مقدمه: بسیاری از مبتلایان به سرطان مشکلات و علائمی دارند که بر احساس آنها از خوب بودن و عملکرد فیزیکی و اجتماعی آنان تاثیر گذار است وموجب کاهش کیفیت زندگی و افزایش پیامد نامطلوب در آنها می شود. مطالعه حاضر با هدف بررسی کیفیت زندگی و عوامل مؤثر برآن در مبتلایان به سرطان تحت شیمی درمانی طراحی گردیده است.روش بررسی: مطالعه حاضر از نوع توصیفی - مقطعی می باشد که به روش نمونه گیری در دسترس برروی 118 بیمار مبتلا به سرطان تحت شیمی درمانی در مرکز شیمی درمانی حضرت فاطمه زهرا وابسته به دانشگاه علوم پزشکی قم انجام شد. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه اطلاعات فردی بیمار و نسخه فارسی و کوتاه شده ابزار سنجش کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی بود. اطلاعات حاصل با کمک نرم افزارSPSS و روش های آماری توصیفی، تی مستقل، آنوای یک طرفه، آزمون تعقیبی توکی و ضریب همبستگی پیرسون تجزیه و تحلیل گردید.یافته ها: بیشتر بیماران از نظر نمره کل کیفیت زندگی در محدوده متوسط قرار داشتند. هیچ ارتباطی میان وضعیت تاهل، مدت بیماری، مدت درمان و نمرات کیفیت زندگی یافت نشد.نتیجه گیری: بیماران این مطالعه سطوح متوسطی از نمرات کلی کیفیت زندگی را کسب کردند که می تواند بیانگر تاثیر باورهای مذهبی یا حمایت خانواده بر کیفیت زندگی آنها باشد. از آنجا که بیماران دارای سن بیشتر و تحصیلات کمتر، نمرات کمتری از کیفیت زندگی را کسب کردند، بنابراین ممکن است این بیماران نیازمند سطوح بالاتری از حمایت و آموزش در جهت بهبود کیفیت زندگی خود باشند. Manuscript profile

زمینه و هدف: در دهه گذشته مطالعات پزشکی تمایل زیادی به بررسی کیفیت زندگی داشته اند. کیفیت زندگی تلفیقی از ابعاد جسمی، روانی، اجتماعی و محیطی می باشد که بر اساس تجربیات فرد از زندگی بیان می شود. مطالعه حاضر با هدف تعیین سطوح کیفیت زندگی در ماماهای شاغل به عنوان عناصر موثر بر سلامت زنان طراحی گردید.روش بررسی: پژوهش حاضر یک مطالعه مقطعی با رویکرد توصیفی تحلیلی است که تحت عنوان "بررسی کیفیت زندگی ماماهای شاغل شهر قم" انجام شده است. جمعیت مورد بررسی، 158 نفر از ماماهای شاغل شهر قم بودند که پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و بررسی کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت جهت تکمیل، درا ختیار آنها قرار گرفت. داده‌ها با بهره‌گیری از نرم افزار SPSS و آمار توصیفی، آزمون تی مستقل، من‌ویتنی و رگرسیون خطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: نتایج این پژوهش نشان می‌دهد که اکثر واحدهای مورد پژوهش کیفیت زندگی خود را "خوب" ارزیابی نموده‌اند. نمرات حیطه‌های مختلف کیفیت زندگی، بین ماماهای شاغل در درمانگاه و زایشگاه، تفاوت آماری معنی داری نداشت(P < 0.05). بر اساس آزمون رگرسیون خطی ارتباط آماری معنی داری میان حیطه های سلامت روانی، اجتماعی و محیط با تاهل و مدرک تحصیلی، وجود داشت(P < 0.05). نتیجه گیری: با آنکه مامایی از مشاغل پراسترس محسوب می‌شود اما اکثر واحدهای مورد پژوهش کیفیت زندگی خود را "خوب" ارزیابی نموده‌اند و نمرات حیطه‌های مختلف کیفیت زندگی، بین ماماهای شاغل در درمانگاه و زایشگاه، تفاوت آماری معنی‌داری نداشت. Manuscript profile

مقدمه و هدف: سلامت بچه ها افزایش می یابد زمانی که آنها حمایت اجتماعی، عاطفی و اقتصادی را از جانب پدر و مادر، هردو، داشته باشند. از آنجاکه چالش‌هایی در اطلاعات ما در مورد مشارکت پدران در نقش پدری وجود داشت انجام این پژوهش ضروری به نظر میرسید. این پژوهش با هدف تعیین میزان مشارکت پدران قمی درمورد نقش پدری و عوامل مرتبط با آن در سال 1394 انجام گرفت. روش کار: نوع پژوهش کاربردی، توصیفی و تحلیلی بوده و گردآوری اطلاعات با استفاده از پرسشنامه انجام شد. اطلاعات مربوط به این تحقیق، شامل پاسخ های 226 نفر از پدران شهر قم که به صورت تصادفی از زایشگاههای دولتی شهر قم انتخاب شدند، پس از ورود به نرم افزار spss با استفاده از شاخص های مرکزی و پراکندگی توصیف گردید و در قسمت تحلیل اطلاعات، از آزمون پیرسون و تحلیل واریانس استفاده شد.یافته ها: نتایج حاکی از میانگین بالای مشارکت بود. بین متغیر مشارکت با سن، میزان تحصیلات، رتبه تولد فرزند و خواسته یا ناخواسته بودن بارداری، در بین پاسخگویان رابطه معناداری وجود داشت اما بین این متغیر با جنس نوزاد، وضعیت اقتصادی، محل تولد، مصرف دخانیات، محل سکونت، قومیت و شغل پاسخگویان ارتباطی وجود نداشت.نتیجه گیری: به نظر میرسد فاصله زیادی تا تبدیل شدن مردان به یک پدر مشارکت کننده واقعی وجود دارد. انتظار میرود با فراهم آوردن دانش، مهارت و حمایت کافی بتوان به پدران کمک کرد تا راحت تر با نقش و وظایف خود کنار آمده و به شکل فعالتری در پرورش فرزند مشارکت نمایند. Manuscript profile