این پژوهش با هدف بررسی رابطۀ بین ترس کودکان 6 تا 8 ساله از دندانپزشکی با ترس والدینشان اجرا شد. روش پژوهش همبستگی و نمونۀ آماری پژوهش شامل 107 کودک 6 تا 8 ساله بود که در سال تحصیلی 91ـ1390به همراه والدین خود به درمانگاه دندانپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی خوراسگان مراجعه کردند . روش نمونه‌گیری هدفمند و ابزار های پژوهش شامل مقیاس بررسی ترس کودکان زیر شاخص دندانپزشکی ( کاتبرت و ملامد، 1982) برای ارزیابی ترس کودکان، مقیاس تغییر‌یافته اضطراب دندانپزشکی (هامفریس و همکاران، 1995) برای ارزیابی ترس والدین و مقیاس رتبه‌ای رفتاری (فرانکلو همکاران، 1962) برای ارزیابی رفتار کودک حین درمان بود. پرسشنامه‌های اول و دوم را والد کودک و پرسشنامۀ سوم را دندانپزشک تکمیل کرد. تحلیل داده‌ها از طریق ضریب همبستگی پیرسون و ضریب همبستگی اسپیرمن و آزمون t مستقل انجام شد. یافته‌ها نشان داد که بین نمره‌های ترس والدین و کودکان رابطۀ معنادار مستقیم وجود دارد (001/0 P < ). همچنین بین مقیاس بررسی ترس کودکان ـ زیر شاخص دندانپزشکی و مقیاس رتبه‌ای رفتاری فرانکل رابطۀ منفی معنادار وجود داشت (001/0 P < ). براساس نتایج در کودکان گروه سنی 6 تا 8 سال، ترس والدین می‌تواند بر روی ترس دندانپزشکی کودک و درجۀ همکاری او با دندانپزشک تأثیر بگذارد. Manuscript profile