چکیدهالتزام کارکنان، یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های مدیران منابع انسانی در سال‌های اخیر می‌باشد. چرا که کاهش سطح التزام می‌تواند منجر به کاهش اثربخشی و شهرت سازمان گردد. بنابراین، هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر فرهنگ بین نسلی سازمان بر التزام شغلی کارکنان و تعیین سهم واسطه‌گری انسجام سازمانی دانشگاه شیراز بود. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی است. نمونه تحقیق شامل 211 نفر از کارکنان دانشگاه شیراز بود، که با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی انتخاب شدند. ابزارهای این پژوهش شامل مقیاس‌های فرهنگ بین‌نسلی، التزام شغلی و انسجام سازمانی بود که پس از محاسبه روایی و پایایی آن‌ها، بین نمونه‌ توزیع و داده‌ها با استفاده از مدل معادلات ساختاری تحلیل شدند. یافته‌ها نشان داد که رشد فرهنگ بین‌نسلی در دانشگاه، تاثیر مثبت و معناداری بر انسجام سازمانی دارد. به علاوه، فرهنگ بین‌نسلی در دانشگاه تاثیر مثبت و معناداری بر رشد التزام شغلی دارد. همچنین، انسجام سازمانی تاثیر مثبت و معناداری بر التزام شغلی دارد. Manuscript profile