این تحقیق با هدف بررسی تاثیر تنش خشکی و محلول پاشی ذرات نانو نقره بر صفات مورفولوژیک و فیزیولوژیک آفتابگردان (Helianthus annuus. L) به صورت کرت های خرد شده و در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با تیمار های تنش خشکی در سه سطح به عنوان عامل اصلی(I0: 60 میلی متر تبخیر از تشت تبخیر کلاس A (آبیاری معمول)،I1 : 90 میلی متر تبخیر از تشت تبخیر کلاس A و I2: 120 میلی متر تبخیر از تشت تبخیر کلاس A) و محلول پاشی ذرات نانو نقره در چهار سطح به عنوان عامل فرعی (NS0: محلول پاشی با آب خالص،NS1 :50 میلی گرم در لیتر نانو نقره،NS2 : 90 میلی گرم در لیتر نانو نقره، NS3: 130 میلی گرم در لیتر نانو نقره) در سه تکرار اجرا گردید. نتایج نشان داد که اثرات ساده آبیاری و نانو ذره نقره و اثرات متقابل آن ها در سطح یک و پنج درصد بر صفات مورد بررسی، معنی دار بود. بالا ترین میزان عملکرد دانه (kg.ha49/4038)، عملکرد روغن (kg.ha 52/2134) از تیمـار آبیـاری معمول،60 mm تبخیـر از تشتـک × 130 میلـی گرم در لیتـر نانو نقـره و عملکـرد بیـولـوژیک (kg.ha 8/11248) با تیمار آبیاری معمول، 60 mm تبخیر از تشتک × 90 میلی گرم در لیتر نانو نقره مشاهده شد. بیش ترین میزان کلروفیل a را تیمار آبیاری معمول و مصرف 50 میلی گرم در لیتر نانو نقره با (05/25 میلی گرم در لیتر) به خود اختصاص داد. تنش سبب افزایش میزان مالون دی آلدئید شد. بالا ترین میزان مالون آلدئید با (71/12 نانو مول بر گرم) وزن تازه از تیمار تنش شدید و محلول پاشی با آب خالص حاصل شد. کم ترین میزان عملکرد دانه با (kg.ha 6/3091) و عملکرد بیولوژیک با (kg.ha 2/8787) و عملکرد روغن با (kg.ha 99/1326) از تیمار تنش شدید، 120mm تبخیر از تشتک× آب خالص حاصل شد. کم ترین میزان مالون دی آلدئید از تیمار آبیاری معمول، 60mm تبخیر از تشتک تبخیر با (nmolg.fw 19/6) و کلروفیل a با تیمار تنش شدید، 120mm تبخیر از تشتک تبخیر (72/17 میلی گرم بر لیتر وزن تازه برگ) به دست آمد. Manuscript profile

به منظور بررسی تاثیر محلول پاشی گلایسین بتائین بر صفات زراعی و فیزیولوژیک کلزا در شرایط کم آبی در منطقه ورامین، آزمایشی در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد ورامین به صورت کرت خرد شده در قالب بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. عوامل مورد بررسی در این آزمایـش شامل تنش کـم آبی در سـه سطح (I1- آبیـاری معمول، mm 60 تبـخیر از تشتک تبخیر، I2 - تنش ملایم، mm 90 تبخیر از تشتک تبخیر و I3- تنش شدید،mm 120 تبخیر از تشتک تبـخیـر) و محلـول پاشـی گلایسیـن بتائیـن در چهـار سطـح (B1- آب خـالـص، B2 - 5/1در هـزار، B3- دو در هـزار و - B45/2 در هزار) بودند. اثرات متقابل سطوح آبیاری و محلول پاشی گلایسن بتائین بر عملکرد دانه، محتوای گلایسین بتائین، محتوای مالون دی آلدئید، محتوای کلروفیل aو b معنی دار بود. به طور کلـی با افـزایش غلظت گلایسیـن بتائیـن به ویژه تحت شـرایط محدودیت شـدیـد آبیـاری، میـزان عملکـرد دانـه و صفات ذکـر شـده (به جـز محتـوای مالون دی آلدئید) افزایش یافت. اثر متقابل دور آبیاری و غلظت گلیسین بتائین در محتوای پرولین و RWC معنی دار نشد. اما اثرات ساده عوامل مذکور در این صفات معنی دار بود. بالا ترین محتوای رطوبت نسبی (87/80 درصد) و محتوای پرولین (7/15 میکرو مول بر گرم وزن تر) به ترتیب در غلظت 5/2 در هزار و 5/1 در هزار گلایسین بتائین مشاهده شد. در حالی که محتوای پرولین در تیمار 5/2 در هزار گلایسین بتائین به کم ترین مقدار خود رسید Manuscript profile

به منظوربررسیاثرمحلول پاشیهگزاکونازولبر عملکرد و خصوصیات بیو شیمیایی ذرتدانه ای رقمKSC704درشرایطقطع آبیاری،آزمایشیبه صورتکرت های خرد شده درقالبطرحپایهبلوک های کامل تصادفی درسهتکراراجراگردید.تیمار های اصلی آزمایش عبارتـند از: = S0آبیـاری معمـول = S1 قطع آبیـاری در مرحله ساقـه دهی S2= قطـع آبیـاری در مرحـله گلـدهی =S3 قطع آبیاری در مرحله پر شدن دانه و تیمارهای فرعی تحقیق شامل: = M0 شاهد (عدم کاربرد) = M1 25 میلی گرم در لیتر M2= 50 میلی گرم در لیتر بود.نتایجحاصلنشاندادقطع آبیاری موجب کاهش عملکرد دانه گردید اما محلول پاشی هگزاکلونازول باعث افزایش صفت ذیل شد. همچنین محلول پاشی 25 و 50 میلی گرم در لیتر هگزاکلونازول باعث افزایش معنی دار آنتی اکسیدانت های سوپر اکسید دیسموتاز، کاتالاز و پراکسیداز شد و میزان بیومارکر تخریب مالون دی آلدئید، دیتیروزینودیهیدروکسیگوآنوزین را کاهش داد و از طریق تغییرات هورمونی موجب افزایش تحمل خشکی در ذرت گردید. Manuscript profile

به منظور بررسی اثرات تنش قطع آبیاری بر عملکرد و صفات فیزیولوژیک کلزا رقم زرقام، تحقیقی در مزرعه پژوهشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین – پیشوا، در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با نه تیمار و چهار تکرار در سال زراعی 94- 1393 اجرا شد. تیمار های مورد بررسی عبارتند از: 1- قطع آبیاری در مرحله گلدهی، 2- قطع آبیاری در مرحله گلدهی+ گلاسین بتائین به صورت محلول پاشی (غلظت 5/1 لیتر در هزار). 3- قطع آبیاری در مرحله گلدهی + گلاسین بتائین به صورت محلول پاشی (غلظت 5/2 لیتر در هزار). 4- قطع آبیاری در مرحله گلدهی + تیوفول به صورت محلول پاشی (غلظت 5/1 لیتر در هزار) . 5- قطع آبیاری در مرحله گلدهی + تیوفول به صورت محلول پاشی (غلظت 2 لیتر در هزار) . 6- قطع آبیاری در مرحله گلدهی + سالسیلیک اسید به صورت محلول پاشی (غلظت 5/0 میلی مولار ). 7- قطع آبیاری در مرحله گلدهی + سالسیلیـک اسید به‌صـورت محلول پاشی (غلظت 1 میلی مولار). 8- مصرف کود زیستی تیوباسیلیوس به صورت اختلاط با بذر و قطع آبیاری در مرحله گلدهی. 9- آبیاری کامل. نتایج نشان داد که افزایش عملکرد دانه در تیمار های مصرف تیوفول، اسید سالسیلیک و گلیسین و تیوباسیلیوس را می توان به علت افزایش هورمون اکسین و نهایتا افزایش انتقال متابولیت ها از برگ ها به دانه دانست و علت دیگر افزایش عملکرد دانه و صفاتی مانند محتوای آب نسبی و کلروفیل در شرایط قطع آبیاری با استفاده از این مواد می توان، تاثیر آن ها بر مسدود شدن و یا کاهش اندازه روزنه و تولید آنزیم های آنتی اکسیدات ماننـد سوپـر اکسیـد دیسموتاز دانست که باعث افزایش آسیمیلات های تولیدی شـده و در نهـایت عملکرد افزایش می یابد. عملکرد دانه از 8/1273 کیلوگرم در هکتار در تیمار قطع آبیاری در مرحله گلدهی با افزایشی معادل 74 درصد به 5/4875 کیلوگرم در هکتار آبیاری کامل رسید که با تیمار های هشت و شش تفاوت معنی داری نداشت و هر سه در تیمار آماری a جای گرفتند. Manuscript profile

به منظور بررسی تأثیر محلول پاشی عصاره جلبک دریایی بر صفات زراعی و فیزیولوژیک جو تحت تنش شوری، آزمایشی گلدانی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در دانشکدهکشاورزیدانشگاهآزاداسلامیواحدورامین-پیشوا در سال 96-1395 اجرا گردید. تیمار ها شامل تنش شوری در سه سطح صفر (شاهد)، 75 و 150 میلی مولار و محلول پاشی عصاره جلبک دریایی در چهار سطح صفر (شاهد)، 5/0، یک و دو در هزار بود. نتایج نشان داد که تنش شوری باعث کاهش وزن هزار دانه، عملکرد تک بوته، محتوای نسبی آب برگ و افزایش درصد پروتئین دانه، کاتالاز و پرولین شد. محلول پاشی عصاره جلبک دریایی توانست موجب افزایش وزن هزار دانه، عملکرد تک بوته، محتوای نسبی آب برگ و پرولین گردد. در شرایط مطلوب حداکثر عملکرد تک بوته به مقدار 71/9 گرم در تیمار یک در هزار عصاره جلبک دریایی مشاهده شد، همچنین در شرایط شوری 75 میلی مولار بیش ترین عملکرد تک بوته مربوط به تیمار های یک و دو در هزار عصاره جلبک دریایی (به ترتیب 49/8 و 9/8 گرم) بود. در تیمار شوری 150 میلی مولار نیز بین سطوح 5/0، یک و دو در هزار عصاره جلبک دریایی تفاوت معنی داری از نظر آماری مشاهده نگردید. نتایج کلی این آزمایش نشان داد که محلول پاشی عصاره جلبک دریایی با بهبود ویژگی های فیزیولوژیک و بیوشیمیایی گیاه جو، باعث بهـــبود تحمل گیاه به شوری و کاهش اثر منفی تنش شوری و عملکرد دانه جو می شود. Manuscript profile

جهت بررسی اثر سطوح مختلف سدیم نیتروپروساید و کادمیوم، بر رقم سبز ریحان، آزمایشی گلدانی در دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین- پیشوا در سال 1396 به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار انجام شد.تیمارهای آزمایشی شامل:سه سطح محلول پاشی سدیم نیتروپرووساید به میزان: صفر (شاهد محلول پاشی با آب خالص)N1،50 میکرو مولارN2، 100 میکرومولارN3و چهار سطح کادمیوم به مقدار:صفر (شاهد)C1، 10 میلی گرم در کیلوگرم خاکC2، 20 میلی گرم در کیلو گرم خاکC3،30 میلی گرم در کیلو گرم خاکC4بود. نتایج تحقیق نشان داد که اثرات متقابل تیمار ها بر صفات مورد بررسی معنی دار شد با افزایش کادمیوم از میزان کلروفیل برگ کاسته شد و در نهایت میزان آسیمیلاسیون کاهش یافت و وزن برگ کاسته شد.بالاترینارتفاع بوته، وزن خشک برگ در بوته، درصد اسانس و عملکرد اسانس درصد متیل کاویکول و از تیمار مصرف 100 میکرو مولار نیتروپروکساید سدیم و شاهد(N3*C1) به دست آمد و پایین ترین میزان ارتفاع بوته، وزن خشک برگ در بوته، پایداری غشای سیتوپلاسمی، درصد اسانس و عملکرد اسانس از تیمار شاهد (محلول پاشی با آب خالص) و مصرف 30 میلی گرم در کیلوگرم کادمیوم در خاک(N1*C4) حاصل شد. نتایج نشان داد با صرف نیترو پروکساید سدیم اثرات منفی تنش کادمیوم تا حدودی زیادی برطرف شد. Manuscript profile

به منظور بررسی اثر محلول پاشی متانول بر صفات زراعی و مورفو فیزیولوژیک آفتابگردان روغنی تحت شرایط تنش شرایط قطع آبیاری، تحقیقی به صورت کرت خرد شده (اسپلیت پلات) در قالب طرح آماری بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 1391 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین (پیشوا) اجرا شد. عامل اصلی در این آزمایش قطع آبیاری و عامل فرعی متانول بود. تیمار قطع آبیاری در سه سطح عدم تنش (شاهد)، تنش در مرحله گل دهی، تنش در مرحله پر شدن دانه در تیمار های اصلی و تیمار محلول پاشی متانول در چهار سطح شاهد، 10، 20، 30 درصد حجمی در تیمار های فرعی قرار گرفتند. زمان محلول پاشی در سه مرحله هشت برگی، 15 و 30روز بعد از اولین محلول‌پاشی انجام گرفت. نتایج نشان دادند که اثرات ساده قطع آبیاری و محلول پاشی متانول و اثرات متقابل آن ها بر عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، وزن هزار دانه، قطر طبق و هدایت الکتریکی در سطح یک و پنج درصد معنی دار شدند. حداکثر عملکرد دانه به عنوان مهم ترین صفت مورد بررسی از تیمار عدم تنش و محلول پاشی متانول 20 درصد حجمی به میزان 667/3205 کیلو گرم در هکتار به دست آمد و کم ترین عملکرد دانه متعلق به تیمار تنش در مرحله پر شدن دانه و عدم محلول پاشی متانول به میزان 371/1648 کیلو گرم در هکتار بود. Manuscript profile

به منظور بررسی اثر آلودگی سرب و کادمیوم بر جوانه زنی بذر سورگوم رقم کیمیا، آزمایشی در آزمایشگاه دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین- پیشوا، به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در سـه تکرار انجام شد. عوامل مورد بررسی عبارتند از: کلرید سرب در سه سطح (صفر، 60 و 120 میکرو مول در لیتر) و کلرید کادمیوم در چهار سطح (صفر، 30، 60 و 90 میکرو مول در لیتر). نتایج تجزیه واریانس نشان داد که کلرید سرب بر صفات درصد جوانه زنی نهایی، وزن تر ریشه چه، وزن تر ساقه چه درسطح پنج درصد و بر صفات وزن خشـک ریشه چه، وزن خشک ساقه چه، طول ریشه چه، آنزیم کاتالاز و آنزیم اسید فسفاتاز در سطح یک درصد معنی دار بود. اثرساده کلرید کادمیوم بر صفات وزن تر ریشـه، وزن خشک ساقه چه، طول ریشه چه، در سطح پنج درصد و بر صفات آنزیم کاتالاز و آنزیم اسید فسفاتاز در سطح یک درصد معنی دار بود. اثرات متقابل کلرید سرب و کلرید کادمیوم بر صفات وزن خشک ساقه چه، طول ریشه چه در سطح یک درصد معنی دار بود و بر سایر صفات معنی دار نبود. مقایسه میانگین اثرات متقابل کلرید سرب و کلرید کادمیوم بر طول ریشه چه نشان داد که بیش ترین مقدار با چهار میلی متر مربوط به تیمار بدون استفاده از کلرید سرب و کلرید کادمیوم و کم ترین مقدار با 8/1 میلی متر مربوط به تیمار 120 میکـرو مول در لیتـر کلـرید سرب و 90 میکـرو مول کلـرید کادمیوم بود. همچنین مقایسـه میانگیـن اثرات متقابـل کلرید سرب و کلرید کادمیوم بر وزن خشک ساقه چه نشان داد که بیش ترین و کم ترین مقدار به ترتیب با 018/0 گرم و 001/0 گرم مربوط به تیمار عدم مصرف کلرید سرب و 60 میکرو مول بر لیتر کلرید کادمیوم و تیمار 120 میکرو مول در لیتر کلرید سرب و 90 میکرو مول در لیتر کلرید کادمیوم بود. بهترین عملکرد در صفات مورد بررسی مربوط به تیمار شاهد بود. Manuscript profile

گیاهان دارویی از ارزش و اهمیت خاصی در تأمین بهداشت و سلامت جوامع به لحاظ درمان وپیشگیری از بیماری ها برخوردار هستند. نعناع فلفلی یکی از مهم ترین گیاهان دارویی متعلق به خانواده نعناعیان است که امروزه در سراسر دنیا کشت می شود. تحقیقات گسترده ‌ای برای شناخت کارایی و نحوه اثر کود های دامی و زیستی در رشد، عملکرد و تولید اسانس گیاهان دارویی آغازشده است که حاکی از بهبود کیفیت و کمیت محصول است. به منظور بررسی اثرات کود دامی و کود های زیستی بر نعناع فلفلی پژوهشی به صورتفاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در چهار تکرار به صورت گلدانی در منطقه ورامیندرسال 1396 انجام شد. تیمار ها شامل سه سطح کود دامی (صفر، سه و پنج گرم کود در یک کیلوگرم خاک) و چهار سطح کود زیستی (عدم مصرف، نیتروکسین، بارور 2 و ترکیب نیتروکسین و بارور 2) بودند. نتایج نشان داد که اثرات کود دامی و کود زیستی براکثر صفات اندازه‌گیری شده،معنی دار بود. مقایسه میانگین صفات نشان داد که مصرف پنج گرم کود دامی در یک کیلوگرم خاک و نیز مصرف توأم کود نیتروکسین و بارور 2 دارای بیش ترین افزایش را در ارتفاع بوته، طول ریشه، وزنترو خشک برگ ها در بوته، وزنتر و خشک بوته،مقدار کلروفیل b در برگ، مقدار اسانس اندام هوایی، مقدارنیتروژنو فسفر دربرگ، عملکرد اسانس بوته و مقدار منتول در اسانس نسبت به شاهد بودند؛ بنابراین مصرف کوددامی (پنج گرم کود دامی در یک کیلو گرم خاک) ومصرف توأم کود های بیولوژیک به لحاظ بیش ترین افزایش عملکرد رویشی، عملکرداسانس و مقدار منتول توصیه می شود. Manuscript profile

به منظور بررسی اثر پرایمینگ هورمون جیبرلیک اسید و اکسین بر صفات جوانه زنی بذور زوال یافته ذرت رقم سینگل کراس 704 تهیه شده از مرکز تحقیقات کشاورزی، آزمایشی در آزمایشگاه دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین- پیشوا به صورت طرح کاملا تصادفی در چهار تکرار اجرا شد. تیمار های آزمایش، شامل تیمار پیری تسریع شده در سه سطح (صفر، هفت و 14روز)، تیمار هورمون پرایمینگ اکسین در چهار سطح (صفر، 50، 100 و 150ppm) و تیمار هورمون پرایمینگ جیبرلیک در چهار سطح (صفر، 200، 400 و600ppm ) بود. صفات درصد جوانه زنی، متوسط سرعت جوانه زنی روزانه، بنیه بذر، شتاب متوسط جوانه زنی، طول ریشه چه، طول ساقه چه، شاخص جوانه زنی، وزن خشک شده گیاهچه، آزمون سرما، آزمون هدایت الکتریکی قبل و بعد از پرایمینگ، شاخص طولی بنیه گیاهچه، نسبت طول ریشه چه به ساقه چه و میانگین مدت جوانه زنی تحت تاثیر تیمار ها قرار گرفتند و اختلافات به وجود آمده در سطح یک و پنج درصد معنی دار شد. نتایج جدول مقایسه میانگین ها، صفات مورد ارزیابی را از لحاظ آماری، در گروه های متفاوت قرار داد. تیمار پیری تسریع شده، پایین ترین میزان میانگین ها را در مقایسه با شاهد در اکثر صفات مورد ارزیابی داشت و نشان داد که فرسودگی بذر تاثیر نا مطلوبی بر صفات مرتبط با جوانه زنی داشت. Manuscript profile

کود های زیستی حاوی تعـداد کافـی از یک یا چند گونـه از ریز سـاز واره های مفید خاکـزی هستند قادرند عناصـر غذایی را از شکل بلا استفاده، به شکل قابل استفاده، تبـدیل کنند. بدین منظور جهت بررسی اثر کود دامی به همراه تلقیح بذر با کـود زیستـی تثبیت کننده نیتـروژن بر صفات زراعی ذرت دانـه ای رقم KSC647 آزمایشـی به صورت فاکتـوریل در قـالب طـرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار در مزرعـه پژوهشـی دانشکـده کشـاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحـد ورامین اجـرا شد. عـوامل آزمایش شـامل کـود دامی: M1 استفـاده 30 تن در هکتـار کـود دامی و M2 عـدم مصرف کـود دامی، عامل دیگر کـود زیستـی شامل سویـه کـود زیستـی ازتوباکترchroococcum) (Azotobacter: (Az1) تلقیح بذر با کود زیستی ازتوباکتر و (Az0) عدم تلقیح بذر با کود زیستی ازتوباکتر و عامل سوم شامل سویه کود زیستی آزوسپیریلوم (Azosprillum brasilense): (As1)تلقیح بذر با کود زیستی آزوسپیریلوم و (As0) عدم تلقیح بذر با کود زیستی آزوسپیریلوم. نتایج نشان داد بیش ترین مقدار عملکرد دانه (Kg.ha 3/12833)، عملکرد بیولوژیک (Kg.ha 8/29997) وزن هزار دانه (g 1/282) و تعداد دانه در بلال(N.o 3/495)، از تیمار مصرف توام کود دامی و تلقیح بذر با ازتوباکتر و آزوسپیریلوم حاصل شد. کم ترین مقدار شاخص برداشت و درصد روغن دانه نیز از این تیمار به دست آمد. به نظر می رسد فراوانی نیتروژن حاصل از کود دامی در ابتدای رشد باعث بهبود رشد رویشی گردید و در اواسط رشد باکتری های تثبیت کننده نیتروژن توانستند نیتروژن خاک را تثبیت کند در اختیار گیاه قرار دهند. همیاری این دو عامل باعث شد که نیتروژن مورد نیاز گیاه تا پایان رشد در اختیار گیاه قرار داشته باشد و بدین ترتیب بالا ترین میزان عملکرد و اجزای عملکرد حاصل شود. Manuscript profile

به منظور بررسی اثر پیش تیمار سالیسیلیک اسید بر جوانه زنی و فعالیت آنزیم آلفا آمیلاز، گیاهچه ذرت شیرین در تنش شوری، آزمایشی در آزمایشگاه فیزیولوژیکی دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد ورامین– پیشوا طراحی شد. بذر های ذرت شیرین، رقم Saccharata پس از خیساندن در محلول های(صفر، 5/0 و یک میلی مولار) سالیسیلیک اسید به مدت 24 ساعت، جهت جوانه زنی در شرایط تنش شوری، به کاغذ های رولری آغشته به محلول NaCl با غلظت های(صفر، 25، 50، 100 و 200 میلی مولار) منتقل شده و در محیط کشت قرار گرفت. پس از جوانه زنی درصد جوانه زنی، فعالیت آنزیم آلفا آمیلاز و وزن خشک گیاهچه مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد تنش شوری باعث کاهش درصد جوانه زنی در بذر های ذرت شیرین شده، به طوری که غلظت 200میلی مولار نمک سبب کاهش 33/58 درصد جوانه زنی نسبت به تیمار شاهد می شود. همچنین مشاهده شد که سالیسیلیک اسید تاثیر مثبتی بر جوانه زنی داشته و هم در شاهد و هم در تیمار های تنش دیده سبب افزایش جوانه زنی می شود. استفاده از سالیسیلیک اسید موجب افزایش وزن خشک گیاهچه می گردد. سنجش فعالیت آنزیمی نشان داد که فعالیت آنزیم آلفا آمیلاز در شرایط تنش شوری کاهش یافته و سالیسیلیک اسید سبب افزایش فعالیت این آنزیم یا به عبارتی کاهش اثر تنش شوری می شود. با توجه به نتایج به دست آمده می توان نتیجه گرفت که پیش تیمار بذر ذرت شیرین با سالیسیلیک اسید یک میلی مولار اثر مثبتی بر جوانه زنی داشته و با تاثیر بر سیستم دفاع آنتی اکسیدانی گیاه سبب افزایش تحمل گیاهچه های ذرت شیرین تحت تنش شوری می گردد. Manuscript profile