زمینه: خلاقیتیکیازموضوعهای بسیارجالبوبحث برانگیزدرحوزههایمختلف علمیبهویژهعلومتربیتیوروانشناسی استاینموضوعدرهردورهازتاریخ،به عنوانقدرتاساسیذهنبشر،هدفاصلی مدارسومراکزآموزشیبودهاست. هدف: هدف این پژوهش، بررسی تأثیر روش حل خلاقانه مسأله بر مؤلفه های خلاقیت (سیالی، بسط، انعطاف پذیری و ابتکار) دانش آموزان پایه سوم راهنمایی شهر اهواز است. روش: این پژوهش از روش تحقیق آزمایشی طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه استفاده کرده است. نمونه این پژوهش 50 نفر از دانش آموزان دختر پایه سوم راهنمایی ناحیه دو شهر اهواز در سال تحصیلی 91-90 بود که به صورت نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. برای اندازه گیری مؤلفه های خلاقیت، از آزمون خلاقیت تصویری تورنس - فرم ب استفاده شد. پس از انتخاب تصادفی گروه های آزمایش و کنترل ، ابتدا برای هر دو گروه پیش آزمون اجرا شد. سپس مداخله آزمایشی در 6 جلسه 90-70 دقیقه ای به گروه آزمایش ارائه گردید و پس از اتمام برنامه آموزشی ، از هر دو گروه، پس آزمون گرفته شد. یافته ها: تجزیه و تحلیل داده ها به روش کوواریانس یک راهه (آنوا) در سطح 05/0<Pانجام شد. نتایجنشاندادکهتفاوتمعناداریبینگروهآزمایشوکنترلدرمؤلفههایخلاقیت (سیالی، انعطاف پذیری و ابتکار )وجوددارد. بحث و نتیجه گیری: با آموزش حل خلاقانه مسأله می توان خلاقیت (سیالی، ابتکار و انعطاف‌پذیری ) دانش آموزان را افزایش داد. Manuscript profile