این مطالعه روی 19 رأس کره اسب مبتلا به رودوکوکوزیس و 18 رأس کره اسب سالم (کشت منفی) در اسب داری های اطراف تبریز به منظور بررسی سطوح سرمی اسید سیالیک سرم در کره اسب های مبتلا به رودوکوکوزیس و مقایسه آن با کره اسب های سالم انجام گرفت. بیماری در کره اسب های بیمار بر اساس نشانه های آزمایشگاهی و بالینی تایید شد. بعد از تایید آزمایشگاهی با کشت نمونه ها، نمونه خون از ورید وداج حیوان اخذ شده و پس از جداسازی سرم مقادیر اسید سیالیک سرم (اسیدسیالیک کل، اسید سیالیک پیوند لیپیدی و اسید سیالیک پیوند پروتئینی) اندازه گیری شد. افزایش اسید سیالیک تام سرم، اسید سیالیک پیوند پروتئینی و اسید سیالیک پیوند لیپیدی در گروه بیمار معنی دار بود (به ترتیب 000/0p=، 012/0p= و 001/0p=). در گروه سالم، همبستگی بین پارامترهای سرمی غیرمعنی دار بود. در گروه بیمار، همبستگی بین اسید سیالیک تام سرم با اسید سیالیک پیوند پروتئینی غیرمعنی دار (095/0r=) بود ولی ارتباط معنی داری بین اسید سیالیک تام سرم با اسید سیالیک پیوند لیپیدی (842/0r=) وجود داشت. در این گروه، ارتباط بین اسید سیالیک پیوند لیپیدی با اسیدسیالیک پیوند پروتئینی نیز غیرمعنی دار (196/0r=) بود. نتایج مطالعه نشان داد که بیماری رودوکوکوزیس باعث افزایش سطوح سرمی اسید سیالیک سرم می‌شود و افزایش یک پارامتر سرمی با افزایش پارامتر دیگر همبستگی دارد. Manuscript profile

این مطالعه به منظور بررسی عوارض ناشی از رودوکوکوزیس و هم‌چنین تاثیر داروهای مصرفی جهت درمان این بیماری (آزیترومایسین توام با ریفامپین) بر عملکرد کلیه و دستگاه گوارش انجام شد. این مطالعه روی 17 رأس کره اسب مبتلا به رودوکوکوزیس در محدوده سنی 2 تا 5 ماه و 18 رأس کره سالم به عنوان گروه شاهد در اسب داری های اطراف تبریز انجام گرفت. بیماری در کره اسب‌های مبتلا بر اساس نشانه‌های آزمایشگاهی و بالینی تایید شد. از هر دام نمونه خون از ورید وداج به میزان 20 میلی لیتر اخذ شد و پس از لخته شدن خون، سرم جداسازی و منجمد گردید. در هر بیمار معاینه سیستمیک به‌عمل آمده و وضعیت عملکردی کلیه‌ها و گوارش به صورت بالینی ثبت شد. عملکرد کلیوی بر اساس میزان سطح سرمی نیتروژن آمونیاکی خون (BUN)، کراتینین (Cr)، پروتئین تام (Pr)، سدیم (Na) و پتاسیم (K) خون مورد ارزیابی قرار گرفت. عملکرد دستگاه گوارش با معاینه بالینی و بررسی وجود اسهال، اشتهای دام و وجود یا عدم وجود زخم معده با استفاده از آندوسکوپی انجام پذیرفت. در هر بیمار جهت درمان، آنتی‌بیوتیک آزیترومایسین توام با ریفامپین به صورت خوراکی به‌مدت 2 هفته روزانه یک نوبت استفاده شد. در آخر دوره درمان، از هر بیمار مشابه زمان قبل از درمان، نمونه‌ها مجدداً اخذ گردید. در کره اسب‌های بیمار بعد از درمان، نشانه‌های بالینی بیماری رفع شد ولی در 13 رأس شلی مدفوع وجود داشت. رخداد زخم معده در کره اسب‌های بیمار بیشتر از کره‌های سالم بود و بیشتر زخم‌ها در ناحیه غیرغده‌ای و از نوع درجه دو بودند. میانگین BUN، کراتینین و پتاسیم سرم در گروه بیمار بعد از درمان افزایش معنی‌داری نسبت به زمان قبل از درمان و گروه شاهد نشان داد (05/0p<). میانگین پروتئین تام سرم در گروه بیمار در زمان قبل از درمان افزایش معنی‌داری داشت (05/0p<) ولی بعد از درمان این افزایش برطرف شد. نتیجه نهایی اینکه در بیماری رودوکوکوزیس در کره اسب‌ها هم خود بیماری و هم درمان با آزیترومایسین توام با ریفامپین باعث درگیری و ایجاد اختلال در عملکرد دستگاه گوارش و کلیه ها می شود. Manuscript profile

هایپوکالمی در گوسفند باعث رخداد برخی آریتمی های قلبی و تغییراتی در الکتروکاردیوگرام مثل تغییر در شکل کمپلکس QRS، موج T و فواصل امواج می شود. در این مطالعه، ابتدا 20 رأس گوسفند نر 15-12 ماهه به دو گروه شاهد و آزمایش تقسیم شدند. برای بررسی ریتم قلب از دستگاه الکتروکاردیوگراف استفاده شد. بعد از اخذ ECGو نمونه گیری جهت ایجاد هایپوکالمی از داروی ایزوفلوپردون استات با دوز mg/case4 در هر 10 رأس گوسفند گروه آزمایش به صورت عضلانی استفاده شد. تمامی امواج Pهم در گروه شاهد و هم در گروه آزمایش به صورت مثبت ثبت شد و تک فازی و دی فازیک بودن آن ها نیز مورد مطالعه قرار گرفت. در گروه شاهد در بین روزهای صفر تا چهار، موج Pتک فازی 30 مورد و دی فازیک 20 مورد و در گروه آزمایش 21 مورد تک فازی و 29 مورد دی فازیک بوده است. در بررسی موج QRSاشکال مختلفی از این موج در گروه شاهد و آزمایش مشاهده گردید. در گروه شاهد این موج 10 مورد به صورت QRS، 15 مورد به صورت qrs، 25 مورد به صورت qRsبود. در گروه آزمایش 31 مورد به صورت QRS، 1 مورد به صورت Qrs، 4 مورد به صورت qrsو 14 مورد به صورت qRsبود. با بررسی نوار قلب در گروه شاهد از روز صفر تا چهار، آریتمی سینوسی(7 مورد) و بلوک سینوسی دهلیزی (2 مورد) مشاهده گردید و در بین گوسفندان گروه آزمایش، 14 مورد آریتمی سینوسی، 12 مورد بلوک سینوسی دهلیزی، 3 مورد انقباض زودرس دهلیزی، 5 مورد تاکیکاردی سینوسی بین روزهای صفر تا چهار ثبت گردید. با توجه به یافته های این مطالعه آریتمی های مختلفی (فیزیولوژیکی و پاتولوژیکی) ناشی از هایپوکالمی ایجاد گردید. از آنجا که همین آریتمی های فیزیولوژیک ممکن است منجر به آریتمی های پاتولوژیکگردند بایستی نسبت به درمان ضد آریتمی در این دام ها اقدام گردد. Manuscript profile

این مطالعه به منظور ارزیابی نقش مصرف مکمل سلنیم در تلیسه‌های آبستن در اواخر آبستنی بر روی سطح سرمی سلنیم و گلوتاتیون پراکسیداز در خود تلیسه‌ها و گوساله‌های متولد شده از آنها انجام گرفت. 16 رأس تلیسه آبستن سنگین انتخاب و در 2 گروه 8 رأسی شاهد و تیمار قرار گرفتند سعی شد که شرایط محیطی، مدیریتی و تغذیه‌ای هر 2 گروه یکسان باشد. در گروه تیمار روزانه مکمل سلنیم‌دار (سلنیت سدیم) به میزان mg 1 به مدت 30 روز استفاده شد (1mg به ازای هر گاو). در روز صفر (قبل از مصرف مکمل) و در زمان زایمان از تلیسه‌های هر 2 گروه از ورید وداج خون گیری شد همچنین از گوساله‌های هر 2 گروه در زمان تولد و 48 ساعت بعد از تولد خون گیری شد و پس از جداسازی سرم مقادیر سرمی سلنیم با روش جذب اتمی و گلوتاتیون پراکسیداز سرم با استفاده از کیت بیوشیمیائی اندازه‌گیری شد. در تلیسه‌ها سطح سرمی سلنیم و گلوتاتیون پراکسیداز در گروه تیمار افزایش معنی‌داری را نشان داد که به ترتیب (008/0p= و 003/0p=) در گوساله‌ها نیز در زمان تولد افزایش سلنیم سرم در گروه تیمار در مقایسه با گروه شاهد معنی‌دار بود (042/0p=) ولی گلوتاتیون پراکسیداز سرم افزایش نشان داد که معنی‌دار نبود (076/0p=). در زمان 48 ساعت بعد از تولد در گوساله‌های گروه تیمار سطح سرمی سلنیم و گلوتاتیون پراکسیداز افزایش نشان داد ولی هیچ کدام معنی‌دار نبودند. به ترتیب (052/0p= و 088/0p=). نتیجه نهایی اینکه مصرف مکمل سلنیم در اواخر آبستنی باعث بالا رفتن سلنیم و گلوتاتیون پراکسیداز سرم در تلیسه‌ها و گوساله‌های متولد شده از آنها می‌شود و می‌تواند به عنوان آنتی‌اکسیدان در این دام ها مفید واقع شود و پیشنهاد می‌شود در اواخر آبستنی مصرف این مکمل در جیره غذایی گاو در نظر گرفته شود. Manuscript profile

تیلریوز یک بیماری تک یاخته‌ای شایع درگاو است که باعث ضررهای اقتصادی بسیاری می‌شود. آگاهی از چهره بیوشیمیایی در گاوهای مبتلا به تیلریوز حائز اهمیت است. این مطالعه به منظور بررسی سطوح سرمی هورمون های T3 و T4 و انسولین در گاوهای مبتلا به تیلریوز و مقایسه آن با گاوهای سالم انجام گرفت. در کلینیک ‌دام‌های بزرگ دانشکده دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز و چند گاوداری بزرگ اطراف تبریز از تعداد 37 رأس گاو مبتلا به تیلریوز بعد از تأیید بالینی و آزمایشگاهی و همچنین 35 رأس گاو سالم نمونه‌ خون از ورید وداج اخذ و غلظت‌های سرمی هورمون های تیروئیدی و انسولین به روش الایزا اندازه‌گیری گردید. میانگین غلظت های سرمی هورمون T3 در گاوهای مبتلا به تیلریوز و سالم به ترتیب ng/dl 47/4 ± 02/52 و 82/4± 54/46 و هورمون T4 به ترتیب ng/dl 06/1± 92/5 و 74/0± 36/5 بود که اختلاف بین دو گروه در مورد هر دو هورمون معنی‌دار بود ( به ترتیب 000/0 p= و 011/0 p=). میانگین غلظت سرمی انسولین در گاوهای گروه بیمار به طور معنی‌دار کمتر از گاوهای سالم بود ( به ترتیب u/ml04/1 ± 83/6 و 05/1± 80/8)(000/0 = p). در بررسی همبستگی بین هورمون های تیروئیدی و انسولین در گاوهای گروه بیمار مشخص شد که همبستگی بین T3 و انسولین غیرمعنی‌دار (239/0- = r و 077/0= p) ولی همبستگی بین انسولین و هورمون T4 معنی‌دار بود (280/0-= r و 046/0=p). نتیجه‌ نهایی اینکه در گاوهای مبتلا به تیلریوز سطح سرمی هورمون های تیروئیدی افزایش و انسولین کاهش می‌یابد. Manuscript profile

این مطالعه به منظور بررسی تاثیر بیماری گورم بر تغییرات سطوح سرمی تروپونین قلبی و فعالیت برخی آنزیم ها در سرم اسب انجام گرفت. تحقیق روی 30 رأس اسب مبتلا به بیماری گورم و 29 رأس اسب سالم انجام گرفت. اسب های بیمار بر اساس نشانه های آزمایشگاهی و بالینی (کشت ترشحات بینی و در صورت درناژ عقده لنفی از ترشحات آن جهت جداسازی استرپتوکوکوس اکویی) تایید شدند. از هر اسب نمونه خون از ورید وداج اخذ گردید. مقادیر سرمی تروپونین قلبی با روش الایزا و فعالیت سرمی آنزیم های کراتین کیناز، آلکالن فسفاتاز، گاما گلوتامیل ترانسفراز و آلانین آمینوترانسفراز و آسپارتات آمینوترانسفراز با استفاده از کیت های بیوشیمیایی اندازه گیری شد. میانگین تعداد ضربان قلب در گروه بیمار افزایش معنی داری داشت (05/0p<). میانگین سطح سرمی تروپونین قلبی به طور معنی داری افزایش داشت (001/0=p). میزان فعالیت سرمی آنزیم های کراتین کیناز، آلکالن فسفاتاز، گاما گلوتامیل ترانسفراز و آلانین آمینوترانسفراز با رخداد بیماری گورم افزایش یافته بود (به ترتیب 041/0=p، 001/0= p و 006/0=p). نتیجه نهایی اینکه به دنبال رخداد بیماری گورم در اسب، سطح سرمی تروپونین قلبی و فعالیت سرمی آنزیم های کراتین کیناز، آلکالن فسفاتاز، گاما گلوتامیل ترانسفراز و آلانین آمینوترانسفراز افزایش می یابد. Manuscript profile

چکیده این مطالعه به منظور بررسی تاثیر آلودگی به ویروس آنفولانزای اسبی بر تغییرات الکتروکاردیوگرام، آریتمی های قلبی و سطوح سرمی تروپونین قلبی و فعالیت برخی آنزیم ها در سرم اسب انجام گرفت. بدین منظور از تعداد 202 رأس اسب نر در سنین 3-1 سال بعد از اخذ الکتروکاردیوگرام و شمارش ضربان قلب، از طریق ورید وداج20 میلی‌لیتر نمونه خون اخذ شد. با استفاده از کیت الایزا میزان آلودگی به ویروس آنفولانزا بررسی شد. درصد آلودگی سرمی به این ویروس در اسب های تحت بررسی 5/9% (19 رأس) بود و درصد اسب های سالم 5/90% (183 رأس) بود که این اسب ها به ترتیب در دو گروه بیمار و شاهد قرار گرفتند. در کل نمونه های سرمی، میزان فعالیت سرمی پروتئین ساختاری تروپونین I قلبی و فعالیت سرمی آنزیم های کبدی و سطح سرمی پروتئین تام، آلبومین، گلوکز، اوره، کراتینین، کلسترول و تری گلیسیرید اندازه گیری شد و تغییرات الکتروکاردیوگرافی و تعداد ضربان قلب نیز در هر دو گروه بررسی شد. میانگین تعداد ضربان قلب در گروه بیمار افزایش معنی داری داشت(05/0p<) و رخداد آریتمی قلبی نیز به طور معنی‌داری بیشتر شده بود(05/0p<). تغییر در شکل امواج فقط در مورد کمپلکسQRS معنی دار بود. میانگین سطح سرمی تروپونین قلبی به طور معنی‌داری افزایش داشت (023/0=p). میزان فعالیت سرمی آنزیم های کبدی به غیر از آلکالن فسفاتاز در بین دو گروه تغییر معنی داری نداشت. میانگین سطح سرمی پروتئین تام و آلبومین در گروه بیمار افزایش معنی داری داشت (به ترتیب 046/0= p و021/0= p). گلوکز و کلسترول سرم در گروه بیمار کمتر از گروه شاهد بود ولی این کاهش غیر معنی دار بود. میانگین سطح سرمی اوره، کراتینین و تری گلیسیرید در گروه شاهد افزایش غیرمعنی داری داشت. نتیجه نهایی اینکه به دنبال به آلودگی به ویروس آنفولانزا در اسب تغییرات الکتروکاردیوگرافیک ایجاد می شود که این تغییرات بیشتر فیزیولوژیک می باشند و سطح سرمی تروپونین قلبی، پروتئین تام، آلبومین و فعالیت سرمی آنزیم آلکالن فسفاتاز افزایش می یابد. Manuscript profile