هدف: پژوهش حاضر باهدف شناسایی شاخص‌ها و مؤلفه‌های مؤثر بر ارزیابی عملکرد سازمان‌های پژوهشی و ارائه الگوی ارزیابی این سازمان‌ها انجام‌شده است. روش: این پژوهش در زمره تحقیقات کاربردی و ازنظر روش انجام تحقیق، اکتشافی و آمیخته محسوب می‌شود. مرحله کیفی از روش استقرائی و راهبرد نظریه‌پردازی داده بنیاد از دیدگاه اشتراوس و کوربین و در مرحله کمی از تحلیل عاملی اکتشافی و تأییدی و مدل معادلات ساختاری استفاده شد. یافته ها: نتایج حاصل از تحلیل یافته‌ها حاکی از آن بود که ارزیابی عملکرد سازمان‌های پژوهشی مشتمل بر ارزیابی سازمان‌های پژوهشی شامل دو بعد رفتاری و ساختاری؛ موجبات علی شامل طراحی، اجرا و ارزشیابی و کنشگران انسانی؛ بسترها شامل دو مؤلفه اصلی سطح ملی، سطح سازمانی؛ اجرای ارزیابی پژوهش شامل دو زیر مؤلفه سطح خرد و سطح کلان؛ واسطه‌ها شامل دو مؤلفه سطح سازمانی و سطح محیط سازمان؛ پیامدها در سه سطح فردی، سازمانی و فرا سازمانی می‌باشند. همچنین، در مدل یابی معادلات ساختاری با تأکید بر نرم‌افزار AMOS نشان‌دهنده برازش مناسب و تأیید الگوی پژوهش است. نتیجه گیری: تدوین و به‌کارگیری این الگو به سیاست‌گذاران و نهادهای اصلی از قبیل وزارت عتف، شورای عالی عتف، شورای عالی انقلاب فرهنگی، معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری که در پایش و ارزیابی اختیارها و وظایفی بر عهده‌دارند و همچنین مدیران سازمان‌های پژوهشی این امکان را می‌دهد که رهنمودهای سیاستی و تدابیر بازنگری بهتری را مدنظر قرار دهند و به‌تمامی زوایای عملکرد ازنظر نقاط قوت و ضعف سازمان‌های پژوهشی دست یابند. Manuscript profile