مقدمه: فعالیت ورزشی از طریق کاهش عوامل خطرزای سلامتی، نقش مؤثری در سلامت جسمی و روانی دارد. هدف از پژوهش حاضر، مقایسه تأثیر هشت هفته تمرین هوازی و مقاومتی به همراه مکمل کوئرستین بر VEGF بافت قلب در رت ها بود. مواد و روش ها: 35 سر رت 10 8 هفته ای به صورت تصادفی به 7 گروه هوازی، مقاومتی، هوازی + مکمل، مقاومتی + مکمل، مکمل، شم و کنترل تقسیم شدند. پس از دو هفته آشناسازی با محیط و یادگیری تمرین گروه های تمرینی برای 8 هفته طبق پروتکل به تمرین پرداختند. گروه هایی که باید مکمل دریافت می کردند، مکمل کوئرستین را به میزان 50 میلی گرم بر کیلوگرم، سه روز در هفته و به مدت 8 هفته بصورت تزریق صفاقی دریافت کردند. 48 ساعت پس از آخرین مداخله تمرین، با استفاده از گاز CO2 بیهوش و کشته شدند. سپس نمونه گیری از قلب آنها انجام شد. برای اندازه گیری غلظت VEGF از روش الایزا استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی در سطح 05/0 ≥ P با استفاده از SPSS 22 استفاده شد. یافته ها: یافته های تحقیق نشان داد که هشت هفته تمرین هوازی و مقاومتی و هوازی به همراه مکمل کوئرستین، باعث افزایش معنی دار غلظت VEGF قلب رت ها، نسبت به گروه کنترل می شود (05/0 ≥ P )، ولی در گروه مکمل سطح VEGF در بافت قلب نسبت به گروه کنترل تفاوت معنی داری نداشت (148/0 = P). نتیجه گیری: به طور کلی، مصرف کوئرستین سبب مهار آنژیوژنز می شود ولی در گروه مکمل + هوازی این اتفاق رخ نداد (011/0 = P) یعنی فعالیت هوازی بر اثرات مهاری کوئرستین بر آنژیوژنز غلبه کرده است. Manuscript profile