هدف از انجام این پژوهش "واکاوی شناخت مربیان از ویژگی های رشدی – آموزشی کودکان پیش دبستانی در ایران" است. رویکرد این پژوهش کیفی و به روش پدیدارشناسی انجام گرفته است. جامعه هدف کلیه مربیان پیش دبستانی که از این تعداد 25 نفر در شهرهای ری، ایلام و کرمانشاه بصورت هدفمند انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات شامل مصاحبه نیمه ساختاریافته بود که محقق برای میزان شناخت مربیان دوره پیش دبستان از ویژگی های رشدی – آموزشی کودکان از آن استفاده کرده است. روایی ابزار مورد نظر به دو شکل صوری و محتوایی با استفاده از نظر کارشناسان آموزشی در حیطه آموزش کودکان پیش دبستانی و متخصصان روان شناسی، تعیین گردید. در این بخش برای بررسی پایایی مصاحبه ها، از روش پایایی توافق بین دو کدگذار استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که شناخت مربیان نسبت ویژگی های آموزشی – رشدی در مؤلفه های رشد عاطفی - اجتماعی، ذهنی - شناختی، زبان – گفتاری، خلاقیت و نوآوری ضعیف و میزان شناخت مربیان با نیازهای آموزشی و ویژگی های رشد مذهبی- اخلاقی کودکان در حد مطلوب بود. Manuscript profile

هدف پژوهش، طراحی مدل توانمندسازی مربیان دوره پیش از دبستان با رویکرد"های اسکوپ" در ایران است ، پژوهش از نوع کیفی و به روش داده بنیادانجام شد برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از الگوی کوربین و استرواس ، واز کدگذاری باز ، محوری و انتخابی استفاده‌شده است.روش نمونه گیری هدفمند نظری بود ، حجم نمونه 20 نفر از صاحبنظران و متخصصان در حوزه برنامه ریزی درسی بودند، برای روایی و پایایی از روش‌های سه سویه سازی استفاده شد.یافته‌ها نشان داد که مؤلفه‌های( جوسازمانی ،اصول و ضرورت حمایتی) از شرایط راهبردهای مدیریتی، مولفه های (ارزش مداری ، تشویق ، واحد و سازمان) از عوامل پیامدی ، در طراحی مدل توانمندسازی مربیان دوره پیش‌دبستانی با رویکرد"های اسکوپ" شناسایی شدند. با توجه به یافته‌های پژوهش، به برنامه ریزان در ایران پیشنهاد می‌گردد با اتخاذ یک رویکرد ترکیبی معطوف به وجوه مداری ، ضابطه مداری ، عدالت مداری ،آموزش تجارب کلیدی آموزش رویکرد فعال ، آموزش تفکر خلاق و نقاد و صلاحیت حرفه ای و رابطه عالیه انسانی)از شرایط اصول شایستگی ، مولفه های( فرایندی ، رشد محور و روش تلفیقی) از راهبردهای آموزشی، پدیده های(عدم انگیزش ، مراکز حمایتی ناکارآمد و ارزیابی معیوب ) از شرایط مداخله‌گر، پدیده های (تصورات عالمانه‌ی مدیریتی ، ایجاد محیط رقابتی-رفاقتی و سیاست کاری-استراتژی) ( ازشرایط زمینه ای و تربیت با کیفیت افراد در سطوح (انفرادی متمایز و برجسته هر مؤلفه ، زمینه مناسب را برای طراحی برنامه‌های توانمندسازی مربیان دوره پیش‌دبستانی فراهم سازند. Manuscript profile

هدف این پژوهش تعیین اثربخشی بازی‌های آموزشی مبتنی بر یادگیری هیجانی- اجتماعی بر همدلی و شایستگی اجتماعی در کودکان پیش‌دبستانی بود. این پژوهش نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش کودکان پیش‌دبستانی ناحیه 4 شهر مشهد در سال تحصیلی 1400-1399 بودند. نمونه پژوهش 48 نفر بودند که با روش نمونه‌گیری دردسترس انتخاب و به‌صورت تصادفی با کمک قرعه‌کشی در دو گروه مساوی جایگزین شدند و گروه آزمایش 20 جلسه 45 دقیقه با روش بازی‌های آموزشی مبتنی بر یادگیری هیجانی- اجتماعی آموزش دید و گروه کنترل در این مدت آموزشی دریافت نکرد. داده‌ها با دو خرده‌مقیاس همدلی و شایستگی اجتماعی در مقیاس ارزش‌های هیجانی- اجتماعی و تاب‌آوری برای کودکان پیش‌دبستانی (راویتچ، 2013) گردآوری و با آزمون‌های خی‌دو، تی مستقل و تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر تحلیل شدند. یافته‌ها نشان داد که در مرحله پیش‌آزمون گروه‌های آزمایش و کنترل از نظر هیچ‌یک از متغیرهای همدلی و شایستگی اجتماعی تفاوت معنی‌داری نداشتند (05/0P>)، اما در مراحل پس‌آزمون و پیگیری از نظر هر دو متغیر مذکور تفاوت معنی‌داری داشتند (05/0P<). دیگر یافته‌ها نشان داد که مداخله به روش بازی‌های آموزشی مبتنی بر یادگیری هیجانی- اجتماعی باعث افزایش معنی‌دار همدلی و شایستگی اجتماعی در کودکان پیش‌دبستانی شد و نتایج مداخله در مرحله پیگیری نیز حفظ شد (05/0P<). نتایج نشان‌دهنده اثربخشی روش بازی‌های آموزشی مبتنی بر یادگیری هیجانی- اجتماعی بر افزایش همدلی و شایستگی اجتماعی در کودکان پیش‌دبستانی بود. بنابراین، برای بهبود ارزش‌های هیجانی- اجتماعی کودکان پیش‌دبستانی می‌توان از روش بازی‌های آموزشی مبتنی بر یادگیری هیجانی- اجتماعی در کنار سایر روش‌ها استفاده کرد. Manuscript profile

با توجه به اهمیت توانایی‌های هیجانی- اجتماعی در دوران کودکی به‌ویژه در دوران پیش‌دبستانی، لزوم مداخله با هدف بهبود و ارتقای توانایی‌های هیجانی- اجتماعی و بهره‌گیری از روش‌های آموزشی مبتنی بر بازی به‌ویژه برای کودکان پیش‌دبستانی، پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی بازی‌های آموزشی مبتنی بر یادگیری هیجانی- اجتماعی بر افزایش توانایی‌های هیجانی- اجتماعی در کودکان پیش‌دبستانی انجام شد. مطالعه حاضر نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری دو ماهه با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش کودکان پیش‌دبستانی ناحیه 4 شهر مشهد در سال تحصیلی 1400-1399 بودند. نمونه پژوهش 48 نفر بودند که با روش نمونه‌گیری دردسترس انتخاب و به‌صورت تصادفی با کمک قرعه‌کشی در دو گروه 24 نفری جایگزین شدند. گروه آزمایش 20 جلسه 45 دقیقه‌ای با روش بازی‌های آموزشی مبتنی بر یادگیری هیجانی- اجتماعی آموزش دید و گروه کنترل در لیست انتظار برای آموزش قرار گرفت. ابزار پژوهش مقیاس ارزش‌های هیجانی- اجتماعی و تاب‌آوری برای کودکان پیش‌دبستانی بود. داده‌ها با روش‌های تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی در نرم‌افزار SPSS نسخه 25 در سطح معناداری 05/0 تحلیل شدند. یافته‌ها نشان داد که بین گروه‌های آزمایش و کنترل از نظر توانایی‌های هیجانی- اجتماعی در کودکان پیش‌دبستانی تفاوت معنی‌داری وجود داشت. به عبارت دیگر، بازی‌های آموزشی مبتنی بر یادگیری هیجانی- اجتماعی باعث افزایش توانایی‌های هیجانی- اجتماعی در کودکان پیش‌دبستانی شد و نتایج در مرحله پیگیری نیز باقی ماند (05/0P<). طبق نتایج این پژوهش، برنامه‌ریزی جهت بهبود توانایی‌های هیجانی- اجتماعی در کودکان پیش‌دبستانی بر اساس بازی‌های آموزشی مبتنی بر یادگیری هیجانی- اجتماعی در کنار سایر روش‌های آموزشی موثر ضروری است. Manuscript profile