این بررسی طی مدت 2 ماه در سال 1387 و به‌منظور تعیین شدت نوری مناسب رشد بچه‌ماهیان قزل‌آلای رنگین‌کمان تحت نور مستمر (24 ساعت روشنایی) در ایستگاه تحقیقاتی تغذیه و غذای زنده آبزیان واقع در بندرانزلی انجام گرفت. آزمایش در 12 عدد مخزن فایبرگلاسی با گنجایش 80 لیتر، جریان آب 8/0 لیتر در دقیقه، تراکم 20 عدد ماهی و با میانگین وزن اولیه 13-12 گرم، صورت پذیرفت. این آزمایش در یک طرح کاملاً تصادفی در 4 تیمار شامل شدت‌های 100 لوکس، 200 لوکس، 300 لوکس و 400 لوکس و با 3 تکرار انجام شد. ماهیان آزمایشی با غذای تجاری FFT و GFT به‌ترتیب در گروه‌های وزنی 30-12 گرمی و 50-30 گرمی تغذیه شدند. آنالیز آماری نشان داد با افزایش شدت نور از 100 لوکس به 400 لوکس، رشد ماهی بیش‌تر می‌شود، اما اختلاف معنی‌داری بین تیمارها از نظر افزایش میانگین میزان رشد، نرخ رشد ویژه، ضریب تبدیل غذایی، ضریب چاقی و میزان بقاء مشاهده نشد. به‌طورکلی نتایج این آزمایش نشان داد که بهترین میزان رشد و ضریب تبدیل مطلوب در سطح شدت نوری 400-300 لوکس به‌دست می‌آید. Manuscript profile

این تحقیق به مدت 45 روز در ایستگاه تحقیقاتی تکثیر و پرورش آبزیان دریای خزر (پژوهشکده آبزی پروری) انجام شد. بچه ماهیان سفید پس از یک هفته از زمان تطابق با شرایط جدید زیست سنجی شدند، تیمارها شامل فرم پاییزه و فرم بهاره که طرح آن تصادفی و از سه تکرار استفاده شده بود. در مجموع 6 پلات آزمایشی استفاده گردید. تراکم 5/0 گرم در لیتر به تعداد 17 عدد ماهی سفید دو گرمی در هر وان 100 لیتری بود آب مورد نیاز از آب پمپاژشده از ساحل دریای خزر تآ مین شده بود . غذادهی با غذای کنستانتره SFC1 از شرکت دانسو آغاز شد. میزان غذادهی 4 درصد وزن زیتوده در نظر گرفته شد. کل مدت آزمایش 45 روز بود. نتایج بدست آمده حاکی از آن بود که حداقل میانگین درصد افزایش وزن مربوط به تیمارفرم بهاره 24/8±92/31 و حداکثر ان مربوط به تیمار فرم پاییزه با میانگین 82/1±66/42 گرم می باشد. حداقل میانگین نرخ رشد ویژه ((SGR بچه ماهیان سفید مربوط تیمار فرم بهاره با مقدار 306/0±29/1 و حداکثر میانگین تیمارفرم پاییزه 061/0±69/1 می باشد. حداقل میانگین ضریب تبدیل (FCR) بچه ماهیان سفید مربوط به تیمارفرم پاییزه با مقدار 117/0±13/4 و حداکثر آن مربوط به تیمار فرم بهاره با میانگین 453/1±18/5 می باشد. ضریب بازماندگی در تیمار فرم بهاره 100/0 تیمار فرم پاییزه 98/0 بود. با توجه به آزمون من ویتنی در سطح 95/0 اطمینان مشخص گردید که بین دو تیمار اختلاف آماری در فاکتورهای رشد دیده شد (05/0‌‌ p<). بنابراین به نظر می رسد فرم پاییزه این ماهی در این مقطع از زندگی که توسط غذای دستی تغذیه شدند در محیط آب دریای خزر از لحاظ رشد وضعیت بهتری نسبت به فرم بهاره دارند Manuscript profile