بتائین، یک مولکول چند عملکردی که دارای ویژگی حفاظت قلبی است ولی مکانیسم آن به خوبی مشخص نیست. لذا در این مطالعه ما به بررسی اثر بتائین بر بافت قلب و بیومارکرهای سرمی پرداختیم. بتائین در دوز های 50، 150 و 250 میلی گرم بر کیلوگرم بدن به موش های صحرایی آلبینو داده شد. سکته More
بتائین، یک مولکول چند عملکردی که دارای ویژگی حفاظت قلبی است ولی مکانیسم آن به خوبی مشخص نیست. لذا در این مطالعه ما به بررسی اثر بتائین بر بافت قلب و بیومارکرهای سرمی پرداختیم. بتائین در دوز های 50، 150 و 250 میلی گرم بر کیلوگرم بدن به موش های صحرایی آلبینو داده شد. سکته قلبی با تزریق 100 میلی گرم بر وزن رت القا شد. تست تانل و تست ایمنوهیستوشیمی به ترتیب برای بررسی آپوپتوز و سطح پروتئین نیتریک اکسید انجام شد. پراکسیداسیون لیپیدی و مقادیر آنزیم سوپر اکسید دیسموتاز با روش کالریمتری انجام شد. بیان ژن های آپوE و Bcl-2 در سلول های تک هسته ای خون محیطی با روش RT-PCR تعیین شد. نتایج نشان داد که تجویز بتائین در دوز 250 میلی گرم بر وزن بدن به مدت 60 روز سبب کاهش آپوپتوز پس از سکته قلبی می شود (0/038>P). ژن Bcl-2 در بافت قلب در دوز 150 میلی گرم بر وزن بدن القا شده و نتایج مشابهی برای آپوE مشاهده شد. در حالیکه تغیراتی در مقادیر نیتریک اکسید مشاهده نشد اما پراکسیداسیون لیپیدی و سطوح آنزیم سوپر اکسید دیسموتاز کاهش یافت. نتایج مطالعه ما حاکی از آن است که بتائین به کمک Bcl-2 و ویژگی ضد استرس اکسیداتیو، سبب حفاظت قلب می شود.
Manuscript profile