Story-Telling Process in the Anecdotes of Hadiqat-al-Haqiqa by Sanāʾi
Subject Areas :
Persian language and literature texts
Ali Mohammad Moazzeni
1
,
Monir Khalilian
2
1 - استاد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تهران،تهران،ایران.(نویسنده مسئول)
2 - کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی ،دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج ،کرج ،ایران
Received: 2017-01-29
Accepted : 2017-01-29
Published : 2017-01-20
Keywords:
سنایی,
حکایات عرفانی,
Sanāʾi,
داستان&lrm,
پردازی,
کمینه&lrm,
گرایی,
حدیقه&lrm,
الحقیقه,
story-telling,
mystical anecdote,
Minimalism,
Hadiqat-al-Haqiqa,
Abstract :
Sanāʾi Hadiqat-al-Haqiqa (The Garden of Truth) is a mystical and didactic book in verse conceived as a continuing discourse on a wide range of ethical and religious subjects in the form of stories, anecdotes and allegories. Brevity and simplicity is the main characteristic of the book, and this research aims, through a descriptive-analytic approach, to investigate the processing system of Hadiqat-al-Haqiqa stories, especially its short anecdotes, and to study the elements of characterization, plot, dialogues and setting in them. To do so, thirty anecdotes of Hadiqat-al-Haqiqa were selected to be investigated and analyzed. According to the obtained results Hadiqat-al-Haqiqa contains many features of minimalism such as conciseness, simple plot, abundance of dialogue, limited number of characters and episodes.
References:
براتی، محمود، و محبوبه همتیان (1389)، «کاربردهای پرسش در حدیقۀ سنایی»، فصلنامۀ ادبیات عرفانی و اسطوره شناختی، سال ششم، شمارۀ 21، زمستان، 65-91.
بهار، محمّدتـقی (1373)، سبک شناسی(دوره 3 جلدی)، تهران: انتشارات امیرکبیر.
پارسا، سید احمد (1385)، «مینیمالیسم و ادب پارسی»، مجلۀ دانشکدۀادبیّات و علوم انسانی دانشگاه باهنر کرمان، شمارۀ 20، صص27-48.
پورنامداریان، تقی (1388)، درسایۀ آفتاب، تهران: سخن.
توکّلی،حمیدرضا (1389)،از اشارتهای دریا؛بوطیقای روایت در مثنوی،تهران: مروارید.
جزینی، محمدجواد (1378)، «ریختشناسی داستانهای مینیمالیستی»، ماهنامه کارنامه، دورۀ 1، شماره 6.
رضی، احمد و سهیلا روستا (1388)،«کمینهگرایی در داستاننویسی معاصر»، مجلّۀ متن شناسی ادب فارسی، دورة 45، شماره 3،صص 77-90.
سلیمانی،محسن (1374)،فن داستان نویسی،چاپ دوم،تهران: امیرکبیر.
سنایی غزنوی،ابوالمجد مجدودبن آدم (1385 )، دیوان، سعی و اهتمام محمّد تقی مدرّس رضوی،چاپ ششم،تهران: انتشارات سنایی .
شکری،فدوی (1376ش)،واقعگرایی در ادبیّات داستانی معاصر ایران،تهران: انتشارات نگاه.
صیادکوه،اکبر و مانا اخلاق (1387)، «عنصر شخصیّت در حکایتهای حدیقۀ سنایی»،نشریۀ گوهر گویا،سال دوم،شمارۀ 6،تابستان. صص136-154.
عبداللّهیان،حمید (1386)، «داستان بیت؛یک قالب داستانی تازه»، مجلّه پژوهشهای ادبی، بهار، شمارۀ 15،111- 124.
فتوحی،محمود و محمدخانی،علیاصغر (1385)،شوریدهای در غزنه،تهران: سخن.
فرد،رضا (1377)،فنون آموزش داستان کوتاه،تهران: امیرکبیر.
کادن، جان آنتونی (1380)، فرهنگ توصیفی ادبیات و نقد، تهران: شادگان.
گوهرین، کاوه (1389)، داستان دوستان، تهران: انتشارات طرح نو.
محمودیان،محمدرفیع (1382)،نظریۀ رمان و ویژگی‌های رمان فارسی،تهران:انتشارات فرزان.
مستور،مصطفی (1379)، مبانی داستان کوتاه، تهران: مرکز.
میرصادقی، جمال (1376)، ادبیات داستانی(قصه، رمانس، داستان کوتاه، رمان)، تهران: سخن.
----------- (1380)،راهنمای رماننویسی به ضمیمه واژه نامه اصطلاحات ادبیات داستانی، تهران: سخن.
----------- (1390)، عناصر داستان، تهران: نشر سخن.
یونسی،ابراهیم (1340)،هنرداستان نویسی،تهران: امیرکبیر.
_||_
