زمینه و هدف: در دهه گذشته مطالعات پزشکی تمایل زیادی به بررسی کیفیت زندگی داشته اند. کیفیت زندگی تلفیقی از ابعاد جسمی، روانی، اجتماعی و محیطی می باشد که بر اساس تجربیات فرد از زندگی بیان می شود. مطالعه حاضر با هدف تعیین سطوح کیفیت زندگی در ماماهای شاغل به عنوان عناصر موثر بر سلامت زنان طراحی گردید.روش بررسی: پژوهش حاضر یک مطالعه مقطعی با رویکرد توصیفی تحلیلی است که تحت عنوان "بررسی کیفیت زندگی ماماهای شاغل شهر قم" انجام شده است. جمعیت مورد بررسی، 158 نفر از ماماهای شاغل شهر قم بودند که پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و بررسی کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت جهت تکمیل، درا ختیار آنها قرار گرفت. داده‌ها با بهره‌گیری از نرم افزار SPSS و آمار توصیفی، آزمون تی مستقل، من‌ویتنی و رگرسیون خطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: نتایج این پژوهش نشان می‌دهد که اکثر واحدهای مورد پژوهش کیفیت زندگی خود را "خوب" ارزیابی نموده‌اند. نمرات حیطه‌های مختلف کیفیت زندگی، بین ماماهای شاغل در درمانگاه و زایشگاه، تفاوت آماری معنی داری نداشت(P < 0.05). بر اساس آزمون رگرسیون خطی ارتباط آماری معنی داری میان حیطه های سلامت روانی، اجتماعی و محیط با تاهل و مدرک تحصیلی، وجود داشت(P < 0.05). نتیجه گیری: با آنکه مامایی از مشاغل پراسترس محسوب می‌شود اما اکثر واحدهای مورد پژوهش کیفیت زندگی خود را "خوب" ارزیابی نموده‌اند و نمرات حیطه‌های مختلف کیفیت زندگی، بین ماماهای شاغل در درمانگاه و زایشگاه، تفاوت آماری معنی‌داری نداشت. Manuscript profile