از دیرباز تاکنون نقره به علت خواص ضد باکتریایی خود شهرت یافته است. در واقع نانوذرات نقره به علت رهایش یون نقره چنین خاصیتی را علیه باکتری‌های هوازی و بی‌هوازی از خود نشان می‌دهند و بعنوان افزودنی در جیره طیور کاربرد وسیع دارد. در مورد اثرات ضد باکتریایی این ترکیب پژوهش ها نتایج ضد و نقیضی را عنوان می کنند که حاکی از اثرات مفید ضد باکتریایی نیست. به منظور این پژوهش روی240 قطعه جوجه نر یک روزه که به شش گروه با چهار تکرار تقسیم شدند انجام شد. گروه مورد آزمایش عبارت بودند از: جیره شاهد( بدون افزودنی)، جیره حاوی ppm 10 آنتی بیوتیک آویلامایسین، جیره حاوی 400 میلی لیتر نانو ذرات نقره در هر تن خوراک، جیره حاوی 800 میلی لیتر نانو ذرات نقره در هر تن خوراک، جیره حاوی 400 میلی لیتر نانو ذرات نقره در هر متر مکعب آب آشامیدنی، جیره حاوی 800 میلی لیتر نانو ذرات نقره در هر متر مکعب آب آشامیدنی و به بررسی تأثیر نانوذرات نقره بر فاکتور رشد و بازده بدن و برخی فراسنجه های خونی و سرمی و جمعیت میکروبی دستگاه گوارش (ایلئوم) جوجه های گوشتی و مقایسه اثرات ضد باکتریایی و محرک رشد آن با آنتی بیوتیک آویلامایسین پرداخته شد. نتایج حاکی از افزایش معنی دار (05/0> P) مونوسیت ها و مصرف خوراک جوجه ها و افزایش جمعیت کلستریدیوم ها و کاهش معنی دار غلظت تری گلیسرید در گروه 800 میلی لیترنانو ذرات نقره در جیره و آب بود(05/0> P) ولی تاثیر آن بر افزایش وزن جوجه ها و ضریب تبدیل غذایی آن ها معنی دار نبود. به نظر می رسد نانوذرات نقره بر خلاف آن چه تصور می شود به عنوان یک افزودنی محرک رشد برای کنترل باکتریهای مضر در دستگاه گوارش طیور و تقویت سیستم ایمنی، افزایش ضریب تبدیل غذایی جوجه های گوشتی مناسب نیست. Manuscript profile