این آزمایش به منظور بررسی عملکرد رشد، متابولیت های خونی، سیستم ایمنی و کیفیت گوشت ران در جوجه های گوشتی تغذیه شده با مکمل لیزوفسفولیپیدها (LPL) در جیره های بر پایه روغن های سویا، بذر کتان و دانه کنجد انجام شد. آزمایش در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با آرایش فاکتوریل 2 در 3 شامل دو سطح صفر و 1/0 درصد لیزوفسفولیپید (لیپیدول، ساخت کشور کره جنوبی) و سه منبع مختلف روغن سویا، بذر کتان و دانه کنجد انجام شد. تعداد300 قطعه جوجه گوشتی یکروزه نر از سویه راس 308 به طور تصادفی به شش تیمار هر کدام با 5 تکرار و 10 فطعه جوجه در هر تکرار اختصاص داده شد. نتایج این آزمایش نشان داد که استفاده از روغن کنجد در مقایسه با روغن سویا سبب بهبود افزایش وزن و ضریب تبدیل شد (05/0>p ). جوجه های دریافت کننده لیزوفسفولیپید دارای افزایش وزن و ضریب تبدیل بهتر و غلظت سرمی بیشتری از تری گلیسرید و LDL و وزن کمتر بورس فابریسیوس نسبت به گروه بدون مکمل لیزوفسفولیپید بودند (05/0>p ). استفاده از روغن کنجد در مقایسه با روغن های سویا و کتان سبب کاهش مقدار مالون آلدهید و افزایش ظرفیت نگهداری آب در گوشت ران جوجه های گوشتی شد (05/0>p ). از طرفی میزان از دست دادن آب در گوشت قبل از پخت در جیره های دارای لیزوفسفولیپید کمتر از گروه فاقد مکمل لیزوفسفولیپید بود (05/0 >p ). بر اساس نتایج این آزمایش می توان گفت که استفاده از روغن کنجد در جیره جوجه های گوشتی می تواند سبب بهبود عملکرد رشد و کیفیت گوشت شود. علاوه بر این، استفاده از مکمل لیزوفسفولیپید نیز سبب افزایش عملکرد رشد و تغییر متابولیت های خونی در جوجه گوشتی گردید. Manuscript profile

این تحقیق به منظور مطالعه تاثیر افزودن اسیدآمینه تائورین بر عملکرد، خصوصیات لاشه، فاکتورهای خونی و آنزیم‌های کبدی در جوجه گوشتی انجام شد. آزمایش در 45 روز در قالب طرح کاملا تصادفی با تعداد 300 قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه راس، شامل 4 تیمار، 5 تکرار و 15 قطعه پرنده در هر تکرار با جیره¬های هم¬انرژی و هم¬پروتئین با شرایط پرورشی یکسان صورت گرفت. تیمارهای آزمایشی شامل: تیمار اول (جیره پایه) و به ترتیب تیمار دوم، سوم و چهارم: جیره پایه همراه با 1 گرم در کیلوگرم اسیدآمینه تائورین،3 گرم در کیلوگرم اسیدآمینه تائورین و 6 گرم در کیلوگرم اسیدآمینه تائورین بود. نتایج نشان داد در طول دوره پرورش افزایش وزن بدن، مصرف خوراک و ضریب تبدیل غذایی، در بین تیمارهای آزمایشی با تیمار شاهد معنی¬دار بود (05/0p ). اما از لحاظ عددی عملکرد بهتری با اضافه شدن مکمل تائورین به جیره در این آنزیم‌ها مشاهده شد. به طور کلی نتایج این آزمایش نشان داد اضافه کردن 6 گرم در کیلوگرم اسیدآمینه تائورین بدون تاثیر منفی بر عملکرد و خصوصیات لاشه، منجر به بهبود در تیتر فراسنجه¬های خونی و آنزیم‌های کبدی می¬شود.

Manuscript profile

به منظور بررسی اثر استفاده از کیلات‌های آلی روی، منگنز و کروم بر عملکرد و جمعیت میکروبی سکوم جوجه‏های گوشتی پژوهش حاضر انجام شد. این مطالعه در قالب طرح کاملاً تصادفی با 420 قطعه جوجه یک‌روزه گوشتی سویه راس 308 در 7 تیمار، 5 تکرار و 15 پرنده در هر پن و به مدت 42 روز انجام شد. تیمارها عبارت از 1) کیلات روی، منگنز و کروم، 2) کیلات روی و منگنز، 3) کیلات روی و کروم، 4) کیلات منگنز و کروم، 5) کیلات منگنز، 6) کیلات روی و 7) کیلات کروم بودند. صفات عملکردی شامل مصرف خوراک، افزایش وزن بدن و ضریب تبدیل خوراک اندازه‌گیری شدند. در پایان آزمایش میکروفلور سکوم جوجه‌های گوشتی داده برداری شد. داده¬های جمع¬آوری شده با رویه LSmeans در نرم افزار آماری SAS آنالیز شدند. اثر کیلات‌های آلی بر وزن بدن در دوره آغازین و ضریب تبدیل خورک در دوره رشد معنی دار شد (05/0 > p). بیش‌ترین مقدار افزایش وزن (6/176 گرم) در تیمار حاوی کیلات کروم و کم‌ترین مقدار افزایش وزن (8/152 گرم) در تیمار حاوی کیلات روی مشاهده شد. بیش‌ترین مقدار ضریب تبدیل خورک (1/1) در تیمار حاوی کیلات روی، منگنز و کروم و کم‌ترین مقدار (0/1) در تیمار حاوی کیلات کروم مشاهده شد. اثر کیلات‌های آلی بر جمعیت E.coli سکوم جوجه های گوشتی معنی دار شد (05/0 > p). بیش‌ترین (LogCFU/g 65/5) و کمترین (LogCFU/g 15/5) جمعیت باکتری E.coli به ترتیب در تیمارهای حاوی کیلات روی، منگنز و کروم و کیلات روی مشاهده شد. با توجه به بهبود صفات عملکرد و میکروفلور سکوم جوجه‌های گوشتی تحقیق حاضر، استفاده از کیلات‌های آلی قابل توصیه است. Manuscript profile