به منظور بررسی بهبود عملکرد بیولوژیکی و شاخص های فیزیولوژیکی زنیان تحت تاثیر کاربرد پلی آمین ها در شرایط تنش شوری پژوهشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با 2 فاکتور و 3 تکرار اجرا شد. فاکتور اول شامل 4 سطح تنش شوری آب شامل شاهد (بدون تنش شوری) و شوری 1000، 2000 و 3000 میلی گرم در لیتر و فاکتور دوم شامل 5 سطح استفاده از پلی آمین صفر، 5/0 و 5/1 میلی مولار پوترسین و 5/0 و 5/1 میلی مولار اسپرمیدین بود. نتایج نشان داد که افزایش سطوح شوری سبب کاهش ارتفاع بوته، عملکرد بیولوژیکی، شاخه جانبی و تعداد چتر در بوته شد. کم ترین میزان کلروفیل a و b و بیش ترین محتوای سدیم و کلر در تنش شوری 3000 میلی گرم در لیتر مشاهده شد. در شرایط تنش شوری 2000 میلی گرم در لیتر، تیمار اسپرمیدین 5/1 و 5/0 میلی مولار سبب افزایش محتوای پرولین به میزان 56/44 و 16/40 درصد نسبت به شاهد شد. هم چنین بیش ترین پراکسیداز در تیمار اسپرمیدین 5/1 و 5/0 میلی مولار به ترتیب به میزان 60/3 و 20/3 میکرومول بر دقیقه بر میلی گرم پروتئین مشاهده شد. بنابراین ترکیبات پلی آمین از طریق بهبود ویژگی های فیزیولوژیکی از جمله افزایش تنظیم کننده های اسمزی و فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی سبب کاهش اثرات تنش شوری شده است. هم چنین در شرایط تنش شوری، ترکیبات پلی آمین اسپرمیدین نسبت به پوترسین بهتر عمل نموده است. Manuscript profile