جهان در حال ورود و تجربه اقتصاد سبز است ،اقتصادی که نیرو و سرمایه انسانی به عنوان محور اساسی در رشد اقتصادی، برتری سهم خود را در مقابل سرمایه های فیزیکی نشان می دهد. و لازمه بقا در آن توجه به خواست مصرف کنندگان و تغییرات آینده مشاغل خواهد بود که مباحث زیست محیطی و توسعه پایدار از اولویت های این تغییرات می باشد. مدیریت منابع انسانی با تمرکز بر سرمایه انسانی و برنامه های مدیریت محیط زیست و ادغام آنها در فعالیتهای خود مدیریت منابع انسانی سبز را معرفی و امکانات و شرایط جالبی را برای تمامی فعالان و سرمایه گذاران فراهم می آورد تا با مشارکت در این برنامه ها ضمن بهبود عملکرد زیست محیطی سازمان و توجه به سیاستهای توسعه پایدار رابطه ای سودمند را برای خود خلق نمایند. مدیریت سبز با بهینه سازی منابع و کاهش اتلاف انرژی در حال گذر از سیستم های مالی مبتنی بر صنعت به سمت اقتصاد مبتنی بر استعداد و ظرفیت ها می باشد. در این مقاله ضمن معرفی سرمایه انسانی به عنوان عامل کلیدی در توسعه پایدار که موجبات توسعه اقتصادی است الگوی مدیریت منابع انسانی سبز را به عنوان مسئله اصلی تحقیق ارائه خواهیم داد. برای این منظور با استفاده از روش فراترکیب و مراحل هفتگانه این روش به مطالعه تجربیات گذشته محققین در سالهای 2010 تا 2015 می پردازیم. Manuscript profile

نوآوری سازمان‌های بخش دولتی و گرایش آنان به سوی شرکتی شدن و تمرکز زدایی به دلیل عدم انعطاف پذیری در ساختارهای سنتی جنبشی را ایجاد کرده است که نقش کارکنان و نیاز به توانمندی آنان به عنوان مرکز ثقل هرگونه تلاش برای کاهش اندازه سازمان و بهبود خدمات به مردم مورد تأیید قرار داده است. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین جوّ سازمانی نوآورانه و مؤلفه هایش با توانمنـدسازی روانشناختی در کارکنان سازمانهای دولتی شهـرستان‌های رودسر و املش در استان گیلان می باشد. جامعه آماری پژوهش را کلیه کارکنان سازمانهای دولتی شهرستان‌های رودسر و املش در سال 1394 تشکیل می دهند که تعداد 168 نفر با روش نمونه گیری تصادفی به عنوان نمونه آماری انتخاب گردیدند و از آنها خواسته شد تا پرسشنامه جوّ سازمانی نوآورانه سیگل و کایمر و پرسشنامه توانمندسازی روانشناختی اسپریتزر را تکمیل نمایند. جهت تحلیل داده‌ها، از شاخص‌های میانگین، انحراف معیار، ضریب همبستگی و تحلیل رگرسیون استفاده شد. نتایج نشان داد که بین جوّ سازمانی نوآورانه با توانمندسازی روانشناختی همبستگی مثبت و معنی داری وجود دارد. همچنین در سطح معناداری 001/0 حمایت از خلاقیت با اعتماد و نیز تأمین منابع برای نوآوری با تاثیرگذاری و اعتماد رابطه معناداری دارند. و در سطح معناداری 005/0 بین تأمین منابع جهت نوآوری با خودمختاری ارتباط مثبت و معناداری وجود دارد. Manuscript profile

هماهنگی استراتژیک، ابزاری اساسی برای سازماندهی و استاندارد کردن فعالیت ها و عملیات بخش های مختلف سازمان به‌منظور ایجاد یک کلیت واحد و منسجم است. در این پژوهش هماهنگی استراتژی‌های ارتباطات با استراتژی منابع انسانی و تأثیر آن بر عملکرد مورد بررسی قرار گرفته است. جامعه آماری واحدهای پژوهشی هستند که دارای گزارش عملکرد در طی سه سال اخیر بوده‌ و با پژوهشگر همکاری کرده‌اند. روش شناسی تحقیق، روش ترکیبی است که در بخش کیفی برای تحلیل پاسخ های 107 نفر از روش تحلیل محتوا استفاده‌شده و در بخش کمی، اطلاعات پرسشنامه بسته مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. یافته ها نشان می دهند گونه 3 استراتژی (محافظه‌کارانه)، گونه 1 استراتژی منابع انسانی (سرباز وفادار)، گونه 3 استراتژی ارتباطات (موافق سازی)، گونه 1 تأمین نیرو (سنتی)، گونه 3 آموزش و توسعه (کاربردی)، گونه 2 ارزیابی عملکرد (همانندسازی)، گونه 3 جبران خدمت و پاداش (عملکردی)، گونه 3 روابط کارکنان (تعهدی)، گونه 3 ارتباطات درون‌سازمانی (دوستانه) و گونه3 ارتباطات برون‌سازمانی (تکنیکی) بیشترین فراوانی را در بین مؤسسات پژوهشی داشته اند. یافته های حاصل از تحلیل واریانس تک عامله و چند عامله نشان می دهند که هماهنگی استراتژیک بر عملکرد مؤسسات پژوهشی مؤثر است. Manuscript profile