گونه‌های هفت‌‌بند که متعلق به خانواده پلی‌گوناسه (Polygonaceae) هستند، استفاده‌های متنوعی در طب سنتی کشورهای آسیایی مانند چین، ژاپن و ایران دارند. در این مطالعه، فعالیت آنتی‌اکسیدانی عصاره های متانولی ریشه گونه هفت‌بند افغانی(Polygonum afghanicum) جمع آوری شده در بهار و پاییز، و عصاره متانولی ریشه هفت‌بند ژاپنی (Polygonum cuspidatum) اندازه گیری و با یکدیگر مورد مقایسه شدند. فعالیت آنتی اکسیدانی عصاره ها با استفاده از آزمون های مختلف آنتی اکسیدانی، از جمله انداز‌ه‌گیری محتوای کل ترکیبات فنولی (TPC) و فلاونوئیدی (TFC)، فعالیت‌ مهارکنندگی رادیکال‌های آزاد (RSA)، کلات کردن یون آهن (FIC) و آزمون بی رنگ شدن بتا-کاروتن (BCB) انجام شد. بیشترین مقادیر محتوای کل ترکیبات فنولی (mgGAE/g 1/32/347) و فلاونوئیدی (mgRE/g 6/12/165) برای گیاه هفت بند ژاپنی بدست ‌آمد؛ در حالی که گیاه هفت بندی افغانی جمع آوری شده در فصل بهار با اندکی تفاوت بیشترین میزان فعالیت آنتی اکسیدانی درآزمون های RSA با مقادیر µg/mL 5/15/14 =IC50 ، FIC به میزان % 7/17/96 و BCB به مقدار % 6/39/50 از خود نشان داد. با توجه به نتایج فوق، گونه هفت بند افغانی جمع آوری شده در فصل بهار به عنوان گونه ای بومی توانایی بیشتری در برخی از آزمون های آنتی اکسیدانی از خود نشان داد. این نتایج می تواند به دلیل وجود ترکیبات موثره دیگر در این گونه باشد. Manuscript profile