پژوهش حاضربه بررسی تجارب زیسته دانشجو معلمان دانشگاه فرهنگیان از آسیب¬های توسعه حرفه¬ای خود با رویکرد کیفی و به روش پدیدارشناسی پرداخت. داده¬های این پژوهش برگرفته از مصاحبه¬ی بازونیمه ساختاریافته با14نفر از دانشجو معلمان دانشگاه فرهنگیان بود که بر اساس نمونه¬گیری هدفمند و مبتنی بر معیار تا رسیدن به اشباع نظری ادامه یافت. تجزیه و تحلیل داده با روش کدگذاری باز، گزینشی و محوری انجام شد. پایایی داده‌‌ها، با روش هولستی و روایی سوالات مصاحبه توسط4تن از اساتید راهنما بررسی و مورد تایید قرار گرفت. پژوهش عوامل مؤثر بر آسیب¬های توسعه حرفه¬ای را حول سه مقوله اصلی: عوامل قصد شده، اجرایی، نهادی اینگونه شناسایی کرد: کاربردی نبودن نرم افزارهای موجود، نبود برنامه‌ریزی صحیح، زیرساخت¬های نامناسب، نبود امکانات مادی و رفاهی، نبود کتب مناسب، منابع منسوخ و ناکارآمد، ساختار نامناسب برنامه¬های آموزشی، برنامه¬های خطی و تک بعدی، ناکافی بودن مهارتهای تخصصی اساتید، ناکافی بودن سواد اطلاعاتی دانشجویان، دانش نامتداول، دانش غیربومی، نبود شیوه-های نوین تدریس، بی¬توجهی به فراگیران، در نظر نگرفتن شیوه-های مشارکتی و تیمی، قوانین دستوری و تجویزی، آیین نامه¬های متناقض، قوانین جزئی¬نگر، سیاست¬گذاری بخشی نگر، ایدئولوژی افراطی، سیاست¬های ناآزموده، تمرکزمحوری در تدوین سیاست¬ها، دیوان سالاری و در هم آمیختگی تشکیلات سازمانی. اعتبار داده¬ها به روش بازبینی توسط همکار انجام شد. این مطالعه به مدیران و سیاستگذاران برنامه‌های توسعه حرفه¬ای نو معلمان کمک می¬کند تا با در نظر گرفتن سطوح چالش‌های توسعه حرفه¬ای جهت رشد نو معلمان در این زمینه با اصلاح برنامه¬های موجود گامی مثبت بردارند. Manuscript profile