تحلیل تکنیکال یکی از روش‌های پیش‌‌بینی جهت حرکت قیمت، با استفاده از وضعیت گذشته بازار است. همواره یکی از نقایص تحلیل تکنیکال بررسی امکان سرمایه‌گذاری در چهارچوبی خارج از سبد سهام می‌باشد. در بازارهای مالی این نکته مورد تأیید است که سرمایه‌گذاری در قالب سبد سهام و تنوع‌بخشی به گزینه‌ها، یکی از راه‌های کاهش ریسک می‌باشد. مقاله حاضر با به کار بردن مبانی و اندیکاتور‌های مهم تحلیل تکنیکال و استفاده از الگوریتم ژنتیک به طراحی یک سیستم خبره پرداخته، تا بتواند سبد سرمایه‌گذاری مناسبی تشکیل و در صورت لزوم آن را در بازه‌های زمانی متفاوت بروزرسانی نماید. به جهت بررسی و اعتبارسنجی این سیستم از داده‌های 12 سهم در بورس اوراق بهادار تهران در بازه زمانی بین 01/03/1392 تا 01/11/1394 که شاخص کل در طول این مدت سیر نزولی مشهودی داشته استفاده ‌شده است. نتایج به‌دست‌آمده نشان می‌دهد که بازده به‌دست‌آمده با استفاده از این سیستم با احتساب هزینه معاملاتی به میزان قابل‌توجهی بیشتر از استراتژی خرید و نگهداری تمام دارایی‌ها، پرتفوهای پیشنهادی حاصل از حل مدل مارکویتز و حتی سود حساب سرمایه‌گذاری در سیستم بانکی می‌باشد. Manuscript profile

از آنجایی که فضای حاکم بر بازارهای مالی نامطمئن و پر‌ ابهام است، اندازه‌گیری ارزش در معرض خطر شرطی‌‌ در سال‌های اخیر از اهمیت بالایی برای شرکت‌های مالی و سرمایه‌گذاران خرد و کلان برخوردار شده است. در این مقاله به برآورد ارزش در معرض خطر شرطی شاخص کل بورس اوراق بهادار تهران برای توزیع تی‌استودنت در سطوح اطمینان 95‌درصد و 99‌درصد با استفاده از روش استوار کیپرا که به عنوان یک رویکرد جدید برای برآورد استوار ارزش در معرض خطر شرطی‌ پیشنهاد می‌گردد، پرداخته شده است. برای ارزیابی عملکرد رویکرد مذکور، مقایسه بین آن و روش‌های مرسوم GARCH، EGARCH و TGARCH با استفاده از چهار آزمون پس‌آزمایی متشکل از آزمون پوشش غیرشرطی، آزمون پوشش شرطی، آزمون ترکیبی و آزمون تابع زیان لوپز صورت پذیرفت. نتایج حاصل‌ شده نشان می‌دهد، روش استوار کیپرا در مقایسه با سایر روش‌ها در برآورد ارزش در معرض خطر شرطی عملکرد بهتر و قابل اتکاتری دارد. Manuscript profile

سرمایه‌گذاری در شرایطی با چندین معیار و ویژگی‌ها و جنس‌های مختلف بسیار دشوار است. زیرا در این شرایط باید تمامی معیارها را در حالی بررسی کنیم که ممکن است دچار تعارض باشند. استفاده از مدل‌های تصمیم‌گیری می‌تواند در این زمینه راهگشای سرمایه‌گذاران باشد. در این پژوهش قصد داریم تا با استفاده از روش‌های ویکور و پرامیتی و با بهره‌گیری از معیارهای مدل کانسلیم و معیاری پیشنهادی که جهت نزدیک کردن پژوهش به بازار بورس ایران است، سهام برتر را انتخاب و سپس با استفاده از مدل مارکوویتز تعدیل‌شده با لحاظ کردن هزینه‌های معاملاتی، یک سبد سهام ایجاد نماییم. این مطالعه برروی سهم‌های بازار بورس تهران با شرایط تعریف‌شده، سال‌های 92-94 صورت گرفته است. نتایج نشان می‌دهد که درمجموع روش پرامیتی برای تشکیل سبد سهام موفق‌تر عمل کرده و همچنین ازنظر معیارهای شارپ و ترینر چه نسبت به روش ویکور و چه نسبت به سبد بازار نتایج قابل‌قبول‌تری را داشته است. Manuscript profile