هدف از این مطالعه بررسی اثرات استفاده از مکمل خوراکی حاوی روی و مس بر روی میزان لنگش و کارایی تولید مثلی در گاو شیری بود. شاخص های عملکردی در یک گله گاو شیری بسیار متفاوت است، در این مطالعه که در یکی از گاوداری های شهر آمل و روی 40 راس گاو شیری هلشتاین انجام یافت، به بررسی برخی از این شاخص ها شامل لنگش، سقط جنین، روزهای باز (Open Days) و جفت ماندگی پرداخته شد. در جیره غذایی 20 راس از گاوهای تحت مطالعه (گروه تیمار) روزانه 360 میلی گرم روی و 125 میلی گرم مس افزوده شده و در مدت یک سال تغذیه با این جیره، شاخص های عملکردی مورد ارزیابی قرار گرفتند. گروه شاهد جیره مشابه و بدون مکمل دریافت می کرد. همچنین به طور منظم و در هر فصل میزان سرمی مس و روی نیز با استفاده از روش بیوشیمایی مورد سنجش قرار گرفت. نتایج حاصل نشان داد که در گروه تیمار و در پایان دوره درمانی با مکمل خوراکی در مقایسه با ابتدای دوره درمانی میزان لنگش (01/0>p)، روزهای باز (05/0>p)، جفت ماندگی (05/0>p) و سقط جنین (05/0>p) به طور معنی داری کاهش یافت. مقایسه گروه تیمار و شاهد نیز موید وجود تفاوت معنی دار در میزان ابتلا به لنگش، ورم پستان و جفت ماندگی بین دو گروه بود (01/0>p). با توجه به افزایش مقادیر سرمی مس و روی همزمان با کاهش میزان ابتلا به بیماری های مذکور، می توان چنین نتیجه گرفت که استفاده از عناصر کمیاب همچون مس و روی در روند بهبود شاخص های تولیدمثلی و ابتلا به لنگش مفید می باشد. Manuscript profile