پژوهش حاضر باهدف طراحی و اعتباریابی الگوی برنامه درسی گردشگری پایدار در آموزش عالی با روش پژوهش ترکیبی انجام گرفت. نخست، از روش فراترکیب استفاده گردید، جامعه آماری در فرایند سنتز شامل کلیه آثار منتشر شده در این حوزه از سال‌های2000تا 2022در پایگاه اطلاعاتی معتبر شامل 62 سند می‌باشد از روش کنترل اعضاء و ضریب توافق برابر با 75% برای اعتبارداده‌ها استفاده شد. یافته‌ها در قالب چارچوب ده عنصر برنامه درسی گردشگری پایدار ارائه و روایابی چارچوب طراحی‌شده براساس نظرات 12 نفر از متخصصان گردشگری و برنامه‌ریزی درسی از طریق مصاحبه نیمه ساختار یافته حاصل آمد. سپس از روش کمی، داده‌ها با استفاده از مدل تحلیل عاملی اکتشافی و تأییدی اعتباریابی شد. جامعه آماری، کلیه متخصص حوزه گردشگری و برنامه‌‌‌‌‌ریزی درسی و دانشجویان دکتری هر دو رشته و نمونه به‌طور تصادفی24دانشگاه انتخاب و پرسشنامه به‌تمامی اساتید و دانشجویان دکتری در دانشگاه‌های منتخب ارسال شد. روایی پرسشنامه از روش لاوشه و پایایی آن از طریق آزمون آلفای کرنباخ 8/96%محاسبه و تائید شد. یافتهها حاکی از آن است سازه‌های پژوهش از لحاظ همگرایی و همبستگی از اعتبار کافی برخوردار هستند و نشان دهنده‌ی وجود برازش مدل الگوی برنامه درسی گردشگری پایدار در آموزش عالی بود. چارچوب ارائه شده در صورت کاربرد در نظام آموزشی، اثرات جامع و مثبت خود را نمایان می‌سازد. زیراکه از نتایج پژوهش می توان در دورههای تحصیلی و آموزشی حوزه گردشگری بهره گرفت. همچنین هر حیطه تعریف شده از یافته‌های پژوهش می‌تواند در جای خود با توجه به گرایش‌های متعدد رشته‌های حوزه گردشگری مورد استفاده قرار گیرد