شناسایی، تنوع گونه‌ای و فراوانی خانواده لوچ ماهیان در رودخانه‌های استان تهران از فصل پاییز 1397 تا پاییز 1398 بمدت دوازده ماه به اجرا درآمد. برای این منظور 10 ایستگاه نمونه‌برداری انتخاب شد. نمونه‌ها پس از صید توسط الکتروشوکر با الکل تثبیت شدند و جهت بررسی‌های زیست سنجی به آزمایشگاه منتقل شدند. نتایج این بررسی نشان داد که سه گونه متعلق به خانواده سگ‌ماهیان در رودخانه‌های جاجرود، حبله رود و لار در استان تهران زیست می‌کنند. گونه Oxynoemacheilus bergiana با 77/27 درصد بیشترین و گونه های Paracobitis iranian با 15 درصد، و Oxynoemacheilus angorae با 73/7 درصد، کمترین تنوع گونه‌ای را در ایستگاه‌های انتخاب شده دارند. همچنین در ایستگاه سعیدآباد فراوانی گونه ای Oxynoemacheilus bergiana 27/77 درصد و Paracobitis Iranian 18/3 درصد بود. در ایستگاه خجیر فراوانی گونه ای Paracobitis iranian 63/3 درصد بود. در ایستگاههای زرین دشت و سیمین دشت فراوانی گونه ای Paracobitis iranian مساوی و برابر 1/4 درصد بوده است. در ایستگاههای سدلار و دلیچای فراوانی گونه ای سگ ماهی جویباری آنگورا Oxynoemacheilus angorae بترتیب معادل 45/5 درصد و 27/2 درصد بود. همچنین بیشترین تراکم در فصل ماهیان صید شده بترتیب به تابستان، پاییز، بهار و زمستان تعلق داشت که فراوانی گونه سگ‌ماهی جویباری سفیدرود Oxynoemacheilus bergiana با 1/34 درصد در تابستان، 20 درصد در پاییز، 8/11 درصد در زمستان و 336/11 در بهار بود. گونه سگ‌ماهی تاجدار ایرانی Paracobitis iranian با 63/8 درصد در تابستان و 37/6 در بهار بود. گونه سگ‌ماهی جویباری آنگورا Oxynoemacheilus angorae در تابستان 45/5 درصد و پاییز 28/2 درصد بود. Manuscript profile

لاکپشتها خزندگانی از راسته Testudines میباشند و به عنوان گونه های کلیدی در زیستگاه محل زندگی خود بشمار میروند و وجود آنها به بقا و پایداری تنوع زیستی کمک میکند. مطالعه حاضر با هدف بررسی پراکنش و تنوع گونه ای لاکپشت در جنوبشرق استان تهران انجام شد. نمونه برداری لاکپشتان از بهار تا پایان تابستان 1394 به صورت ماهانه و براساس کار میدانی در 12 ایستگاه صورت گرفت ولی فقط در 5 ایستگاه، لاکپشت وجود داشت، بطوریکه در شهرستانهای پیشوا و پاکدشت لاکپشتی یافت نشد. تعداد 56 قطعه لاکپشت از 5 ایستگاه در جنوبشرق استان جمع آوری شد و بعد از زیست سنجی کامل و تشخیص جنسیت، توسط کلیدهای شناسایی، مورد شناسایی قرار گرفتند. از 56 نمونه جمع آوری شده، تعداد 36 قطعه نر و 20 قطعه ماده بودند. همه نمونه ها، به زیرگونه Mauremys caspica caspica تعلق داشتند. پس از شناسائی، آنالیز آماری داده ها با استفاده از نرم افزارهای Excel و Spssانجام شد. با اینکه از نظر عددی تعداد بیشترین نمونه مربوط به ایستگاه های شاهزاده محمد-ایجدان و دریاچه بهرام بود و کمترین نمونه در ایستگاه روستای داوودآباد مشاهده شد ولی از نظر آماری مشخص شد که اختلاف معنی داری در رابطه با پراکنش این گونه بین ایستگاه های که نمونه یافت شد وجود ندارد (0/05<p). نسبت جنسی نر به ماده 1:1 بدست آمد. همچنین تفاوت معنیدار بین جنسیت و طول دم، فاصله پلاسترون تا کلوآک و فاصله کلوآک تا انتهای دم حاصل شد (0/01>p). Manuscript profile