این پژوهش با هدف بررسی رابطۀ بین ترس کودکان 6 تا 8 ساله از دندانپزشکی با ترس والدینشان اجرا شد. روش پژوهش همبستگی و نمونۀ آماری پژوهش شامل 107 کودک 6 تا 8 ساله بود که در سال تحصیلی 91ـ1390به همراه والدین خود به درمانگاه دندانپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی خوراسگان مراجعه کردند . روش نمونه‌گیری هدفمند و ابزار های پژوهش شامل مقیاس بررسی ترس کودکان زیر شاخص دندانپزشکی ( کاتبرت و ملامد، 1982) برای ارزیابی ترس کودکان، مقیاس تغییر‌یافته اضطراب دندانپزشکی (هامفریس و همکاران، 1995) برای ارزیابی ترس والدین و مقیاس رتبه‌ای رفتاری (فرانکلو همکاران، 1962) برای ارزیابی رفتار کودک حین درمان بود. پرسشنامه‌های اول و دوم را والد کودک و پرسشنامۀ سوم را دندانپزشک تکمیل کرد. تحلیل داده‌ها از طریق ضریب همبستگی پیرسون و ضریب همبستگی اسپیرمن و آزمون t مستقل انجام شد. یافته‌ها نشان داد که بین نمره‌های ترس والدین و کودکان رابطۀ معنادار مستقیم وجود دارد (001/0 P < ). همچنین بین مقیاس بررسی ترس کودکان ـ زیر شاخص دندانپزشکی و مقیاس رتبه‌ای رفتاری فرانکل رابطۀ منفی معنادار وجود داشت (001/0 P < ). براساس نتایج در کودکان گروه سنی 6 تا 8 سال، ترس والدین می‌تواند بر روی ترس دندانپزشکی کودک و درجۀ همکاری او با دندانپزشک تأثیر بگذارد. Manuscript profile

سابقه و هدف: پوسیدگی دندان شایع ترین بیماری مزمن در جهان است و استرپتوکوک های گروه میوتانس اصلی ترین عامل ایجاد پوسیدگی در انسان به شمار می روند. استفاده از پروبیوتیک ها یکی از روش های جدید پیشگیری از پوسیدگی دندان می باشد. از جمله پروبیوتیک های مهم در این فرآیند لاکتوباسیلوس رامنوسوس است. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر لاکتوباسیلوس رامنوسوس بر فرآیند اتصال استرپتوکوک های دهانی انجام شد. مواد و روش ها: این پژوهش به صورت مقطعی- توصیفی بر روی 40 سویه استرپتوکوک های میوتانس و غیرمیوتانس از نمونه های پلاک و پوسیدگی دندان افراد داوطلب مراجعه کننده به دانشکده دندانپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان اصفهان انجام شد. قدرت تشکیل بیوفیلم آن ها ارزیابی و قوی ترین سویه ها در تشکیل بیوفیلم انتخاب شدند. تاثیر لاکتوباسیلوس رامنوسوس (ATCC4769) بر اتصال استرپتوکوک ها به چند روش بررسی گردید. روش 1، مخلوط هم حجم لاکتوباسیل و استرپتوکوک به طور هم زمان، روش 2، 30 دقیقه قبل از ورود استرپتوکوک به سیستم، روش 3، رسوب سلولی پروبیوتیک و در روش 4 روماند کشت شبانه پروبیوتیک استفاده گردید. یافته ها: لاکتوباسیلوس رامنوسوس در هر 4 روش موجب کاهش اتصال استرپتوکوک ها به سطح گردید. از میان روش های مورد بررسی روش 2 از بقیه موثرتر بود. به طوری که در روش 2 کاهش بیشتری در اتصال استرپتوکوک های میوتانس نسبت به غیر میوتانس ایجاد گردید. بین روش های 3 و 4 نیز تفاوتی از نظر اتصال مشاهده نشد. اما تاثیر هر دو روش بر استرپتوکوک های میوتانس از دیگر استرپتوکوک ها بیشتر بود. نتیجه گیری: استفاده از باکتری لاکتوباسیلوس رامنوسوس به عنوان پروبیوتیک اتصال استرپتوکوک های میوتانس و غیرمیوتانس به سطوح را کاهش داده و می تواند منجر به کاهش شیوع پوسیدگی دندان گردد. Manuscript profile