یکی از مفاهیم اقتصاد مدیریت که کاربرد ویژه‌ای در صنعت بانکداری دارد، صرفه‌جویی به مقیاس است. این مفهوم، به تغییر در تولید محصولات به ازای تغییر در نهاده‌ها و کسب مزیت کاهش هزینه در اثر افزایش حجم ستاده اشاره دارد. در این مقاله صرفه‌جویی به مقیاس 19 بانک بورسی کشور در بازه‌ی زمانی 95-1391‌بر‌اساس رویکرد متداول واسطه‌گری و هم‌چنین رویکرد تئوری محدودیت‌ها محاسبه گردید. تئوری محدودیت‌ها یکی از تئوری‌های نوین ارزیابی عملکرد بوده و با نگرش سیستماتیک به بنگاه، هماهنگ با استراتژی رهبری هزینه‌ها می باشد. با استفاده از مدل ترنسلوگ و نرم افزار4.1Frontier میانگین صرفه‌جویی به مقیاس بانک‌های بورسی کشور بر اساس رویکرد واسطه‌گری 35/1 (صرفه‌جویی کاهنده نسبت به مقیاس) و مطابق مفاهیم تئوری محدودیت‌ها 49/0 (صرفه‌جویی فزاینده نسبت به مقیاس) تخمین زده شد. آزمون مقایسه زوجی در نرم افزار SPSS نیز تفاوت معنی‌دار بین میانگین‌های دو رویکرد را نشان می‌دهد. مطالعه این بررسیِ تطبیقی در افزایش آگاهی مدیران نسبت به آثار توان عملیاتی و ایجاد مزیت رقابتی پایدار در صنعت بانکداری موثر خواهد بود. Manuscript profile