Manuscript profile

Manuscript profile

مطالعات مختلف نشان داده است که ریشه گیاه سنبل‌الطیب حاوی مقدار قابل تـوجهـی از اسیـدهـای آمینـه آزاد همچون گابا و مواد دیگر مثل والریک اسید و ایـزووالـرات است. همچنین آثار ضدتشنجی برای این مواد در مدلهای حیوانی تشنج ذکر شده و در طب سنتی نیز ریشه این گیاه بعنوان داروی ضدتشنج مطرح گردیده است. در این مطالعه اثر ضدتشنجی عصاره آبی ریشه گیاه سنبل‌الطیب، با استفاده از روش استاندارد ایجاد تشنج شیمیایی، توسط پنتیلن تترازول ‌(PTZ)‌ در موش سوری بررسی شد. پس از تعیین آستانه تشنج در گروه کنترل، دوزهای مختلف سنبل‌الطیب ( g/kg 1 و 5/0 و 25/0) بصورت خوراکی تجویز و اثر آنها بر روی آستانه تشنجات ناشی از PTZ بررسی گردید. نتایج بدست آمده نشان داد که آستانه تشنج ناشی از PTZ در موش‌های سوری گروه کنترل 87/052/35 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن بود و سنبل‌الطیب به صورت وابسته به دوز باعث افزایش معنی دار (05/0‌)p< ‌ آستانه تشنجات ناشی از PTZ شد. افزایش آستانه تشنج در ایـن مـطـالعـه توسط سنبل‌الطیب احتمالاً مربوط به درگیری سیستم مهاری گاباارژیک است. البته اثر ضدتشنجی این ماده در انسان و مکانیسم‌های دخیل در آن نیـاز بـه بررسی بیشتر دارد Manuscript profile

رمترین یک سم پیرتروئید سنتتیک با خاصیت حشره‌کشی است. این دارو در کشاورزی به عنوان حشره کش و در حیوانات و انسان برای از بین بردن انگل‌های خـارجـی استفـاده مـی‌شـود. مطالعات نشان داده‌اند که پرمترین دارای اثرات تشنج‌زایی در مدل‌های حیوانی مختلف است. نشان داده اند که این دارو، با اثر روی کـانال‌های سدیمی و کلسیمی و مهار سیستم گاباارژیک، باعث بروز تشنج مـی‌شود. نیمودیپین، مسدود کننده کانال‌های کلسیمی دی هیدرو پیریدینی با کـاربـرد وسیع برای درمان بیماری‌های قلبی– عروقی می‌باشد. مطالعات نشان داده‌اند که مسددهای کانال‌های کلسیمی اثرات ضدتشنجی در مدل‌های مختلف حیـوانـی دارند. هدف از این مطالعه تعیین اثر نیمودیپین بر تشنجات ناشی از پرمترین در موش سوری می‌باشد. در این مطالعه تجربی حیوانات دوزهای مختلف نیمودیپین (5/2، 5، 10، 20 و 40 میلی‌گرم بر کیلوگرم) را به صورت داخل صفاقی، 30 دقیقـه قبل از تزریق داخل صفاقی پرمترین (200 میلی گرم بر کیلوگرم) دریافت کردند. بعد از تزریق پرمترین، تشنجات کلونیک و تونیک مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که نیمودیپین به صورت وابسته به دوز باعث کاهش شدت تشنجات ناشی از پرمترین می‌شود، به طوری که نیمودیپین با دوز 5 میلی گرم بر کیلوگرم و 40 میلـی‌گرم بر کیلوگرم به ترتیب کمترین (05/0(p<‌ و بیشترین (001/0(p<‌ اثر ضدتشنجی را داشتند. نتایج بدست ‌آمده، فعالیت ضدتشنجی برای نیمودیپین پیشنهاد می‌کند که احتمالاً به دلیل اثر آنتاگونیستی بر کانال‌های کلسیمی وابسته بـه ولتاژ است. Manuscript profile

چکیده کانال های کلسیمی وابسته به ولتاژ نقش مهمی در کارکرد سلول های قلبی و بافت های عصبی و عروقی دارند. وراپامیل، نیفدیپین و دیلتیازم، مهار کننده های کانال های کلسیمی با کاربرد وسیع برای درمان بیماری های قلبی- عروقی می باشند. چندین مطالعات نشان داده اند که مهار کننده های کانال های کلسیمی اثرات ضد دردی و ضد التهابی در مدل های مختلف حیوانی دارند (اما در همه مدل ها این اثرات نشان داده نشده است). هدف از این مطالعه تعیین اثر وراپامیل، نیفدیپین و دیلتیازم بر رفتار درد و التهاب ناشی از فرمالین در موش سوری می باشد.در این مطالعه تجربی، وراپامیل، نیفدیپین و دیلتیازم با دوز 10 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به صورت داخل صفاقی 30 دقیقه قبل از تزریق کف پایی فرمالین 5 درصد با حجم 20 میکرولیتر تزریق شد. مدت زمان لیسیدن و گاز گرفتن پنجه پای تزریق شده به عنوان پاسخ درد در فواصل زمانی 5 دقیقه ای به مدت یک ساعت ثبت شد.نتایج نشان داد که تزریق کف پایی فرمالین یک رفتار درد دو مرحله ای (مرحله اول: 5-0 و مرحله دوم: 45-20 دقیقه پس از تزریق) ایجاد می کند. تزریق داخل صفاقی وراپامیل، نیفدیپین و دیلتیازم قبل از فرمالین، پاسخ درد مرحله دوم (درد التهابی) را به طور معنی دار (05/0p<) کاهش می دهد. فقط وراپامیل رفتار درد مرحله اول (درد نوروژنیک) را به طور معنی دار کاهش می دهد (05/0p<).بر اساس نتایج چنین می توان پیشنهاد کرد که وراپامیل، نیفدیپین و دیلتیازم اثر کاهش دهنده درد و درد التهابی ایجاد می کنند. این اثر احتمالاً به دلیل مسدود کردن کانال های کلسیمی و کاهش جریان کلسیم و در نتیجه کاهش آزاد سازی نوروترنسمیترها و دیگر واسطه های درد و التهاب است. Manuscript profile

هدف از انجام این تحقیق، تعیین ارتباط بین اثرات کمبودهای تحت بالینی ویتامین A، اسید آسکوربیکو روی با بیماری پنومونی در گوسفندان می باشد. این مطالعه مقایسه ای روی چهارصد رأس گوسفند مبتلا به پنومونی تب دار و یک صد رأس گوسفند به ظاهر سالم انجام گرفت. تمامی گوسفندان از نژاد قزل با سن 6 ماه تا 2 سال و وزن 60-35 کیلوگرم انتخاب شدند. نمونه گیری در طول فصل تابستان و پائیز در شهرستان میاندوآب انجام شد. روش انتخاب مبتلایان به پنومونی تب دار با انتخاب گوسفندانی انجام می گرفت که به تازگی علایم تنفس سطحی و سریع، دیسپنه، سرفه، ترشحات بینی و صداهای غیرطبیعی ریوی را نشان می دادند. مبتلایانی که بیش از یک روز بی اشتها یا تب داشتند، در این مطالعه قرار نگرفتند. گوسفندانی که هیچ گونه علایم بیماری خاصی را نشان نمی دادند، پس از معاینه عمومی به عنوان گروه به ظاهر سالم انتخاب شدند. پس از خون گیری از ورید وداج، نمونه ها برای اندازه گیری مقادیر سرمی روی، ویتامین A و اسید آسکوربیک به آزمایشگاه ارسال گردید. در تجزیه و تحلیل آماری نتایج، میانگین مقادیر سرمی ویتامین A، اسید آسکوربیک و روی در گروه کنترل به ترتیب برابر با 26/0±94/46 میکروگرم بر دسی لیتر، 05/0±83/1 میلی گرم بر دسی لیتر و 86/1±25/183 میکروگرم بر دسی لیتر بود که این میزان در مقایسه با عیار سرمی ویتامین A، اسید آسکوربیک و روی گوسفندان مبتلا به پنومونی به ترتیب برابر با 19/0±45/42 میکروگرم بر دسی لیتر، 02/0±47/1 میلی گرم بر دسی لیتر و 77/1±59/134 میکروگرم بر دسی لیتر اختلاف معنی دار (000/0=p) داشت. بنابراین چنین می توان نتیجه گیری کرد که بین کمبود تحت بالینی میزان سرمی ویتامین A، اسید آسکوربیک و روی گوسفندان و پنومونی یک ارتباط معنی دار وجود دارد. Manuscript profile

خارخاسک (Tribulus tertestris) گیاه گل زا است که به طور سنتی به عنوان محرک میل جنسی استفاده می شود. مطالعات نشان داده اند که عصاره خارخاسک (TTE) غلظت خونی تستسترون را افزوده و آثار افزاینده میل جنسی ایجاد می نماید. هر چند این عصاره امروزه به عنوان یکی از مهم ترین اجزای تشکیل دهنده داروهای آفرودیازیک می باشد، ولی اطلاعات مشخصی در ارتباط با آثار هیستولوژیک آن بر بیضه در مصرف طولانی مدت وجود ندارد. هدف مطالعه حاضر تعیین اثرات تجویز خوراکی و طولانی مدت دوز معمول (mg/kg 10)و دوز (mg/kg 20) از عصاره خارخاسک بر وزن بدن، هیستولوژی و وزن بیضه، در موش های صحرایی بود تا بتوان آثار احتمالی منفی آن را در موارد مصرف افراطی دارو تخمین زد. بدین منظور 30 سر موش صحرایی نر بالغ نژاد Sprague Dawley به طور تصادفی انتخاب و به سه گروه تقسیم شدند که به ترتیب، شاهد (گروه C)، دز mg/kg10 عصاره (گروه A ) و دز mg/kg20 عصاره (گروه B) را یک بار در روز به مدت 8 هفته دریافت کردند. حیوانات در روز اول وزن کشی شدند و در روز آخر نیز بی هوش گردیده و مجددا ًَ وزن کشی شده و بیضه سمت چپ همه گروه ها به روش جراحی باز برداشته و وزن بیضه به همراه و بدون اپیدیدیم اندازه گیری شد. مقاطع هیستوپاتولوژی از بافت بیضه ها به روش رنگ آمیزی هماتوکسیلین-ائوزین و تریکروماسون جهت مطالعات ریزبینی آماده شد. در برش های تهیه شده، قطر لوله های اسپرم ساز، ضخامت لایه اپیتلیالی، طول فضای بینابینی و ضخامت کپسول بیضه، مورد بررسی قرار گرفت. همه مراحل تحقیق به صورت کور انجام گردید. جهت تحلیل داده ها از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی استفاده گردید. مقدار 05/0p< برای تعیین سطح معنی دار بودن بین گروه ها در نظر گرفته شد. نتایج حاصله افزایش معنی داری را در وزن گروه A و کاهش معنی داری را در وزن موش های گروه B در مقایسه با گروه C نشان داد. توزین بیضه ها افزایش وزن معنی داری را در در گروه A نشان داد ولی تفاوت معنی داری مابین وزن بیضه گروه C با B برآورد نگردید. بررسی میکروسکوپیک گروه B حضور لوله های اسپرم ساز چروکیده و کاهش تعداد سلول های اسپرماتوگونی را مشخص نمود. اسپرماتوسیت اولیه و اسپرماتوزویید ها در مقایسه با گروه A و C تعداد کمتری داشتند و تخریب لوله های اسپرم ساز در گروه Bکاملاً واضح بود. عروق زیر کپسولی ضخیم و منتشر بوده و همه پارامترهای مذکور در دو گروه دیگر طبیعی بودند. نتایج نشان می دهند که مصرف افراطی عصاره خارخاسک به مدت 8 هفته می تواند به آثار تخریبی در سیستم تناسلی موش های صحرایی بیانجامد که می تواند مشکلات باروری برای جنس نر پیش آورد. Manuscript profile

کنه ها یکی از مهمترین آفات در صنعت دامداری بوده و توانایی انتقال بیماری های مختلفی را دارند. از بیماری های مهمی که کنه ها منتقل می کنند بعضی مانند تیلریوز و بابزیوز انتشار زیادی در منطقه مورد بررسی داشته و از این رو تحقیقی در زمینه تنوع گونه ای کنه های گوسفندان شهر تبریز انجام گرفت تا ابعاد اپیدمیولوژیکی بیشتری از بیماری های ناشی از کنه ها در گوسفندان این منطقه به دست آید. بر اساس نتایج حاصله در این بررسی تنوع گونه ای کنه های یافت شده عبارت بودند از هیالوما آناتولیکوم آناتولیکوم، ریپی سفالوس بورسا، ریپی سفالوس سانگوئینوس و کنه همافیزالیس سولکاتا. از کل 1302 کنه نمونه برداری شده کنه هیالوما آناتولیکوم آناتولیکوم با 919 عدد (58/70%) واجد بالاترین آلودگی و کنه همافیزالیس سولکاتا با 45 عدد (46/3%) واجد کمترین آلودگی بود و بعد از کنه هیالوما آناتولیکوم آناتولیکوم، کنه ریپی سفالوس سانگوئینوس با 200 عدد (36/15%) و ریپی سفالوس بورسا با 138 عدد (6/10%) به ترتیب واجد آلودگی بالا بودند. ضمناً بیشترین آلودگی فصلی در فصل تابستان مشاهده گردید که از لحاظ آماری با بقیه فصول تفاوت معنی دار (05/0p<) داشت. Manuscript profile

گیاه سنبل الطیب با نام علمی والریانا آفیسینالیس (Valerina officinalis) متعلق به خانوادهوالریناسه (Valerinaceae) که به علف گربه نیز معروف استبه طور سنتی به عنوان خوشبو کننده، آرام بخش وخواب آور مصرف می گردد. این گیاه از طریق گیرنده های گاما آمینوبوتیریک اسید (GABA) عمل می کند یعنی باعث افزایش گابا در محل سیناپس می گردد و بدین وسیله این گیرنده ها را تحریک می کند. کتامین نیز جزء داروهای بیهوشی عمومی انفکاکی می باشد که انتقال پیش عقده ای در عقده های سمپاتیکی را بلوک نموده، همچنین باعث کاهش بازجذب گابا در مغز می شود و از این طریق غلظت این میانجی عصبی مهاری افزایش می یابد. دیازپام از دستۀ داروهای بنزودیازپینی است و احتمالاً وسیع ترین کاربرد را در بین این گروه از داروها دارد. به نظر می رسد والرین به عنوان گیاهی که گربه ها علاقه وافری نسبت به بلع و استنشاق آن نشان می دهند بتواند به عنوان یک عامل موثر و کارآمد به جای سایر داروهای آرام بخش یا در ترکیب با آنها استفاده گردد. در مطالعه حاضر اثرات تضعیفی سه گروه دارویی کتامین، دیازپام + کتامین و والرین + کتامین بر روی CNS مقایسه گردید. در این مطالعه (تجربی- مداخله ای) از 8 قلاده گربه جنس نر بالغ بومی موکوتاه که به طور تصادفی انتخاب شده بودند، استفاده گردید. گربه ها تحت تجویز سه گروه دارویی کتامین به صورت تنها، ترکیب دیازپام به عنوان پیش درمانی و کتامین به عنوان داروی اصلی و ترکیب والرین خوراکی به عنوان پیش درمانی و کتامین به عنوان داروی اصلی قرار گرفتند. درجه تضعیف CNSنیز با مقیاس های تضعیف CNS مانند بی دردی، آتاکسی ملایم و ... در هر گروه ثبت گردید و سپس مقایسه اثرات تضعیفی این سه گروه بر روی CNS صورت گرفت. تجویز هم زمان داروی دیازپام به صورت پیش بیهوشی با داروی کتامین، اثرات کتامین را به شدت افزایش داد و عمق و طول مدت تضعیف CNS را در مقایسه با تجویز انفرادی کتامین افزایش داد. همچنین مدت بی دردی یا زمان اوج اثر دارو افزایش یافت. داروی والرین خوراکی به صورت پیش بیهوشی اثرات تضعیفی کمتری در مقایسه با دیازپام از خود نشان داد و تجویز این دارو همزمان با کتامین طول و عمق بیهوشی را کاهش داد. Manuscript profile

آلودگی فلزات سنگین یکی از مشکلات مهم زیست محیطی و یکی از نگرانی‌های بهداشت مواد غذایی به شمار می‌آید. آلودگی سیب زمینی و فرآورده های آن به برخی از فلزات بخصوص سرب، کادمیوم و آرسنیک موجب بروز اثرات سمی و تاثیر سوء بر سلامت انسان می‌گردد. بنابراین هدف از این بررسی تعیین میزان آلاینده‌های فلزی از جمله سرب، آرسنیک و کادمیوم در چیپس‌های سیب‌زمینی می‌باشد. برای این منظور در مطالعه توصیفی- مقطعی حاضر از 5 محصول اصلی چیپس‌های تولید و عرضه شده در بازار شهر تبریز انتخاب گردیده و برای این منظور از محصول هر کارخانه 3 نمونه در 3 تکرار به صورت کاملا تصادفی از قسمت‌های مختلف شهر تبریز خریداری شد و در ادامه غلظت فلزات سنگین سرب، کادمیوم و آرسنیک با دستگاه جذب اتمی شعله‌ای اندازه گیری شد. نتایج حاصل از آنالیز آماری نشان داد که میانگین مقدار سرب mg/kg 016/0±168/0 (کمینه mg/kg 15/0 و بیشینه mg/kg 193/0)، میانگین مقدار کادمیوم mg/kg 019/0±13/0 (کمینه mg/kg 093/0 و بیشینه mg/kg 17/0) و میانگین مقدار آرسنیک بصورت غیر قابل تشخیص می‌باشد. همچنین تفاوت معنی‌داری در غلظت‌های میانگین سرب، کادمیوم و آرسنیک در نمونه‌های مختلف وجود نداشت. غلظت تمامی فلزات فوق در نمونه‌ها کمتر از استانداردهای بین المللی و ملی بود. لذا مصرف این ماده غذایی خطری برای مصرف کننده ندارد. Manuscript profile