به منظور بررسی اثر پرایمینگ بر ویژگی‎های جوانه‌زنی، فعالیت و بیان ژن آنزیم‌های آنتی‎اکسیدانت بذور فرسوده برنج، آزمایشی در سال 1399 در دانشگاه محقق اردبیلی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تکرار و 12 تیمار شامل 3 سطح فرسودگی (شاهد، 87 و 77% جوانه‌زنی) و 4 سطح پرایمینگ (بدون پرایمینگ، هیدروپرایمینگ، پرایمینگ با جیبرلین (20 میلی‌گرم در لیتر) و اسیدسالیسیلیک (100 میلی‌گرم در لیتر)) انجام شد. پس از استخراج RNAو ساخت cDNA بررسی بیان ژن‌های آنزیم‌های آنتی‎اکسیدانت با استفاده از qRT-PCR ، فعالیت آنزیم‌های آنتی‎اکسیدانت و برخی ویژگی‎های جوانه‌زنی سنجیده شد. نتایج نشان داد که بیش‌ترین سرعت جوانه‌زنی از تیمار پرایمینگ با جیبرلین و بدون فرسودگی و بیش‌ترین فعالیت آنزیم کاتالاز (87/21 میلی‌گرم/گرم در دقیقه)، پراکسیداز (47/66 میلی‌گرم/گرم در دقیقه) و سوپراکسیددیسموتاز (52/152 میلی‌گرم/گرم در دقیقه) در پیش تیمار جیبرلین و 77% فرسودگی و کم‌ترین فعالیت این آنزیم‌ها مربوط به تیمار بدون پرایمینگ و بدون فرسودگی (به ترتیب 32/14،02/45 و 9/108 میلی‌گرم/گرم در دقیقه) بود. همچنین آنالیز داده‌های qRT-PCR حاکی از آن بود که بیان ژن آنزیم پراکسیداز در پیش تیمار جیبرلین و سطح بدون فرسودگی، بیشتر از بیان سایر آنزیم‌ها بود. درکل، استفاده از پیش تیمار جیبرلین موجب تقویت فیزیولوژیکی بذرهای ضعیف برنج شد و از این تیمار میتوان جهت افزایش بنیه بذرهای ضعیف استفاده کرد. Manuscript profile

به منظور بررسی اثر پرایمینگ بر ویژگی‎های جوانه‌زنی، فعالیت و بیان ژن آنزیم‌های آنتی‎اکسیدانت بذور فرسوده برنج، آزمایشی در سال 1399 در دانشگاه محقق اردبیلی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تکرار و 12 تیمار شامل 3 سطح فرسودگی (شاهد، 87 و 77% جوانه‌زنی) و 4 سطح پرایمینگ (بدون پرایمینگ، هیدروپرایمینگ، پرایمینگ با جیبرلین (20 میلی‌گرم در لیتر) و اسیدسالیسیلیک (100 میلی‌گرم در لیتر)) انجام شد. پس از استخراج RNAو ساخت cDNA بررسی بیان ژن‌های آنزیم‌های آنتی‎اکسیدانت با استفاده از qRT-PCR ، فعالیت آنزیم‌های آنتی‎اکسیدانت و برخی ویژگی‎های جوانه‌زنی سنجیده شد. نتایج نشان داد که بیش‌ترین سرعت جوانه‌زنی از تیمار پرایمینگ با جیبرلین و بدون فرسودگی و بیش‌ترین فعالیت آنزیم کاتالاز (87/21 میلی‌گرم/گرم در دقیقه)، پراکسیداز (47/66 میلی‌گرم/گرم در دقیقه) و سوپراکسیددیسموتاز (52/152 میلی‌گرم/گرم در دقیقه) در پیش تیمار جیبرلین و 77% فرسودگی و کم‌ترین فعالیت این آنزیم‌ها مربوط به تیمار بدون پرایمینگ و بدون فرسودگی (به ترتیب 32/14،02/45 و 9/108 میلی‌گرم/گرم در دقیقه) بود. همچنین آنالیز داده‌های qRT-PCR حاکی از آن بود که بیان ژن آنزیم پراکسیداز در پیش تیمار جیبرلین و سطح بدون فرسودگی، بیشتر از بیان سایر آنزیم‌ها بود. درکل، استفاده از پیش تیمار جیبرلین موجب تقویت فیزیولوژیکی بذرهای ضعیف برنج شد و از این تیمار میتوان جهت افزایش بنیه بذرهای ضعیف استفاده کرد. Manuscript profile