Evaluating Elderly-Friendly City Indicators (A Case Study of Sari)

Subject Areas :

Ata gafari gilandah ¹ , chnour mohammadi ² , elham davari ³

1 - Professor, Department of Geography & Urban Planning, Mohaghegh Ardabili University, Ardabil‌, Iran
2 - , Ph.D. Student in Geography & Urban Planning, Mohaghegh Ardabili University, Ardabil, Iran
3 - Student in Geography & Urban Planning, University of Mashhad Ferdowsi, Mashhad, Iran

Received: 2019-04-09 Accepted : 2019-06-30 Published : 2022-05-22

Keywords: Sari, Index, elderly-friendly city,

Abstract :

An elderly-friendly city is a city that promotes active aging and includes those urban spaces where the distribution of public services is such that it is most in line with the needs and limitations of the elderly. The purpose of this study was to survey Sari situation in terms of urban space for elderly living with an emphasis on eight indicators namely buildings and open spaces, transportation, housing, social participation, revered elderly and social socialization, Citizen participation and occupation, information, communication, social support, and health services. This study naturally is applied research and methodologically is descriptive-analytical. Data and information collection were done in a library manner and field using a questionnaire. The statistical population of this study included all inhabitants of 60 year-ups of the city of Sari sampled using the Cochran formula who were 385 persons selected as statistical sample. To analyze the questionnaire, we used the SPSS software and ran a single-sample t-test. The results indicated that from the perspective of the elderly, the indices of open spaces and buildings, transportation, housing, social participation, elderly reverence, social and citizen participation, occupation, information and communication, social support, and health services are not favorable for the elderly, even to the extent of satisfying their basic needs.    

References:

• اوطاری، م ر.، شمس، م. 1400. ارائه مدل ساختاری - تفسیری شاخص­های سلامت محوری در راستای تحقق زیست­پذیری (مورد مطالعه: منطقه یک تهران). فصل­نامه علمی- پژوهشی آمایش محیط، 14 (55): 234-213.


• احدنژاد روشتی، م.، طهماسبی مقدم، ح.، تیموری، ا­. 1399. تحلیل فضایی پایداری شاخص­های کمی مسکن در نواحی شهری با استفاده از مدل تودیم (مطالعه موردی: شهر زنجان). فصل­نامه آمایش محیط، 13 (0): 149-133.


• براند فرای، ه. ۱۳۸۳. طراحی شهری، ترجمه دکتر سید حسین بحرینی. انتشارات پردازش و برنامه­ریزی شهری، تهران.


• پور­جعفر، م ر.، تقوایی، ع ا.، بمانیان، م ر.، صادقی، ع ر.، احمدی، ف. 1389. ارائه انگاره‌های محیطی مؤثر بر شکل­گیری فضاهای عمومی مشوق سالمندی موفق با تأکید بر ترجیحات سالمندان شهر شیراز. مجله سالمندی ایران، 5 (1): 34- 22.


• جواهری، ل. 1393. ارزیابی وضعیت شهر مشهد جهت تبدیل شدن به شهر دوستدار سالمند مورد مطالعه: مناطق ۱، ۹، ۱۰، پایان­نامه­ی کارشناس ارشد گروه آموزشی جغرافیا رشته مدیریت امور شهری، دانشکده ادبیات و علوم انسانی دکتر علی شریعتی مشهد. 205 صفحه.


• حاجی ابراهیمی، م. ح.، قندهاری، ع.، چرکزی، ع.، میرنژاد، م.، ­بهنام پوره، ن. 1393. مقایسه متغیرهای اقتصادی- اجتماعی و رضایت از زندگی سالمندان شهرستان گرگان در سال­های ۸۳ و . مجلۀ سالمند، 9 (3): 178-


• خندانی، س.، صفرلویی، م ع.، بیگ بابایی، ب. 1400. ­تحلیل کاربری­های اراضی شهری با توجه به شاخص­های راهبرد رشد هوشمند شهری (مورد مطالعه: شهر مرند). فصل­نامه علمی - پژوهشی آمایش محیط: 14 (55): 168- 147.


• دادخواه، ا. 1386. سیستم خدمات ویژه سالمندی در کشورهای آمریکا و ژاپن و ارائه شاخص­هایی جهت تدوین برنامه راهبردی خدمات سالمندی در ایران. مجله سالمندی ایران، 2 (3): 176- 166.


• زندیه، م. 1391. مناسب­سازی منظر شهری برای سالمندان نمونۀ موردی: محلۀ قیطریۀ تهران. مجلۀ سالمندی ایران، 7 (25): 18- 7.


• زرقانی، س ه .، خوارزمی، ا ع.، جوهری، ل. 1394. ارزیابی شاخص­های شهر دوستدار سالمند در شهر مشهد با تأکید بر شاخص­های فرهنگی- اجتماعی. پژوهش­های جغرافیای انسانی، 47 (4): 688-673.


• زرقانی، س ه.، خوارزمی، ا ع.، و جوهری، ل. 1394. ارزیابی شاخص­های فضایی – کالبدی شهر مشهد در راستای تبدیل شدن به شهر دوستدار سالمند­. جغرافیا و آمایش شهری- منطقه­ای، 5 (15): 196-177.


• سادات ایلالی، ا.، ترقی، ز. 1397. مقایسه نگرش سالمندان و مدیران به وضعیت شاخص­های شهرهای­ دوستدار سالمند. فصلنامه سالمند، 13 (2): 249- 236.


• سالنامه آماری سال . 1395. سازمان مدیریت و برنامه­ریزی استان مازندران.


• شرقی، ع.، ضراغامی، ا.، الفت، م.، صالحی کوسالاری، ف. 1395. سنجش وضعیت شاخص­های جهانی شهر دوستدار سالمند در کلان شهر تهران (AFC). مطالعات و پژوهش­های شهری و منطقه­ای، 8 (28): 22- 1.


• علیزاده، م.، فخرزاده، ح.، شریفی، ف.، محمدی­آذر، م. نظری، ن. ۱۳۹۲. تحلیل مروری عملکرد سازمان­های متولی در برنامه سالمندی کشور.مجله دیابت و متابولیسم ایران، 13 (1): 81- 74.


• فروغمند اعرابی، ه.، کریمی فرد، ل. 1394. شهر دوستدار سالمند و معیارهای طراحی مراکز تعاملات اجتماعی سالمندی با رویکرد سلامت روان. مدیریت شهری، 14 (39): 34- 7.


• قاسمی، ح.، حریرچی، م.، مثنوی، ع.، رهگذر، م.، اکبریان، م. 1389. مقایسه کیفیت زندگی سالمندان مقیم خانواده و مقیم سرای­ سالمندان شهر اصفهان. فصلنامۀ علمی – پژوهشی رفاه اجتماعی، 10 (39): 200- 177.


• قنبریان، ش.، وارثی، ح ر.، بیک­محمدی، ح. 1390. بررسی انتخاب مکان­گذران اوقات فراغت سالمندان با تأکید بر عوامل فردی(مطالعه موردی: مناطق 3 و 5 اصفهان). مجله جغرافیا و برنامه­ریزی محیطی، 22 (2): 170- 159.


• مرکز آمار ایران. 1395. سرشماری عمومی نفوس و مسکن­ (­(amar.org.ir.


• نصیری خلیلی، م م.، زند مقدم، م ر.، دریاباری، س ج. 1395. ارزیابی توزیع فضایی سرمایه اجتماعی در نواحی شهری مطالعه موردی شهر ساری. مدیریت شهری، 4: 208-193.


• نعمتی، د.، آقا­بخشی، ح. 1392. تهران شهر دوستدار سالمند، گام­های آغازین تحقق نخستین پایتخت سالمندی جهان (به مناسبت سال سالمندی). فصلنامه پژوهش اجتماعی، 6 (18): 44- 15.


• Buffel, T., Phillipson,., Scharf, T .2012. Ageing in urban environments: Developing ‘age-friendly’ cities, Critical Social Policy 32 (4): 597-617


• Chao, T S., Huang, H .2016. The East Asian age-friendly cities promotion – Taiwan’s experience and the need for an oriental paradigm, Global Health Promotion ; Vol 23 Supp. 1: 85–89.


• Plouffe, L., Kalache, A .2010. Towards Global Age-Friendly Cities: Determining Urban Features that Promote Active Aging, Journal of Urban Health: Bulletin of the New York Academy of Medicine, Vol. 87, No. 5: 733-739.


• Ruza, J., Kim, J., Leung, I., Kam, C., Ng, S .2014. Sustainable, age-friendly cities: An evaluation framework and case study application on Palo Alto, California, Sustainable Cities and Society: 1-6.


• Shottun, L.. 2003. The Role of Older People in Our Communities, Nurse Ethics, Vol. 10, No. 4: 123-147.


• Sun, Y., Phillips, D R., Wong, M .2018. A study of housing typology and perceived age-friendliness in an established Hong Kong new town: A person-environment perspective, Geoforum 88 :17–27.


• Shiau, T-A., Huang, W-K .2014. User perspective of age-friendly transportation: A case study of Taipei City, Transport Policy 36 : 184–191 .


• Steels, S .2015. Key characteristics of age-friendly cities and communities: A review, Cities 47­:­ 45–52.


• Temelova, J., Dvorakova, N .2012. Residential satisfaction of elderly in the city centre: The case of revitalizing neighbourhoods in Prague, Cities 29­: 310–317.


• World Health Organization, Ageing And Life Course, Family And Commuity Health, Global Age-friendly Cities: A Guide, .2007. ISBN 978- 92­4 .