Analysis of the structure of proverbs made of "Cebu" pottery in Saeb Tabrizi's poems

Subject Areas : Research Allegory in Persian Language and Literature

khatere  esmailzadeh ¹ (PhD Student of the Department of persian language and literature, Ahar branch, Islamic Azad University، Ahar- Iran)
Ramin  Sadeghinejad ² (Department of persian language and literature, Ahar branch, Islamic Azad University، Ahar- Iran)
Maryam  Mohammadzadeh ³ (Department of persian language and literature, Ahar branch, Islamic Azad University، Ahar, Iran)

Received: 2021-03-09 Accepted : 2021-03-09 Published : 2021-03-21

Keywords:

Abstract :

A proverb is a literary form that pays particular attention to its linguistic structure, much like a riddle. But the purpose of the proverb is not to mask the meaning, but to compact it in a memorable way. All types that condense the wisdom of this world and past experience into short headings that can be referred to in the present are proverbs, stories, rulings, and acronyms. One of the main features of Indian style poetry is the use of proverbs. The poets of this style were influenced by the everyday living environment. As the most influential poet of this genre, Saeb Tabrizi, the genius of the audience, led him to make the most of the literary form of proverbs in order to understand ethical, mystical and social issues better and more efficiently. The proverb has great variety and breadth in Saeb's sonnets. Saeb has used every subject and tool for his purpose. Pottery is one of the most accessible tools and means of living of ordinary people in the street and bazaar, which has a high capacity to create the literary form of proverbs. It is not possible to study the proverbs made of all pottery in Saeb's multi-poet divan in one article. Let us show a proverb from Cebu pottery in literary form.

References:

1. اسکولز، رابرت، 1379، درآمدی بر ساختارگرایی در ادبیات، ترجمۀ فرزانه طاهری، تهران: آگاه.


2. اعلا، محسن، 1386، «تمثیل در سبک هندی»، رشد آموزش زبان و ادب فارسی، شمارۀ 83، صص  23-19.


3. بختیاری، محمد رضا،1394، «ضرب­المثل در اشعار صائب، ناصر خسرو و شهریار»، سومین همایش الکترونیکی پژوهش­های نوین در علوم و فناوری،کد COI مقاله: EMAA03_013.


4. برقعی، یحیی، 1364، کاوشی در امثال و حکم، قم: نمایشگاه و نشر کتاب.


5. بهمنیار، احمد، 1381، داستان­نامه بهمنیاری، تهران: دانشگاه تهران.


6. بیهقی، ابوالفضل، 1384، تاریخ بیهقی، تصحیح علی اکبر فیّاض، تهران: انتشارت علم.


7. بیهقی، حسینعلی، 1376، پژوهش و بررسی فرهنگ عامه ایران، مشهد: آستان قدس رضوی.


8. حافظ، شمس الدین محمد،1380، دیوان حافظ، به تصحیح غنی و قزوینی، به کوشش رضا کاکایی دهکردی، تهران: ققنوس.


9. حسن­پور آلاشتی، حسین،1384، «معنی بیگانه در شعر صائب تبریزی»، پردگیان خیال (ارجنامۀ محمد قهرمان)، به درخواست و اشراف محمدرضا شفیعی کدکنی و محمد جعفر یاحقی، مشهد: دانشگاه فردوسی مشهد، صص 80-67.


10. حقیقت سمنانی، محمد علی، 1374، ضرب­المثل­های منظوم فارسی، تهران: گزاره.


11. حکیم آذر، محمد، 1395، «بحث در تشبیه تمثیل و کارکرد آن در غزل صائب تبریزی»، فنون ادبی، دوره 8، شماره 2(پیاپی 15)، صص 136-112.


12. دهخدا، علی اکبر، 1391، امثال و حکم، 4 ج، تهران: امیر کبیر.


13. ذوالفقاری، حسن، 1388الف، «بررسی ضرب المثل­های فارسی در دو سطح واژگانی و نحوی»، فنون ادبی، دوره 1، ش 1، صص 80-57.


14. -----------، 1388ب،  فرهنگ بزرگ ضرب المثل­های ایرانی، دو جلد، تهران: معین.


15. -----------، 1391، »کاربرد ضرب المثل در شعر شاعران ایرانی»، پژوهش­های ادبی عرفانی، ش 21، صص 122-95.


16. شکور زاده بلوری، ابراهیم، 1384، دوازده هزار مثل فارسی، مشهد: آستان قدس رضوی.


17. شمیسا، سیروس ،1386، فرهنگ تلمیحات (اشارات اساطیری، داستانی، تاریخی، مذهبی در ادبیّات فارسی)، تهران: میترا.


18. صائب تبریزی، میرزا محمد علی ،1375، دیون صائب تبریزی، به تصحیح محمد قهرمان، 6 ج، تهران: امیرکبیر.


19. طهماسبی، فریدون و حسین جبّارپور،1393، «بازتاب تعلیمی مثل­ها در دیوان صائب تبریزی»، فصلنامۀ تحقیقات تعلیمی و غنایی زبان و ادب فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بوشهر، شمارۀ پیاپی: نوزدهم، صص 58-41.


20. عسجدی مروزی، 1394، دیوان عسجدی مروزی، به اهتمام علیرضا شعبانیان، تهران: سوره مهر.


21. عطّار نیشابوری، فریدالدین،1399، مصیبت نامه، با مقدمه، شرح و به تصحیح محمد رضا شفیعی کدکنی، چ هشتم، تهران: سخن.


22. مستوفی، حمدالله، 1364، تاریخ گزیده، به اهتمام عبدالحسین نوایی، تهران: امیرکبیر.


23. معین، محمد،1370، فرهنگ معین، 6ج، تهران: امیرکبیر.


24. منوچهری دامغانی، احمد، 1370، دیوان منوچهری دامغانی، به اهتمام محمد دبیر سیاقی، تهران: زوّار.


25. نصرالله منشی، ابوالمعالی، 1386، کلیله و دمنه، به تصحیح و توضیح مجتبی مینوی تهرانی، تهران: محور.


26. واعظ کاشفی،کمال الدین حسین واعظ، 1369، بدیع الافکار فی صنایع الاشعار، ویراسته وگزاردۀ میر جلال الدین کزّازی، تهران: نشر مرکز.


27. یوسفی، غلامحسین، 1363، کاغذ زر، تهران: یزدان.