Symbolism in the Divan of Mulla Parishan

Subject Areas : ...

Zahra Nazari ¹ , Ali Noori ² , Ali Heidari ³

1 - Ph.D Candidate of Persian Language and Literature Department, Faculty of Literature and Humanities, Lorestan University, Khorram Abad, Iran.
2 - Associate Professor of Persian Language and Literature Department, Faculty of Literature and Humanities, Lorestan University, Khorram Abad, Iran.
3 - Professor of Persian Language and Literature Department, Faculty of Literature and Humanities, Lorestan University, Khorram Abad, Iran.

Received: 2023-01-18 Accepted : 2023-07-06 Published : 2024-04-21

Keywords: Symbolism, mystical poetry, Mulla Parishan.,

Abstract :

One of the effective tools for expressing complex mystical concepts is the use of an interpretable symbolic language; a language that provides the most suitable forms for explaining spiritual experiences and rational concepts. Examining the extent and manner of symbolism in different poetic periods is a helpful endeavor for entering the world of the poet's emotions and thoughts, as well as understanding the social context of their time. Based on this, the present study investigates the mystical poetry of Mulla Parishan Lak. In this article, through a descriptive-analytical method, the symbols and the method of symbolism used by Mulla Parishan are examined. This research can aid in identifying a significant and unexplored aspect of the thoughts, experiences, and other dimensions of this mystical poet. The findings of the study indicate that the types of symbols used in Parishan's poetry are diverse; although he predominantly employs natural symbols. Furthermore, Mulla Parishan's symbolism is intertwined with religious law and is primarily aimed at conveying mystical themes, while also not lacking references to individual and social ethical subjects. 

References:

- قرآن کریم
- آبرامز، مایر هوارد(1387). فرهنگ توصیفی اصطلاحات ادبی. ترجمۀ سعید سبزیان. تهران: راهنما.
- الیاده، میرجا(1375). دین‌پژوهی. ترجمۀ بهاء‌الدین خرمشاهی. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی.
- باقی‌نژاد، عباس(1391). تحلیل محتوایی سمبولیسم در شعر معاصر فارسی. رسالۀ دکتری دانشگاه تبریز. به راهنمایی ناصر علیزاده.
- براهنی، رضا. (1371). طلا در مس. تهران: نشر نویسنده.
- بهرامی، اسماعیل، و چگنی،حسن رضا (1396). تشخیص و خاستگاه آن در شعر شعرای لک (با تکیه بر آثار غلامرضا ارکوازی، ملّا پریشان و ملّا منوچهر کولیوند). همایش ملی بررسی ادبیات بومی ایران زمین.
- بیرانوند، یوسف‌علی، و صحرایی، قاسم (1400). بررسی نام‌واژه‌های حیوانات در ضرب‌المثل‌های لکی. ادبیات و زبان‌های محلی ایران‌زمین، 11(3)، 19-39. Doi: 10.30495/irll.2021.1916829.1399
- تاجدینی، علی (1388). فرهنگ نمادها و نشانه‌ها در اندیشۀ مولانا. تهران: سروش.
- پورنامداریان، تقی(1383). رمز و داستان‌های رمزی در ادب فارسی. تهران: علمی و فرهنگی.
- جمشیدی،ایرج (1395).آشنایی با نماد و کاربرد آن. پایگاه آموزش زبان و ادبیات فارسی صدای ادب. http://sedayeadab.blogfa.com
- جورکش، شاپور(1383). بوطیقای شعر نو. تهران: ققنوس.
- چدویک، چارلز(1375). سمبولیسم. ترجمۀ مهدی سحابی. تهران: مرکز.
- حیدری، مرتضی(1394). بررسی اندیشه‌های حکمی- عرفانی منعکس‌شده با سمبولیسم الفبایی در دیوان عارفان ایرانی. متن پژوهی ادبی، 19(3)، 53-78. Doi: 10.22054/LTR.2015.2191
- خرمشاهی، بهاءالدین(1371). حافظ نامه. تهران: انتشارات علمی و فرهنگی.
- داد، سیما(1375). فرهنگ اصطلاحات ادبی. تهران: مروارید.
- رحیمی زنگنه، ابراهیم، و الماسی، عطا (1396). نمادگرایی در اشعار بهزاد کرمانشاهی و عبدالوهّاب البیاتی. کاوش‌نامه ادبیات تطبیقی، 9(1)، 21-38. Doi: 10.22126/JCCL.1970.1047
- سبزیان، سعید، و کزازی، میرجلال‌الدین (1388). فرهنگ نظریه و نقد ادبی. تهران: مروارید.
سجادی، سید جعفر(1370). فرهنگ اصطلاحات و تعبیرات عرفانی. تهران: طهوری.
سنگری، محمّدرضا (1390). نمادهای قرآنی در مثنوی. فصلنامۀ آموزش معارف اسلامی. 33(3)، 26-29.
- شمیسا، سیروس (1373). بیان. تهران: فردوس.
- شیروانی، زین العابدین(1339). ریاض السیاحه. تصحیح اصغر حامد. تهران: انتشارات سعدی.
- عطار، فریدالدین محمد (1379). منطق‌الطیر. به اهتمام سید صادق گوهرین. تهران: علمی و فرهنگی.
- غزالی، محمّد بن محمّد (1351). احیاء علوم دین. ترجمۀ مؤیدالدین محمّد بلخی. به کوشش حسین خدیو جم. تهران: انتشارات علمی و فرهنگی.
- فتوحی، محمود ( 1385). بلاغت تصویر. تهران: سخن.
- فروزانفر، بدیع‌الزمان (1361). احادیث مثنوی. تهران: امیرکبیر.
- فروغی، سجاد (1391). نماد در شعر معاصر( اخوان ثالث، شفیعی کدکنی، ابتهاج، بهبهانی). پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد. به راهنمایی یدالله بهمنی مطلق، دانشگاه تربیت دبیر رجایی.
- فروم، اریک (1349). زبان از یاد رفته. ترجمۀ ابراهیم امانت. تهران: مروارید.
- مجلسی، محمّدباقر (1387). بحار الانوار. تصحیح و مقابله محمّدباقر بهبودی. تهران: انتشارات اسلامیه.
- ملّا پریشان (1361). دیوان. به تصحیح و اهتمام اسفندیار غضنفری امرایی. خرم‌آباد: انتشارات کتابفروشی رشنو.
- ملّا پریشان (1384). دیوان. به کوشش اسفندیار غضنفری امرایی. خرم‌آباد: انتشارات شاپورخواست.
- مولوی بلخی، جلال‌الدین محمد(۱۳۶۳). مثنوی معنوی. به تصحیح رینولد الین نیکلسون. تهران: امیرکبیر.
- نوری، علی( 1386). بررسی جلوه‌های نمادپردازی در ادبیات داستانی معاصر. رسالۀ دکتری دانشگاه تربیت مدرس.
- نوری، علی (1390). بررسی وجوه اثرگذاری مولوی بر ملّا پریشان از طریق مقایسۀمثنوی معنوی و پریشان نامه. همایش ملی بررسی سیر تحوّل ادبیات بومی لرستان، صص 1-21.
- یاحقی، محمدجعفر(1375). فرهنگ اساطیر و اشارات داستانی در ادب فارسی. تهران: نشر سروش و پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
- یونگ، کارل گوستاو (1372). روان‌شناسی ضمیر ناخودآگاه. ترجمۀ محمد علی امیری. تهران: علمی و فرهنگی.
- یونگ، کارل گوستاو و همکاران (1378). انسان و سمبلهایش. ترجمۀ محمود سلطانیه. تهران: انتشارات جامی.