Analysis the Story of Bijan and Manijeh Based on the Mythology of Fertility

Subject Areas : Abstract Articles

Kobra  Jalili Mo'akher ¹ (PhD Student, Department of Persian Language and Literature, Tabriz Branch, Islamic Azad University Tabriz, Iran.)
Hamid Reza  farzi ² (Department of Persian Language and Literature, Tabriz Branch, Islamic Azad University, Tabriz, Iran.)
Ebrahim Pour Darghahi  Pour Darghahi ³ (Assistant Professor, Department of Persian Language and Literature, Tabriz Branch, Islamic Azad University, Tabriz Iran.)

Received: 2020-08-25 Accepted : 2021-01-01 Published : 2021-11-22

Keywords: hero, Bijan and Manijeh, Keywords: mythology of fertility, rebirth and redeath,

Abstract :

AbstractOne of the surviving methods of the myths is their continuum in fiction and story., specifically the folk stories. Some stories in this case tell the myths related to the nature of fertility.The importance of such myths are so that James Frazier calls it the fundamental bases of all myths and Mehrdad Bahar labels it as one of the main columns of  myths. The myths of the nature ( fertility ) are those which are in connection with nature's death and its resurrection. Delving in some stories in Persian literature one can find the traits of the myths in nature and fertilization rites. The story of Bijan and Manijeh, in this essay, has been studied in connection with a thematical analytic method. The writers' assumption is that in the deep structure of this story one can find the symbols of myths in the nature. Based on this theory and with its thematical analysis we come to the conclusion that the myths of the nature and the rites of the fertility have been proved. Death and birth of the nature have been symbolically manifested and can be seen in its characters. Furthermore, there are other symbolic elements and archetypes in the text that are in relation with the main theme and have been analyzed thereof.

References:

فهرست منابع و مآخذ

1- الیاده، میرچا، (1368)، آیین‌ها و نمادهای آشناسازی، ترجمة نصرالله زنگویی، تهران: آگه.

2- ____ ، 1393، هنر اسرارآمیزی، ترجمة مینا غرویان، تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب پارسه.

3- امیرقاسمی، مینو، 1391، دربارة قصّه‌های اسطوره‌ای، تهران: نشر مرکز.

4- بهار، مهرداد، (1384) الف، از اسطوره تا تاریخ، تهران: چشمه.

5- ــــــــــ ، 1384 ب، پژوهشی در اساطیر ایران، تهران: آگه.

6- پورجعفری، محمّدرضا (مترجم)، (1388)، درآمدی بر انسان‌شناسی هنر و ادبیّات، تهران: ثالث.

7- پورداود، ابراهیم، (1387)، خرده اوستا، نامة مینوی، تهران: دنیای کتاب.

8- جعفری، طیبه و چوقادی، زینب، (1392)، «بازشناسی کهن الگوها و عناصر نمادین در داستان بیژن و منیژه»، فنون ادبی، سال پنجم، ش 1، صص: 168- 155

9- دوبوکور، مونیک، (1387)، رمزهای زنده جان، ترجمه جلال ستاری، تهران: مرکز.

10- رضائی دشت ارژنه، محمود، (1391)، «تحلیل روانشناختی وقتی نیچه گریست- اثر اروین یالوم»، پژوهش ادبیات معاصر ایران جهان، دورة 16، شمارة 4، پائیز و زمستان، صص: 21-36.

11- زمردی، حمیرا، (1385)، نقد تطبیقی ادیان و اساطیر، تهران: زوّار.

12- سرکاراتی، بهمن، (1385)، سایه‌های شکار شده، تهران: طهوری.

13- سرلو، خوان ادواردو، (1389)، فرهنگ نمادها، ترجمة مهرانگیز اوحدی، تهران: دستان.

14- شوالیه، ژان ژاک؛ گربران، آلن، (1385)، فرهنگ نمادها: رویاها، روژسوم، ایماء، اشاره، اشکال و قوالب، چهره‌ها، رنگ‌ها، اعداد، ترجمة سودابه فضایلی، 4 جلد، تهران: جیحون، چاپ اوّل.

14- عفیفی، رحیم، (1383)، اساطیر و فرهنگ ایران، تهران: توس.

15- فردوسی، ابوالقاسم، (1379)، شاهنامه، به کوشش سعید حمیدیان، تهران: قطره.

16- فریزر، جیمز، (1388)، شاخة زرین (پژوهشی در جادو و دین)، ترجمة کاظم فیروزمند، تهران: آگاه.

17- قلی‌زاده، خسرو، (1392)، دانشنامة اساطیری جانوران، تهران: کتاب پارسه.

18- کریستن سن، آرتور، (1378)، ایران در زمان ساسانیان، ترجمة رشید یاسمی، تهران: صدای معاصر.

19- کمپبل، جوزف، (1392)، قهرمان هزار چهره، ترجمة شادی خسروپناه، مشهد: گل آفتاب.

20- کوپر، جی‌سی، (1286)، فرهنگ محصور نمادهای سنّتی، ترجمة ملیحه کرباسیان، تهران: فرهنگ نشر نو.

21- لوفلر ـ دلاشو، م، (1386)، زبان رمزی قصّه‌های پریوار، ترجمة جلال ستاری، تهران: توس.

22- مصفّا، ابوالفضل، (1357)، فرهنگ اصطلاحات نجومی، تبریز: مؤسّسة تاریخ و فرهنگ ایران.

23- معین، محمّد، (1384)، مزدیسنا و ادب فارسی، (ج 1)، تهران: دانشگاه تهران.

24- هال، جیمز، (1390)، فرهنگ نگاره‌ای نمادها در هنر شرق و غرب، ترجمة رقیه بهزادی، تهران: فرهنگ معاصر.

25- هینلز، جان راسل، (1393)، شناخت اساطیر ایران، ترجمه باجلان فرّخی، تهران: اساطیر.

26- یاحقّی، محمّدجعفر، (1386)، فرهنگ اساطیر، تهران: فرهنگ معاصر.