BACKGROUND: Application of plant mulches plays a significant role in development and expansion of sustainable farming systems. OBJECTIVES: Assessment effect of chemical and non-chemical weeds management methods on weeds density and biomass and the properties of soil, including microbial biomass carbon (MBC) and soil organic carbon (SOC) in potato cultivation. METHODS: Research was conducted in 2015 in two agricultural research stations of Alarogh and Samian in Ardabil city according randomized complete block design with three replications. The treatments included: 1) Trifluralin herbicide (TR), 2) Metribuzin herbicide (ME), 3) cultivator practice (CU), 4) wheat straw mulch (WH), 5) canola straw mulch (CA), 6) black plastic mulch (BPL), 7) transparent plastic mulch (TPL), 8) weed infested (WI), and 9) weed free (WF). Soil sampling was conducted at three stages. The first stage included control index sampling (CIS). The second and third soil sampling performed at 25 and 45 day after the treatment application. RESULT: All treatments were affected by weed management methods (P≤ 0.01). The lowest density of weeds was related to the WH. Most weeds density was counted as 99.1 plants.m-2 of WI treatment. The WH deceased weeds density as 84% compared to weed infested. CA treatment deceased weeds density as 79% compared to WI treatment. Though, weed biomass in the treatments of transparent and BPL compared to the WI treatment had the highest weeds biomass as 48 and 40%, respectively. The lowest weed biomass was observed in CA and WH by 16 and 18% after the WI. CONCLUSION: The highest rate of MBC observed in WH and CA treatments at the second and the third soil sampling stages, respectively, compared with other experimental treatments. WH and CA increased the rate of MBC in the second and the third sampling stages in comparison with CIS. The highest SOC was observed in WH and CA at the second and the third soil sampling stages. Manuscript profile

به منظور بررسی اثر عصاره آبی اندام های مختلف اُزمک بر جوانه زنی و رشد گیاهچه ی یولاف زراعی آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار در سال های 1393 و 1395 در آزمایشگاه تحقیقات بذر دانشگاه محقق اردبیلی انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل عصاره آبی اندام های هوایی و زیرزمینی اُزمک و مخلوط آنها در نسبتی مساوی با هم و در پنج سطح غلظتی 5، 10، 20، 40 و 80 درصد حجمی بود و برای تیمار شاهد نیز از آب مقطر استفاده شد. بر اساس نتایج آزمایش، عصاره آبی اندام‌های مختلف اُزمک در غلظت های متفاوت توانستند خصوصیات جوانه‌زنی و رشد گیاهچه ای یولاف زراعی را به طور معنی داری (01/0>p) تحت تأثیر قرار دهند به‌طوری که با افزایش غلظت عصاره آبی گیاه اُزمک، درصد جوانه زنی، سرعت جوانه زنی، طول ریشه‌چه، طول ساقه چه و وزن تر ریشه چه و ساقه چه و همچنین تعداد ریشه‌های فرعی یولاف به طور معنی داری کاهش یافتند. در این آزمایش بیشترین میزان صفت‌های مورد بررسی در تیمار شاهد و پس از آن در غلظت پنج درصد عصاره اندام های مختلف اُزمک مشاهده شد و کمترین میزان این صفات نیز در غلظت 80 و 40 درصد عصاره اندام های مختلف اُزمک به دست آمد. غلظت 80 درصد عصاره اندام‌های هوایی، زیر زمینی و مخلوط آنها، توانست میزان تمام صفات مورد بررسی را تقریباً به صفر کاهش دهد. بر اساس نتایج حاصله از معادله لُجستیک سه پارامتره و همچنین بر اساس مقادیر X50، بیشترین تأثیر عصاره آبی به اندام های هوایی گیاه اُزمک متعلق بود و کمترین تأثیر بر صفات مورد مطالعه به عصاره آبی اندام های زیر زمینی متعلق بود. نتایج نشان داد که بقایای گیاهی علف هرز اُزمک می تواند تأثیرات بازدارنده ای بر خصوصیات جوانه زنی و همچنین رشد و نمو گیاهچه یولاف زراعی بگذارد پس باید در شرایط کشت مزرعه‌ای و در زمان تهیه بستر از نظر میزان بقایای گیاهی اُزمک، خاک را بررسی نمود. Manuscript profile

به منظور بررسی اثر عصاره آبی اندام های مختلف اُزمک بر جوانه زنی و رشد گیاهچه ی یولاف زراعی آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار در سال های 1393 و 1395 در آزمایشگاه تحقیقات بذر دانشگاه محقق اردبیلی انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل عصاره آبی اندام های هوایی و زیرزمینی اُزمک و مخلوط آنها در نسبتی مساوی با هم و در پنج سطح غلظتی 5، 10، 20، 40 و 80 درصد حجمی بود و برای تیمار شاهد نیز از آب مقطر استفاده شد. بر اساس نتایج آزمایش، عصاره آبی اندام‌های مختلف اُزمک در غلظت های متفاوت توانستند خصوصیات جوانه‌زنی و رشد گیاهچه ای یولاف زراعی را به طور معنی داری (01/0>p) تحت تأثیر قرار دهند به‌طوری که با افزایش غلظت عصاره آبی گیاه اُزمک، درصد جوانه زنی، سرعت جوانه زنی، طول ریشه‌چه، طول ساقه چه و وزن تر ریشه چه و ساقه چه و همچنین تعداد ریشه‌های فرعی یولاف به طور معنی داری کاهش یافتند. در این آزمایش بیشترین میزان صفت‌های مورد بررسی در تیمار شاهد و پس از آن در غلظت پنج درصد عصاره اندام های مختلف اُزمک مشاهده شد و کمترین میزان این صفات نیز در غلظت 80 و 40 درصد عصاره اندام های مختلف اُزمک به دست آمد. غلظت 80 درصد عصاره اندام‌های هوایی، زیر زمینی و مخلوط آنها، توانست میزان تمام صفات مورد بررسی را تقریباً به صفر کاهش دهد. بر اساس نتایج حاصله از معادله لُجستیک سه پارامتره و همچنین بر اساس مقادیر X50، بیشترین تأثیر عصاره آبی به اندام های هوایی گیاه اُزمک متعلق بود و کمترین تأثیر بر صفات مورد مطالعه به عصاره آبی اندام های زیر زمینی متعلق بود. نتایج نشان داد که بقایای گیاهی علف هرز اُزمک می تواند تأثیرات بازدارنده ای بر خصوصیات جوانه زنی و همچنین رشد و نمو گیاهچه یولاف زراعی بگذارد پس باید در شرایط کشت مزرعه‌ای و در زمان تهیه بستر از نظر میزان بقایای گیاهی اُزمک، خاک را بررسی نمود. Manuscript profile

این پژوهش با هدف بررسی واکنش شاخص های زراعی و عملکرد کمی و کیفی رازیانه به کاربرد تلفیقی کود زیستی و شیمیایی فسفره اجرا شد. از این رو، ده تیمار (ترکیب فاکتوریل کاربرد و عدم کاربرد مایکوریزا با پنج سطح صفر ، 300، 600، 900 و 1200 میلی گرم فسفر در گلدان) در یک طرح بلوک های کامل تصادفی و در سه تکرار ارزیابی شدند. اثر تیمارها بر ارتفاع بوته، تعداد شاخه در بوته، تعداد چتر در بوته، تعداد چترک در چتر، تعداد دانه در چتر، تعداد دانه در چترک، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک و درصد و عملکرد اسانس معنی دار شد. بر اساس مقایسه میانگین ها، بیشترین ارتفاع بوته (75 سانتی متر)، تعداد چتر در بوته (35 چتر)، تعداد دانه در چتر (325 دانه)، عملکرد دانه (16 گرم در بوته)، عملکرد بیولوژیک (35 گرم در بوته)، درصد اسانس (71/2 درصد) و عملکرد اسانس (43/0گرم در بوته) در گیاهان مایکوریزایی به همراه 300 میلی گرم فسفر حاصل شد. ولی، تعداد دانه در چترک در مقایسه با تیمار شاهد (عدم مصرف کود زیستی و شیمیایی) کاهش یافت. در کل، نتایج نشان داد که کاربرد تلفیقی کودهای زیستی و شیمیایی فسفره، صفات کمی و کیفی رازیانه را بهبود بخشید و همچنین مصرف کود شیمیایی فسفره را کاهش داد که این امر در راستای تولید پایدار گیاهان دارویی و سالم سازی محیط زیست است. Manuscript profile