سورفاکتانت به عنوان ماده کاهش دهنده کشش سطحی در ریه نقش اساسی در درمان بیماری های ریوی ایفا می نماید. پروتئین کموتاکسیک مونوسیت 1 (MPC1) توسط مونوسیت ها تولید و با القای فاگوسیتوز سبب حذف عفونت از بدن می شود. جهت ارزیابی اثرات درون تنی سورفاکتانت ریوی، تعداد پنج راس خرگوش انتخاب، بعد از بیهوشی سورفاکتانت تهیه شده از طریق نای با کمک کاتتر طراحی شده وارد ریه گردیده و در زمان های قبل از تجویز دارو، ساعت های 24، 48، 72 و روزهای 7 و 30 بعد از تجویز خون از حیوان گرفته شد. سلول های تک هسته ای خون محیطی طبق پروتکل از خون هپارینه جدا و کشت داده شدند. میزان بیان ژن در سلول های تک هسته ای خون محیطی در ساعت قبل از تجویز دارو و ساعت های بعد دریافت با کمک روش Real Time PCR مورد ارزیابی قرار گرفت. بر اساس نتایج به دست آمده، میزان MCP-1 در نمونه قبل از تداخل دارویی و ساعت های 24، 48 ، 72 و روز 7 تفاوت آماری معنی داری را نشان داد. نتایج نشان داد که میزان بیان ژن MCP-1 در 24 ساعت بعد از مواجه با داروی سورفاکتانت افزایش یافت و در 48 ساعت بعد از تزریق دارو به حداکثر بیان خود رسید. در مجموع افزایش مونوسیت ها و MCP-1 همزمان با هم احتمالاً بیانگر نقش هدایتی در سیستم ایمنی بدن توسط داروی سورفاکتانت و متعاقباً اثرات دفاعی MCP-1 در بافت ریه است. Manuscript profile