ماهی شوریده دهان سیاه (Atrobucca nibe) به عنوان یک ذخیره جدید و ارزشمند در آب‌های عمیق دریای عمان تلقی می‌گردد. در این مطالعه از اندازه‌های غیربازاری این ماهی به صورت دستی سوریمی و ژل کامابوکو تهیه گردید و تغییرات خصوصیات فیزیکی و ریز ساختاری آن‌ها در شرایط انجماد به مدت 6 ماه نگهداری در سردخانه بررسی شد. با افزایش مدت زمان نگهداری شاخص سفیدی از 20/0±24/66% به 23/0±11/60% و قدرت تشکیل ژل از 583/56±53/583 به 518/31±60/303 سانتی‌متر×گرم در ماه ششم نگهداری افت نمود. بیشترین محتویات تحت فشار نمونه‌ ژل کامابوکو (268/0±42/7%) در ماه ششم نگهداری حاصل شد (05/0p<). امتیاز کیفی قابلیت تاشدن ژل سوریمی با افزایش زمان نگهداری به 500/0±75/3 کاهش یافت. افزایش زمان نگهداری سبب پدیدار شدن ساختارهای پروتئینی درشت و نامنظم در شبکه پروتئینی سوریمی شد. به طور معنی‌داری میانگین تعداد پلی‌گونال‌های سوریمی با افزایش زمان نگهداری از 280±15038 به 564±10399 عدد در میلی‌مترمربع کاهش یافته و مساحت آن‌ها از 9/0±27 به 5/4±84 میکرومترمربع افزایش یافت (05/0p<). نتایج نشان داد به رغم افت نسبی خواص عملکردی پروتئین‌های سوریمی در اثر دناتوره شدن طی زمان نگهداری در سردخانه، سوریمی تولیدی هنوز قابل پذیرش و استفاده خواهد بود. Manuscript profile

زمینه و هدف: این مطالعه به بررسی غلظت سه فلز سرب، کادمیوم و جیوه در بافت عضله ماهی کفال پوزه باریک-Liza saliens در سواحل مرکزی خزر در زمستان 1392 به همراه برآورد خطر ناشی از مصرف عضله این ماهیان برای انسان می پردازد. روش بررسی: فلزات مورد نظر در نمونه های تهیه شده (32 نمونه) پس از آماده سازی و انجام فرآیندهای استخراج و هضم، با استفاده از دستگاه جذب اتمی مجهز اندازه گیری گردیدند. یافته ها: نتایج نشان داد میانگین غلظت به همراه انحراف معیار در بافت عضله ماهی کفال پوزه باریک مربوط به فلزات سرب و جیوه به ترتیب 9609/2 ± 72903/5 و 9456/44 ± 01561/79 میلی گرم بر کیلوگرم وزن خشک می باشد. عوامل جذب روزانه (DI) برای عناصر سرب، کادمیوم و جیوه به ترتیب (46/100)،(06/0) و (26/1525) میلی گرم بر شخص در روز و شاخص خطر (HQ)، (1607/0)، (000/1)، (4200/6) به دست آمد. نتیجه گیری: پس از مقایسه با استانداردهای شاخص ملاحظه گردید که مقدار سرب در عضله کفال پوزه باریک سواحل مرکزی خزر بالاتر از حد مجاز استاندارد سازمان بهداشت جهانی(WHO) و سازمان وزارت کشاورزی، شیلات و غذای انگلستان(UKMAFF) می باشد. ولی از نظر استاندارد سازمان غذا و داروی آمریکا(FDA) در حد مجاز و مقدار جیوه از هر سه استاندارد شاخص در این تحقیق بسیار بالاتر بود.در نتیجه میزان مجاز مصرف برای حفظ سلامتی از لحاظ سرب و کادمیوم به ترتیب 591/0 و 889/38 گرم در روز و 179/4 و 223/272 گرم در هفته توصیه می شود، اما میزان مجاز مصرف برای جیوه از لحاظ حفظ سلامتی صفر است و برای مصرف در این خصوص توصیه نمی شود. Manuscript profile

مطالعات اکولوژیک روی گونه‌های مختلف آبزیان از لحاظ مدیریت منابع و بررسی اثرات ماهیگیری بر اکوسیستم بسیار با اهمیت می‌‌باشد. هدف از این مطالعه بررسی سطح غذایی چند گونه از آبزیان خلیج فارس و دریای عمان با استفاده از نرم افزار TrophLab می‌‌باشد. بدین منظور از پایان نامه‌ها و مقالات ارایه شده در این حیطه استفاده گردید. از مطالعاتی که دسترسی به اطلاعات آن (درصد وزنی اقلام غذایی خورده شده، دامنه طولی و تعداد معده های مورد بررسی) امکان پذیر بود، جهت محاسبه سطح غذایی هر گونه استفاده گردید. داده‌های رژیم غذایی 25 گونه آبزی در 28 سطح تغذیه ای ارزیابی شد که دامنه سطح غذایی از 28/2 تا 50/4 متغیر بود. برای ماهیانی که چندین مطالعه از رژیم غذایی آنها وجود داشت، چندین سطح تغذیه ای بدست آمد که می‌‌تواند به دلیل اختلاف در اندازه آنها باشد. بیشترین مقدار سطح غذایی در این مطالعه برای ماهی زرده، کوتر مواج، هوور و گیدر بترتیب 50/4، 50/4، 49/4 و 45/4 بدست آمد. همچنین یک مدل رگرسیون معمولی مرتبط با سطح تغذیه ای و طول بدن آبزی بدست آمد. نتایج آماری نشان داد که سطح تغذیه ای با طول آبزی ارتباط دارد و با افزایش طول بدن، سطح غذایی نیز افزایش می یابد که به این واقعیت اشاره دارد که میزان موفقیت نسبی ماهیان بزرگتر برای شکار کردن افزایش می‌‌یابد. سطح غذایی و مدل رگرسیون می‌‌تواند در تنظیم شاخص‌های تروفیک و مدل‌هایی از اکوسیستم‌های دریایی کمک کند. Manuscript profile

در این مطالعه رژیم غذایی سفره ماهی پودوخار (Himantura walga) در سواحل خلیج فارس، استان هرمزگان از طریق آنالیز محتویات معده مورد بررسی قرار گرفت. دو گروه غذای اصلی و دو گروه غذای فرعی در محتویات معده شناسایی شد. رژیم غذایی غالب این گونه سخت پوستان بود. شاخص ارجحیت غذایی نشان داد که میگوها و خرچنگ ها به ترتیب به میزان 35/79درصد و 09/51 درصد مهمترین غذاهای مصرفی بودند. توتیای دریایی (39/17 درصد) و زئوبنتوزهای ریز (84/7 درصد) اقلام غذایی فرعی بودند. آنالیز محتویات معده این سفره ماهی آشکار کرد که ترکیبات غذایی در تمام فصول مورد بررسی یکسان است. با توجه به شاخص طول نسبی روده و محتویات معده، این ماهی گوشتخوار محسوب می شود. بررسی تغییرات فصلی شاخص پری معده نشان داد که میزان تغذیه در طول سال متغیر و بیشینه شاخص پری معده در فصل بهار بود. شاخص خالی بودن معده نشان داد که این گونه جزو گروه ماهیان پرخور می باشد. با افزایش عرض دیسک ماهی شدت تغذیه افزایش یافت. Manuscript profile

ساردین سند Sardinella sindensis یکی ازگونه های مهم تجاری ماهیان سطح زی ریز در آبهای ساحلی بندر جاسک می باشد. پارامترهای پویایی جمعیت این ماهی از شهریور1387 تا خرداد ماه 1388مورد مطالعه قرارگرفت. نمونه برداریها بصورت ماهانه و از صید تجارتی شناورهای پرس ساین دوقایقی انجام گردید. پارامترهای رشد L∞ وK برای این گونه به ترتیب 20 سانتی متر و4/1(در سال) تخمین زده شدند. حداقل و حداکثر طول کل ساردین سند به ترتیب 5/9 و9/19سانتی متر و میانگین آن 7/15 سانتی متر ثبت شدند. to این ماهی برابر با 17/0- و بیشینه سن آن 5/2سال محاسبه شد.معادله رشد وان برتالانفی برای این گونه به صورت ((17/0-)- t)4/1-)exp-1)20= L(t)بدست آمد. این ماهی دو بار بازگشت شیلاتی در طول سال دارد و بیشینه بازگشت شیلاتی در ماه شهریور و به مقدار7/17 درصد بود. رابطه طول کل- وزن کل برای این ماهی به صورت 8328/2L0131/0=W بدست آمد. مقدار مرگ و میر کل (Z)با ضریب اطمینان 95 درصد به طور متوسط 15/3 (در سال) محاسبه گردید. مرگ و میر طبیعی (M) و مرگ ومیر صیادی(F) به ترتیب 45/2 (در سال) و70/0 (در سال) تعیین گردید.ضریب بهربرداری(E) برابر 22/0 بدست آمد، مقدار این ضریب بهره برداری برای تلاش صیادی حاضر پایین می باشد. بیانگر آن است که ذخیره موجود پتانسیل بهره برداری بیشتر را نیز دارد. بر اساس آمار صید موجود به نظر می رسد، صیادان منطقه جاسک تمایل چندانی به صید ماهیان سطح زی ریز نداشته، درحالی که صید غیر هدف توسط این صیادان ارجحیت بیشتری داشته است. Manuscript profile