ابی الحسنی (834). طرب المجالس، تصحیح سیّد علیرضا مجتهد زاده، مشهد: دانشگاه مشهد.

14-   ناتل خانلری، پرویز (1387). ماه در مرداب، تهران: نشر معین، چ چهارم.

 

مقالات:

1-      جعفری، ناهید، بخشی پیش کناری، زهرا ( 1396). رویکرد نظامی گنجوی به تمثیل حیوانات از دیدگاه ادبیات تعلیمی، پژوهشنامة ادبیات تعلیمی، دورة 9. ش 33، صص 121-144.

2-      حسینی کازرونی، سیّد احمد (1394). نگرشی به ثمثیل در ادبیات تعلیمی، فصل نامۀ تحقیقات تعلیمی و غنایی زبان و ادب فارسی، شماره 26، صص 154-133 .

3-      زندی، حاتم (1393). سیرت انسانی در صورت حیوانی (بررسی فضیلت­ها و رذیلت­های اخلاقی در حکایات جانور محور مثنوی، پژوهشنامة ادبیات تعلیمی، دورة 6، ش24، صص173-204 .

4-      طائفی، شیرزاد، اکبری، سعید (1394). درآمدی انتقادی بر شیوه­های بیان مفاهیم اخلاقی در حکایت­های تمثیلی و جانوری، پژوهشنامة ادبیات تعلیمی، دورة 7، ش23، صص55-87 .

5-      فربود، فریناز و فهیمه سهیلی­راد (1382). بررسی تطبیقی سیمرغ در متون ادبی و حماسی و عرفانی، فصل­نامه هنر، شمارۀ 56، ص 36 .

6-      محمودی، مریم، الیاسی، رضا (1396). نمادشناسی حیوانات در کتاب طرب المجالس، متن شناسی ادب فارسی، دورة 53، ش4، صص57-70 .