مقدمه و هدف:باسیلوس سرئوس از مهم ترین باکتری های عامل مسمومیت غذایی در انسان می باشد. انتروتوکسین های سه جزیی این باکتری شامل کمپلکس های HBLو NHEمی باشد که از ژن های این کمپلکس می توان جهت شناسایی سویه های بیماری زا استفاده نمود. هدف از این مطالعه بررسی میزان شیوع ژن های انتروتوکسیژنیک در باسیلوس سرئوس های جدا شده از مواد غذایی مختلف  و اثر آن بر روی سلول های Veroمی باشد.روش کار:در این مطالعه، 220 نمونه غذایی شامل 80 فرآورده گوشتی آماده، تعداد 20 نمونه لبنیات شامل شیر پاستوریزه و محلی و پنیر، خامه و بستنی و20 نمونه برنج و100 نمونه سالاد های سرو شده در رستوران های شهر تبریز و زنجان در بین سال های 1393-1391 جمع آوری شده و از نظر آلوده بودن به باکتری باسیلوس سرئوس هم از نظر بیوشیمیایی و هم مولکولی بررسی گردید. سپس سویه های حاوی کمپلکس NHEHBLو یا هردو کمپلکس با پرایمرهای اختصاصی و روش PCRتفکیک شدند. باسیلوس سرئوس­هایی که هر دو کمپلکس را دارا بودند، جهت بررسی میزان سایتو توکسیسیتی سلول های Veroاستفاده شد.یافته ها:از نمونه های غذایی مورد مطالعه، 100 نمونه آلوده به باسیلوس سرئوس بودند که از این تعداد 40 جدایه حاویNHE ، 23 نمونه حاوی HBLو 17 نمونه هر دو کمپلکس را نشان دادند. انکوباسیون سلول های Veroبا باسیلوس سرئوس های حاوی HBLو NHEنشان داد که این باکتری ها اثر سایتو توکسیک بر روی آن ها داشته و باعث تغییر شکل و از بین رفتن 80 درصد سلول ها شدند.نتیجه گیری:استفاده از تکنیک و روش سریع PCRبرای تشخیص حضور باسیلوس سرئوس انتروتوکسیژنیک در غذا از اهمیت زیادی برخودار است تا از سلامتی غذای مصرفی اطمینان حاصل شود. افزایش اطلاعات درباره بیماری زایی و شیوع ژن های عامل مسمومیت می تواند باعث کاهش مسمومیت های غذایی گردد. Manuscript profile

زمینه و هدف:زخممعده، از نظر بافت شناسی به عنوان عامل نکروز دهنده مخاط شناخته شده است. این بیماری اغلب از شایع­ترین بیماری­های گوارشی بوده و استفاده از داروهای شیمیایی موجب بروز عوارض جانبی می­گردد.گیاهان دارویی با جذب سریع، اثر درمانی بهتر، عوارض جانبی و سمیت کمتر امروزه جانشین مناسبی در برخی از بیماری­ها است. هدف از این مطالعه بررسی اثر عصاره آبی الکلی یونجه بر درمان زخم معده ناشی از اسیداستیک در مدل حیوانی رت می باشد.روش کار:در این بررسی از 60 سرموش صحرایی ماده به وزن 250-200 گرم که به طور تصادفی به چهار گروه 15 تایی شم(دریافت کننده نرمال سالین)، کنترل، گروه تجربی1(دریافت کننده دوز 250میلی­گرم بر کیلوگرم وزن موش) و گروه تجربی2(دوز500 میلی­گرم بر کیلوگرم وزن موش) تقسیم شدند. موش‌ها پس از تحمل 24 ساعت گرسنگی تحت عمل جراحی قرار گرفتند. زخم معده با تزریق 12/0 میلی لیتر اسید استیک 60% در معده موشایجاد و در روزهای 14،10،7،4 پس از گاواژ، معده‌ها خارج و بعد از اندازه گیری ابعاد زخم و تثبیت با فرمالین 10%، مراحل پاساژ، برش بافتی و رنگ آمیزی انجام و در نهایت تعداد نوتروفیل، ماکروفاژ و فیبروبلاست شمارش گردید.یافته‌ها:نتایج مشخص نمود که عصاره آبی الکلی یونجه باعث افزایش معنی­دار درصد بهبود زخم معده (05/0P) در گروه‌های تجربی1و2 شد. میانگین تعداد نوتروفیل و ماکروفاژ گروه­های تجربی 1 و2 در روز چهارم و میانگین تعداد فیبروبلاست در روزهای چهارم و هفتم افزایش معنی­دار(05/0P) و در سایر روزها کاهش معنی­داری نسبت به گروه شم و کنترل داشته است. نتیجه­گیری: عصاره آبی الکلی اندام‌های هوایی یونجه اثر ترمیمی قابل ملاحظه­ای بر زخم معده ناشی از اسید استیک دارد. Manuscript profile

زمینه و هدف:زخم معده که اغلب از شایع ترین بیماری های گوارشی می باشد، شامل ضایعات مخاطی و زیر مخاطی خوش خیم در دیواره معده است. عوارض جانبی استفاده ازگیاهان دارویی نسبت به داروهای شیمیایی کمتر بوده و برعکس داروهای شیمیایی که ممکن است با ترکیبات دیگر بدن تداخل کرده و یا سمی را در بدن تولید کنند، اغلب اثرات تداخلی ندارند. گیاه بادرنجبویه اثر آرام بخشی و آنتی اکسیدانی دارد و هدف از این تحقیق بررسی اثر عصاره هیدرو الکلی برگ بادرنجبویه بر زخم معده ناشی از اسید استیک در موش صحرایی ماده است.روش کار:در این مطالعه تجربی پس از تهیهعصاره هیدروالکلی برگ های گیاه بادرنجبویه60 سر موش صحرایی ماده به وزن تقریبی250-200 گرم به طور تصادفی به 4 گروه 15 تایی کنترل، شم(دریافت کننده نرمال سالین)، تجربی1(عصاره ی بادرنجبویه با دوز 200 میلی گرم بر کیلوگرم وزن موش) و تجربی2(عصاره ی بادرنجبویه با دوز400 میلی گرم بر کیلوگرم وزن موش)تقسیم شدند. موش هایمبتلا به زخم معده با اسیداستیک به مدت 14روز باعصاره تیمار گردیدند. نمونه معده در روز چهارم، هفتم، دهم و چهاردهم خارج و بعد از اندازه گیری ابعاد زخم و تثبیت با فرمالین 10%، مراحل پاساژ، برش بافتی و رنگ آمیزی انجام و در نهایت تعداد نوتروفیل، ماکروفاژ و فیبروبلاست شمارش گردید.یافته ها:نتایج نشان داد که عصاره بادرنجبویه باعث افزایش معنی دار درصد بهبود زخم در گروه تجربی1 و تجربی2 نسبت به گروه های کنترل و شم شده است. در گروه تجربی 2 ترمیم زخم نسبت به گروه تجربی1 دارای افزایش معنی دار بیشتری بود. فاکتورهای التهابی و فیبروبلاست ها روز چهارم در گروه تجربی 1 افزایش معنی داری و روز های بعد کاهش معنی داری نسبت به گروه کنترل و شم نشان داد و گروه تجربی2 از روز چهارم کاهش معنی دار نشان داد.نتیجه گیری:بادرنجبویه قابلیت ترمیمی بالایی در ترمیم زخم معده ناشی از اسید استیک دارد. Manuscript profile

زمینه و هدف: مقاومت دارویی باکتری ها در بیماری های عفونی باعث گردیده تا استفاده از گیاهان در درمان بیماری ها بیشتر مورد توجه واقع شود. هدف از این پژوهش بررسی اثرات عصاره های آبی-آلی برگ و ریشه علف هفت بند(Polygonum aviculare L) بر روی باکتری های بیماری زا در مدل حیوانی و آزمایشگاهی است. روش کار: در این مطالعه پس از تهیه عصاره های آبی، اتانولی و استونی بخش های مختلف پودر علف هفت بند، میزان MIC و MBC عصاره ها بر باکتری ها با روش های رقت در براث و انتشار چاهکی در آگارتعیین گردید. مطالعه مدل حیوانی با تزریق صفاقی CFU/ml 5×105 از باکتری ها و 0.5سی سی از انواع عصاره ها با غلظت MIC تعداد کلونی های باکتری های طحالی پس از 7 روز با کشت بر روی محیط مولرهینتون آگار و مقایسه با پروتکل استاندارد شمارش گردید. یافته ها: بالاترین میزان MIC و MBC بر روی استافیلوکوکوس اورئوس مربوط به برگ آبی و اتانولی به ترتیب 57 و 38 ، بر روی سودوموناس آئروژینوزا مربوط به ساقه و گل اتانولی به ترتیب 31و 27، بر روی کلبسیلا پنومونیه عصاره اتانولی برگ و ریشه 57 و 120میلی گرم بر میلی لیتر و بر روی استرپتوکوکوس پیوژنز عصاره استونی برگ 227 میلی گرم بر میلی لیتر بود. در مدل حیوانی، عصاره استونی برگ برای استافیلوکوک اورئوس CFU/ml 7.5×106 و عصاره اتانولی ساقه برای سودوموناس آئروژینوزا CFU/ml 8×107 ، برای کلبسیلا پنومونیه و استرپتوکوکوس پیوژنز عصاره اتانولی برگ و ریشه به ترتیب CFU/ml 7.5×103 و CFU/ml 3.6× 106 بود. نتیجه گیری: عصاره های علف هفت بند اثر ضد میکروبی روی باکتری های مورد مطالعه دارند. Manuscript profile

زمینه و هدف: تریپانوزوموز ناشی از Trypanosoma evansi موجب عفونت در پستانداران اهلی و هم چنین انسان می گردد. درمان تریپانوزوموز دارای محدودیت هایی از جمله مقاومت به دارو های شیمیایی می باشد. هدف از مطالعه حاضر مقایسه اثرات عصاره های هیدرو الکلی دانه های چریش و زیتون تلخ در برابر عامل مقاوم این بیماری در کبد موش های آلوده به Trypanosoma evansi است.روش کار: پـس از جمـع آوری و شناسـایی گیاهـان چریش و زیتون تلخ، بـه روش پرکوله از دانه های آن ها عصاره هیدروالکلی تهیه و پس از تغلیظ 100 تا 500 میلی گرم بر کیلو گرم وزن موش به صورت صفاقی به موش های صحرایی نر آلوده شده با 107×3 Trypanosoma evansi به مدت 60 روز تزریق گردید. برای تعیین تعداد پارازیت از روش روتین استفاده شد. آزمایشات آسیب شناسی بافتی کبد بعد از رنگ آمیزی هماتوکسیلن وائوزین انجام و ارزیابی آماری با استفاده از آزمون های آنالیز واریانس ANOVAو با استفاده از نرم افزار Prism انجام گرفت و حد خطای05/0 p< به عنوان اختلاف معنی دار پذیرفته شد.یافته‌ها: عصاره دانه چریش و زیتون تلخ هر دو موجب کاهش تعداد انگل شده ودر مقایسه بین دو عصاره میزان اثر کاهشی زیتون تلخ نسبت به چریش بیشتر بوده است(05/0 p< ). تغییرات احتقان، انحطاط چربی، واکوئولار انحطاط، نکروز و نفوذ سلولی در کبد گروه کنترل مثبت نسبت به گروه های تیمار شده بیشتر بود.نتیجه گیری: استفاده از عصاره های هیدرو الکلی دانه های چریش و زیتون تلخ در مقدار معین داروی گیاهی موثر در بیماری تریپانوزوموز(سوررا) می شود. Manuscript profile

زمینه و هدف: استرپتوکوکوس پیوژن، استافیلوکوکوس اپیدرمایدیس، کلبسیلاپنومونیه و بروسلا ملی تنسیس مقاومت بالایی در درمان با آنتی بیوتیک ها دارند. هدف از این مطالعه، بررسی اثرات عصاره های برگ گیاه به لیمو بر روی باکتری های مذکور است. روش کار: در این مطالعه پس از تهیه عصاره های برگ به لیمو، MIC و MBC و قطر هاله های عدم رشد با روش انتشار چاهکی در آگار و رقت در براث تعیین شد. در مطالعه مدل حیوانی،CFU/ml 105× 5 باکتری ها (برابر با غلظت MBC عصاره ها) به صورت داخل صفاقی به موش های ماده BALB/c تزریق و تعداد کلونی های باکتری های طحالی طبق پروتکل استاندارد شمارش گردید. یافته ها: MIC عصاره اتانولی برگ به لیمو در محدوده ی رقت های 81/27 تا 25/111میلی گرم بر میلی لیتر و MBC آن در محدوده ی 62/55 تا 5/222میلی گرم بر میلی لیتر بود. MIC عصاره استونی در محدوده ی 18/48 تا 75/192 میلی گرم بر میلی لیتر و MBC 37/96 تا 75/192 میلی گرم بر میلی لیتر مشخص گردید، برای عصاره آبی میزان MIC در محدوده ی 75/103 تا 5/207 میلی گرم بر میلی لیتر و MBC این عصاره در تمامی باکتری های مورد مطالعه رقت 5/207 میلی گرم بر میلی لیتر بود. در شرایط in vivo حساس ترین باکتری و مقاوم ترین باکتری کاهش معنی داری را میان گروه های تیمار شده با عصاره ها نسبت به گروه کنترل نشان داد. عصاره های اتانولی و استونی به لیمو در مدل حیوانی اثر ضد میکروبی بیشتری نسبت به عصاره آبی به لیمو داشت. نتیجه گیری: عصاره های به لیمو اثر ضد میکروبی روی باکتری های مورد مطالعه دارند. Manuscript profile

زمینه و هدف: استفاده از داروهای گیاهی کم عارضه در درمان زخم ها، از درمان سنتی در ترمیم زخم ها و سوختگی های پوستی بسیار رایج است. لذا هدف از این پژوهش بررسی تاثیر عصاره های هیدرو الکلی برگ های پنیرک، آویشن، گل بنفشه و کاج در روند التیام زخم آلوده به کاندیدا گلابراتا بر ترمیم زخم سوختگی درجه دو در موش بالغ می باشد. روش کار: در این تحقیق از 42 راس موش صحرایی هم سن، نر نژاد ویستار با وزن 20±250 گرم استفاده شد. پس از تعیین MIC و MLC و ایجاد سوختگی درجه 2، هر گروه از موش ها به 4 دسته شش تایی تقسیم و در هر گروه درمان با اوسرین، کلوتریمازول، عصاره و بدون تیمار با اوسرین 5درصد(گروه شاهد)، به مدت 24 روز در دو نوبت در شبانه روز(8 صبح و 8 شب) انجام گردید. یافته ها: نتایج بررسی های MIC و MLC مشخص نمودکه عصاره برگ کاج و پنیرک به ترتیب دارای بیشترین و کم ترین خاصیت قارچ کشی قوی هستند. تاثیر عصاره گیاه بر عفونت کاندیدا گلابراتا در زخم مدل های موشی، نمونه جدا شده از موش های تیمار شده با عصاره و داروی کلوتریمازول کم تر بر روی محیط کشت MHA رشد کردند. نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که مصرف موضعی عصاره سبب تسریع بهبود زخم و سوختگی در موش صحرائی آزمایشگاهی در مدت زمان بسیار کوتاه تری می شود. Manuscript profile