زمینه: خلاقیتیکیازموضوعهای بسیارجالبوبحث برانگیزدرحوزههایمختلف علمیبهویژهعلومتربیتیوروانشناسی استاینموضوعدرهردورهازتاریخ،به عنوانقدرتاساسیذهنبشر،هدفاصلی مدارسومراکزآموزشیبودهاست. هدف: هدف این پژوهش، بررسی تأثیر روش حل خلاقانه مسأله بر مؤلفه های خلاقیت (سیالی، بسط، انعطاف پذیری و ابتکار) دانش آموزان پایه سوم راهنمایی شهر اهواز است. روش: این پژوهش از روش تحقیق آزمایشی طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه استفاده کرده است. نمونه این پژوهش 50 نفر از دانش آموزان دختر پایه سوم راهنمایی ناحیه دو شهر اهواز در سال تحصیلی 91-90 بود که به صورت نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. برای اندازه گیری مؤلفه های خلاقیت، از آزمون خلاقیت تصویری تورنس - فرم ب استفاده شد. پس از انتخاب تصادفی گروه های آزمایش و کنترل ، ابتدا برای هر دو گروه پیش آزمون اجرا شد. سپس مداخله آزمایشی در 6 جلسه 90-70 دقیقه ای به گروه آزمایش ارائه گردید و پس از اتمام برنامه آموزشی ، از هر دو گروه، پس آزمون گرفته شد. یافته ها: تجزیه و تحلیل داده ها به روش کوواریانس یک راهه (آنوا) در سطح 05/0<Pانجام شد. نتایجنشاندادکهتفاوتمعناداریبینگروهآزمایشوکنترلدرمؤلفههایخلاقیت (سیالی، انعطاف پذیری و ابتکار )وجوددارد. بحث و نتیجه گیری: با آموزش حل خلاقانه مسأله می توان خلاقیت (سیالی، ابتکار و انعطاف‌پذیری ) دانش آموزان را افزایش داد. Manuscript profile

هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی نقش تعدیل‌کننده اضطراب امتحان در تأثیر آموزش هم‌شاگردی بر اهمال‌کاری تحصیلی: فایده اضطراب امتحان بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش‌آموزان دختر دوره دوم متوسطه بهبهان در سال تحصیلی 98-1397 بودند که با استفاده از روش نمونه‌گیری هدفمند تعداد 6۰ نفر به عنوان افراد اهمال‌کار تحصیلی انتخاب شدند و به صورت تصادفی، ۳۰ نفر در گروه ‌آزمایشی (۱0 نفر گروه اضطراب امتحان بالا، ۱0 نفر گروه اضطراب امتحان متوسط و 10 نفر گروه اضطراب امتحان پایین) و 30 نفر در گروه‌های کنترل (۱0 نفر گروه اضطراب امتحان بالا، ۱0 نفر گروه اضطراب امتحان متوسط و 10 نفر گروه اضطراب امتحان پایین) قرار گرفتند. به منظور گردآوری اطلاعات از پرسشنامه اضطراب امتحان و اهمال‌کاری تحصیلی استفاده شد. روش تحقیق آزمایشی از نوع پیش‌آزمون و پس‌آزمون با یک گروه آزمایشی و یک گروه کنترل (هر گروه دارای سه زیرمجموعه شامل اضطراب امتحان بالا، متوسط و پایین) بود. داده‌ها با استفاده از آزمون آماری آنکوا مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج پژوهش نشان داد که آموزش هم‌‌شاگردی دردانش‌آموزان با اضطراب امتحان بالا و متوسط مؤثر بوده اما در دانش‌آموزان با اضطراب امتحان پایین تأثیری نداشت. همچنین نتایج نشان داد که متغیر اضطراب امتحان به طور معناداری تأثیر آموزش هم‌شاگردی بر اهمال‌کاری تحصیلی را تعدیل می‌کند Manuscript profile