ژاک لاکان (Jacques Lacan) در نظریه مرحلۀ آینه، بر نقش اساسی تصویر آینه در رشد روان شخص تاکید می کند. او به اهمیتی که تصویر آینه ای در هویت اجتماعی و زبانی فرد دارد اشاره می کند. مفهوم دیگری که در این مقاله مورد بررسی قرار می گیرد نگاه خیره است که با نظریۀ لاکان درباره مرحلۀآینه پیوند دارد. از نظر لاکان نگاه خیره مرد بر نگاه خیره زن برتری دارد. نگاه خیرۀ مرد با زن به عنوان اُبژه ای که جایگاه پایین تری دارد، برخورد می کند. در مقالۀ حاضر، نویسنده سعی کرده است با استفاده از روش توصیف و تحلیل محتوا، نظریۀ لاکانی نگاه خیره و مرحلۀ آینه را در اشعار فروغ فرخزاد مورد بررسی قرار دهد. اشعار فروغ بازتابی از احساسات و تفکرات او است، لذا این مقاله می تواند زمینه مهمی را برای گسترش رویکرد لاکانی بر اشعار فروغ فراهم سازد. پرسش اصلی تحقیق این است که چگونه می توان به ارتباط بین نگاه خیره و مرحلۀ آینه لاکانی با اشعار فروغ پی برد. یافته ها بر این موضوع دلالت می کنند که فروغ قصد داشته است از طریق اشعارش هویتی را که جامعه و سنت ادبی برای او و زنان دیگر در نظر گرفته است به چالش بکشاند؛ او قصد داشت به خود واقعی برسد. به همین منظور، او توانست بخوبی از آینه به عنوان استعاره استفاده کند و مانند بسیاری از شعرای مدرن، از تصویر آینه و نگاه خیره حاصل از آن، ذهنیت زنانه و بحران هویتی خودش را به تصویر بکشاند. Manuscript profile