یکی از شایع ترین بیماری های بالینی، زخم شدن پوست است که به عنوان آسیب به ساختار یا یکپارچگی بافت پوست تعریف می شود. نانوآب ژل می‌تواند با حبس کردن دارو یا بارگذاری داروها به رهاسازی پایدار دارو کمک کنند و درنتیجه موجب بهبود زخم شوند. آب ژل یک شبکه آب دوست سه بعدی است که در آب یا محلول های آبی نامحلول و قادر به جذب آب یا سایر سیال های زیستی است که می تواند موجب بهبودی زخم شود. نانوآب ژل های گوناگونی برای بالابردن کیفیت زخم پوش ها تهیه شده اند. همچنین، در رهایش دارو هم، نانوآب ژل ها کاربرد دارند. مزیت آب ژل‌ها نسبت به زخم پوش های سنتی، توانایی آن‌ها در فرایند بهبود زخم است. آب ژل ها به دلیل ویژگی های یگانه خود، موجب شده اند زخم پوش های مدرن زخم، بیشینه معیارهای کیفی را داشته باشند. از ویژگی یگانه نانوآب ژل ها می توان به توانایی جذب ترشحات زخم، حفظ محیط مرطوب، تبادل گاز، برداشتن زخم پوش از سطح زخم بدون درد و آسانی جابه جایی برای جراحی، اشاره کرد. در این پژوهش، مروری بر کاربرد نانوآب ژل ها در بهبود عملکرد زخم پوش ها، و دارورسانی به همراه بررسی ویژگی پادباکتری، معرفی زخم پوش های تجاری و سازوکارهای بهبود زخم پرداخته شده است. Manuscript profile

هدف از مقاله حاضر بررسی مورفولوژی و خواص مکانیکی آلیاژهای پلی وینیل کلراید (PVC) حاوی نانو ذرات آکریلونیتریل بوتادی ان رابر (NBR) که در اکسترودر دو پیچ ناهمسوگرد تهیه شده اند، می‌باشد. اثرات درصد نانو ذرات، دما، زمان و شدت اختلاط بر روی خواص مذکور به کمک روش طراحی آزمون مطالعه شدند. با در نظر گرفتن بیشینه چقرمگی آلیاژها به عنوان حالت بهینه، شرایط فرآیندی و همچنین ترکیب درصد مناسب با استفاده از طراحی آزمایش تاگوچی تعیین شدند. تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) مورفولوژی ماتریس-قطرات پراکنده را نشان داد. پخش و توزیع مناسب و یکنواخت ذرات لاستیکی نیتریل رابر در درون ماتریس PVC مشاهده شد که دلیل آن سازگاری مناسب بین ذرات لاستیک و ماتریس اطراف آن است. مشاهده شد که قطرات پراکنده به‌صورت ذرات کروی و همچنین ذرات کشیده شده در درون ماتریس PVC حضور دارند. نتایج تجربی در کنار داده های طراحی آزمایش نشان داد که حالت بهینه کرنش شکست و چقرمگی مربوط به حالتی است که دمای اختلاط در حدود 180 درجه سانتی‌گراد، زمان اختلاط 6 دقیقه، سرعت اختلاط در حدود rpm 70 و درصد نانو ذرات برابر با 2 درصد وزنی باشند. آنالیز واریانس نشان داد بیشترین اثر بر روی مدول مربوط به درصد ذرات NBR است در حالی که کمترین سهم مربوط به زمان اختلاط است. سپس دمای اختلاط بالاترین سهم را دارد. برهمکنش بین فاکتورهای مختلف و اثر آن‌ها بر روی مدول کششی نشان داد که بیشترین شاخص برهمکنش مربوط به دمای اختلاط با زمان اختلاط و کمترین آن زمان و درصد NBR است. Manuscript profile