مدیرعامل به عنوان یک فرد تصمیم گیرنده در راس شرکت، به خصوص شرکت هایی ماهیت آن ها مبتنی بر تئوری نمایندگی است، نقش بسیار مهمی در افزایش سطح شفافیت ها و ایجاد تقارن اطلاعاتی ایفا می‌نماید. اقناع‌گری به عنوان یک شیوه رفتاری جزء مباحث و موضوعات بسط یافته از سایر علوم به بازار سرمایه و مدیریت مالی می‌باشد که رویکردهای مدیریت را در افشا می‌تواند تحت تاثیر قرار دهد. هدف این پژوهش ارائه مدل اقناع‌گرایی مدیرعامل از طریق افشای اطلاعات مالی می‌باشد. این پژوهش ترکیبی مبتنی بر روش شناسی کیفی و کمی می‌باشد. جامعه آماری بخش کمی شامل ۱۸ نفر از متخصصان دانشگاهی بودند که در زمینه مدیریت مالی و حسابداری دارای تخصص بودند. جامعه آماری بخش کیفی شامل ۳۰ نفر از مدیران عامل شرکت‌های بورس اوراق بهادار تهران بودند که در بخش تحلیل ماتریسی مشارکت نمودند. در این پژوهش ابتدا گزاره‌های مربوط به شیوه‌های اقناع‌گرایانه مدیرعامل در افشای اطلاعات مالی از طریق مطالعه وسیع مطالب و محتوهای مرتبط آغاز شد و پس از دسته‌بندی ۷۹ مقاله، محققان مقاله‌های دسته‌بندی شده را پاییش نمودند و در نهایت ۲۴ پژوهش وارد تحلیل فراترکیب شدند. پس از طی مراحل مربوط به فراترکیب ۱۷ گزاره در قالب سه مولفه شناسایی شدند که پس از تحلیل دلفی به ۱۵ گزاره تقلیل یافت. در بخش تحلیل ساختاری-تفسیری فراگیر ( ) که به دلیل پیچیدگی ریاضی و عملیاتی سرآمد بر تحلیل ساختاری-تفسیری ( ) می‌باشد، در قالب مدل ارائه شده مشخص گردید، تحریک آرزوها و انتظارات سهامداران و سرمایه گذاران به عنوان گزاره رویکردهای روانشناختی اقناع و تحریف از طریق حجیم نشان دادن مکانیزم‌های کنترلی و نظارتی به عنوان گزاره رویکردهای منفعت‌طلبانه به عنوان تاثیرگذارترین گزاره‌های اقناع‌گری مدیرعامل در افشای اطلاعات و گزارش‌های همراه صورت‌های مالی می‌باشد. Manuscript profile