با توجه به سیاست حرکت کشور به سمت توسعه همه ‌ساله درصد بالایی از بودجه سالیانه کشور در پروژه‌های عمرانی هزینه می‌گردد. اجرای این پروژه‌ها نیازمند صرف زمان، هزینه و سایر منابع می‌باشد. عدم تنظیم مناسب قراردادهای پیمانکاری و توزیع ناعادلانه مسئولیت‌ها و اختیارها باعث چالش‌های بسیاری میان کارفرمایان و پیمانکاران پروژه‌ها گردیده است. از طرفی پروژه‌های عمرانی در دستیابی به اهداف تعیین‌شده با تهدیدها و فرصت‌هایی در رابطه با عناصر کلیدی پروژه شامل زمان، هزینه و کیفیت مواجه هستند. ریشه بیشتر این تهدیدها و فرصت‌ها را می‌توان در مجموعه‌ای از شرایط عدم قطعیت جستجو کرد که با توجه به شرایط متغیر و بی‌ثبات کشور تأثیر بسیاری در روند انجام پروژه‌ها دارند که می‌بایست نسبت به شناسایی آن‌ها و پیش‌بینی شرایط محتمل اقدام کرد.بوسیله تکنیک‌های تصمیم‌گیری چند‌شاخصه و رویکرد برنامه‌ریزی سناریو انواع قرارداد پروژه‌های عمرانی صورت گرفته شد. ابتدا انواع قرارداد قابل انعقاد در سازمان شناسایی گردید سپس شاخص‌های رتبه‌بندی گزینه‌ها با مطالعه سند استراتژی سازمان مشخص شد همچنین به منظور مشخص کردن عدم قطعیت‌ها، با مرور ادبیات عوامل موثر بر شاخص‌ها شناسایی و در دو دسته‌بندی خارج از کنترل و تحت کنترل دسته‌بندی گردید که از طریق عوامل خارج از کنترل عدم قطعیت‌ها شناسایی شدند و سناریوها توسعه یافتند. در نهایت از طریق روش Max-Min گزینه‌های استراتژیک به ترتیب روش ]چهار عاملی، E.P.C، روش طرح و ساخت، P.E، روش 3 عاملی و روش کلید چرخان رتبه‌بندی شدند. Manuscript profile