سرمایه گذاری موتور محرک رشد و توسعه و از بنیادتی ترین اهداف اقتصادی کشورها به شمار می رود. کشورها برای نیل به آن نیازمند استفاده از سیاست های مالی و پولی می باشند. اثرات سیاست های پولی و مالی بر فعالیت های اقتصادی مستلزم شناخت این سیاست ها و ابزارهای آن و اثرات آنها بر متغیرهای کلان اقتصادی می باشد. بنابراین در این تحقیق به بررسی اثرات تغییرات سیاست های پولی بر سرمایه گذاری در منتخبی از کشورهای اسلامی با استفاده از رهیافت داده های تابلویی در طول دوره زمانی 2000-2015 پرداخته شده است. نتایج به دست آمده نشان داد که نرخ بهره اوراق قرضه دولتی تاثیر منفی و اعتبارات تخصیصی بانکها تاثیر مستقیم و معنادار بر سرمایه گذاری در کشورهای منتخب اسلامی دارند. در حالی که نرخ بهره اعتبارات و نرخ سود سپرده ها اثرات معناداری بر سرمایه گذاری در این کشورها نداشته است. همچنین رشد اقتصادی و آزادی تجاری اثرات مستقیم و معنادار بر سرمایه گذاری در این کشورهای داشته است. بر اساس نتایج آزادی سیاسی به طور معناداری سرمایه گذاری را در این کشورها تحت تاثیر قرار نداده است. بنابراین در کشورهای اسلامی نرخ بهره تسهیلات و نرخ سود سپرده ها به عنوان ابزارهای سیاست پولی برای تحت تاثیر قرار دادن سرمایه گذاری ابزار مناسبی به نظر نمی رسد. در مقابل اعتبارات بانکی به طور معناداری می تواند سرمایه گذاری را در کشورهای اسلامی افزایش دهد. Manuscript profile

This study seeks to investigate all the direct and indirect effects of agricultural input subsidies on agricultural production using the computable general equilibrium method, the effect of agricultural input prices and subsidies on macroeconomic variables, food security, household welfare, and the environment. The results showed that the reform of subsidies in the agricultural sector by reducing agricultural production and rising prices, will reduce the final demand for agricultural products, especially basic products for households, and therefore will endanger food security. The findings also indicate that by applying the desired scenarios, the production of fisheries sectors decreases more than other production sectors. The reduction of subsidies paid to the agricultural sector also leads to a decrease in the welfare of urban and rural consumers Is. In addition, reducing subsidies in the agricultural sector in the future will lead to a reduction in environmental pollution. Due to the low income of farmers, if subsidies are reduced in this sector, producers will not be able to change technology, and therefore with increasing production costs, production in the agricultural sector has decreased more sharply than other sectors, and in this regard support the agricultural sector, is necessary. In addition, it is suggested that the subsidy be reduced gradually, along with the payment of cash subsidies to farmers, especially villagers. Manuscript profile

AbstractThe purpose of this study is to investigate the impact of environmental quality and social capital on economic growth in Iran. So, this study, based on theoretical foundations, in addition to these variables, investigated the effects of various human capital indicators on Iran's economic growth during the period of 1973-92. The variables representing social capital included access to the Internet and telephone communication services. For human capital, literacy rate, enrollment rate in elementary school, as well as the number of students were used. It was also assumed that technology, in addition to workforce, would appear in the form of physical capital. The findings showed that physical capital was the most important factor in the growth of Iran's economy and its yield was 0.3-0.4. But a very small role was played by the variables of human capital and environmental capital. The role of social capital was also relatively acceptable and positive.Keywords: Growth Model, Social Capital, Environmental Capital, IranJEL Classification: O13, O47, R1 Manuscript profile